Τα είχα εντοπίσει από παλιά, αλλά η δύναμη της καθημερινής αδράνειας, σε συνδυασμό με την αφελή αντίληψη ότι, αν ήταν κάτι αξιόλογο με αρχαιολογική ή καλλιτεχνική αξία, κάποιοι άλλοι στις αρμόδιες υπηρεσίες θα είχαν πράξει τα δέοντα, δεν με άφηνε να σταθώ να τα κοιτάξω πιο καλά.
Από καιρό ωστόσο, ήθελα να πλησιάσω, να αγγίξω, να καταλάβω περί τίνος πρόκειται και το έκανα, επιτέλους!
Τα δύο ογκώδη κιονόκρανα από πωρόλιθο που βρίσκονται
εγκαταλελειμμένα στον χώρο πίσω από τον Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας, στέκονταν εκεί ακίνητα μέσα στο μεγαλείο τους. Οι μαγαζάτορες βέβαια, έχουν καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες και τα έχουν περιθάλψει τοποθετώντας τα στο κέντρο μικρών αυτοσχέδιων κήπων, πλάι σε άλλα μικρότερα γύψινα ομοιώματα κιονόκρανων, φτηνές και πρακτικές απομιμήσεις ενός αρχιτεκτονικού μέλους, με μεγάλη ιστορία και διαδρομή.
Τα δύο κιονόκρανα είναι ογκωδέστατα, με οπές τετράγωνης διατομής στον άβακα, όπου προσαρμόζονταν μολύβδινοι σύνδεσμοι για τη στήριξη του επιστυλίου. Το κύριο σώμα κοσμείται από 6 μικρότερα ανθέμια στη βάση και 4 μεγαλύτερα στις όψεις κάθε πλευράς. Ελικωτοί εχίνοι στηρίζουν τον άβακα, παραπέμποντας στο Ιωνικό κιονόκρανο.
Η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετική και οπωσδήποτε είναι καμωμένα από κάποιο σημαντικό εργαστήριο γλυπτικής. Έχει ακουστεί το όνομα του Τηνιακού γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά ή του Τηνιακού Εργαστηρίου Γλυπτικής, αλλά δεν γνωρίζω εάν ο Γιαννούλης Χαλεπάς είχε ασχοληθεί με αρχιτεκτονικά μέλη, όπως αυτό. Ο πατέρας του Ιωάννης Χαλεπάς διατηρούσε εργαστήρια μαρμαρογλυπτικής στον Πειραιά, την Τήνο, τη Σμύρνη και πόλεις του εξωτερικού, στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά χρειάζεται να διερευνηθούν αυτές οι υποθέσεις.
Σε κάθε περίπτωση τα κιονόκρανα πρέπει να μεταφερθούν σε κλειστό χώρο, γιατί η βροχή και η υγρασία απολειαίνουν τις επιφάνειες και σύντομα ο γλυπτός διάκοσμος θα χαθεί.
Επιστρέφοντας από τα κιονόκρανα, εντοπίσαμε και μαρμάρινη βάση, πιθανότατα κρήνης, που θα υπήρχε σε εξωτερικό χώρο.
Είναι ανάγκη να ενδιαφερθούμε και να «υιοθετήσουμε» τα κιονόκρανα, που κάποτε εν πλήρει λαμπρότητι κοσμούσαν τον μητροπολιτικό Ναό -πιθανότατα- και τώρα ακουμπούν στη λάσπη και τα περιττώματα ζώων.
Έφη Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου