Τα ιαματικά νερά είναι κι αυτά «ναματιαία ύδατα».
Φυσικός, εθνικός πλούτος. Δεν εκποιούνται. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα ύδατα βρίσκονται στο πεδίο της Μάχης των Θερμοπυλών, στη Μέση Πύλη. Σε έναν αρχαιολογικό χώρο με τεράστια ιστορική σημασία, όπου επί τρεις ημέρες μάχονταν λιγοστοί Έλληνες εναντίον απειράριθμων Περσών, εκεί όπου έπεσε νεκρός ο Λεωνίδας και οι συν αυτώ, διασώζοντας τον Ελληνικό πολιτισμό-λίκνο επίσης του Ευρωπαϊκού πολιτισμού-, από την Ασιατική επεκτατικότητα.
Σχετικά με την παραχώρηση των Ιαματικών Πηγών των Θερμοπυλών στο ΤΑΙΠΕΔ, εικάζουμε ότι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα θεσμοθετήσει ζώνη Α, δηλαδή ζώνη Απόλυτης Προστασίας, όπου καμία δόμηση δεν θα επιτρέπεται.
Αυτή είναι και η μόνη επιλογή που θα διαφυλάξει αλώβητη την ιδιαίτερη πολιτισμική, ιστορική και περιβαλλοντική φυσιογνωμία του Τοπίου.
Για να μην καταστραφεί και αλλοιωθεί για πάντα το φυσικό τοπίο, ο αρχαιολογικός χώρος, η ιστορική και οικουμενική του σημασία. Για να μην μπαζωθεί ένας χώρος που δεν έχει ακόμη ανασκαφεί, στο βαθμό που θα έπρεπε.… Φανταστείτε να περνάνε οι μπουλντόζες πάνω από τα κόκαλα των θαμμένων Ελλήνων, πιθανόν και από τον χαμένο Λέοντα που στήθηκε στον τύμβο ή το γνήσιο επίγραμμα του Σιμωνίδη!
Χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα ότι τάχα «θα ξεπληρωθεί μέρος του δημοσίου χρέους με τα λεφτά» που θα δώσουν οι επενδυτές, αλλά δεν διευκρινίστηκε τι θα γίνει μετά. Όταν όλοι οι πόροι, ενεργοί και δυνητικοί, θα έχουν εκποιηθεί, από πού θα έχει έσοδα η ελληνική οικονομία; Ποιους φυσικούς και πολιτισμικούς πόρους θα αξιοποιήσουμε, για να ζήσουμε εμείς και οι γενιές που έρχονται; Από ποιο γραπτό ή άγραφο κώδικα προέκυψε το δικαίωμα να εκποιείται σε τέτοια σαρωτική έκταση, δημόσια, εθνική περιουσία, όταν είναι παγκοίνως γνωστό ότι αυτό δεν δικαιολογείται ούτε σε καιρό πολέμου;
Διατηρώντας όμως τον Αρχαιολογικό Χώρο ανέπαφο
και πραγματοποιώντας ήπιες παρεμβάσεις ανάπλασης και ανάδειξης, όπως αυτή που εγκρίθηκε πρόσφατα από το ΚΑΣ, δημιουργούμε βάσεις βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης που αποτελεί την κύρια στρατηγική επιλογή ανάπτυξης των προοδευμένων, οικονομικά και πολιτιστικά, χωρών.
Βιώσιμη ανάπτυξη για τις Θερμοπύλες σημαίνει εθνική και παγκόσμια –μέσω Ουνέσκο- προστασία για τη διαφύλαξη και τη μη εξάντληση του πόρου, εν προκειμένω του φυσικού κοιτάσματος των Πηγών και του Αρχαιολογικού Χώρου.
Σημαίνει επίσης, επιβολή όρων ορθής διαχείρισης του πόρου επ΄ ωφελεία μιας αειφόρου εθνικής οικονομίας και οικουμενικής ανάδειξής του με όλα τα καλά που αυτό συνεπάγεται για τη θέση του πολιτισμού μας στον κόσμο. Σημαίνει τέλος συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.
Φαινόμενα, βιαστικών και απονενοημένων διαβημάτων «δήθεν» αξιοποίησης, φυτρώνουν στην έρημη γη της ελληνικής οικονομίας, σε μια χώρα που, αν και διατείνεται ότι ο Τουρισμός είναι η «βαριά βιομηχανία» της, εξακολουθεί να μην έχει Εθνικό Στρατηγικό Σχεδιασμό Τουριστικής Ανάπτυξης, παρά μόνο κάποια γενικά χωροτακτικά σχέδια.
Έγραφε ο Νόαμ Τσόμσκυ σε ένα άρθρο για τους τρόπους ελέγχου και χειραγώγησης συνειδήσεων και λαών, ότι η παραπλάνηση, η παρέλκυση της προσοχής σε άλλα θέματα που εμφανίζονται από τα ΜΜΕ σαν απειλητικά ή σημαντικά, επιτρέπει σε κάποια άλλη περιοχή να δρα ανενόχλητη. Είναι ενδιαφέρον ότι το άρθρο του Αμερικανού διανοητή, κατέληγε με την αναφορά στον Μύθο του Σπηλαίου του Πλάτωνα που αποκαλύπτει πόσο δύσκολο είναι να απελευθερωθεί η ανθρώπινη αντίληψη και συνείδηση, από την άγνοια και τη χειραγώγηση.
Οι Έλληνες έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά μέτωπα, πέραν του οικονομικού, του ανθρωπιστικού, της ανεργίας, της υπογεννητικότητας, της αθρόας μετανάστευσης και άλλων, τα εθνικά με τις απειλητικές διεκδικήσεις γειτονικών χωρών.
Κάτω από αυτό το βαρύ κλίμα, θέματα όπως η παραχώρηση των Ιαματικών υδάτων, δείχνει να πρέπει να περάσει σε δεύτερη μοίρα, για ευνόητους λόγους.
Μην πέσουμε στην παγίδα της χειραγώγησης. Μην απεμπολούμε την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας.
Η επέτειος των 2500 χρόνων από τη Μάχη που συμπληρώνονται το 2020, πρέπει να βρουν τις Θερμοπύλες στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος με εφαρμογή της υπάρχουσας και εγκεκριμένης από το ΚΑΣ μελέτης ανάπλασης. Θα έπρεπε να ιδρυθεί εκεί από το ΥΠΠΟ Μουσείο της Μάχης, όπου να εκτίθενται οι αιχμές των δοράτων που σήμερα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε τα μάρμαρα του Παρθενώνα από τους Άγγλους, αλλά να μην επιτρέπουμε να επιστρέψουν οι αιχμές στον τόπο που τις ανέσκαψε ο Σπ. Μαρινάτος…
Ίσως και με ένα γλυπτό του Κώστα Βαρώτσου… Γιατί όχι;
Με τις Θερμοπύλες ενταγμένες στην Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά. Να ακτινοβολούν τα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Παράλληλα, να ξεκινήσει Εθνικός Στρατηγικός Σχεδιασμός Τουρισμού και Ανάπτυξης. Τότε και μόνον τότε, η επιθυμητή, κατά τα άλλα, εμπλοκή των επενδυτών στη διαχείριση φυσικού και πολιτισμικού πλούτου, δηλαδή εθνικών πόρων, θα είναι οριοθετημένη και θα εξασφαλίζει βιωσιμότητα και αειφορία στην Ελληνική οικονομία και στις γενιές που έρχονται και δικαιούνται να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και πληρότητα, στον τόπο τους.
Έφη Παπαευθυμίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου