ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ
Ο Βίσμαρκ συνήθιζε να λέει ότι «τα περισσότερα ψέματα οι άνθρωποι τα λένε είτε μετά το κυνήγι, είτε κατά τη διάρκεια του πολέμου, είτε πριν από τις εκλογές». Πριν από την προεδρική εκλογή, λοιπόν, ακούμε πολλά και διάφορα για το ασφαλιστικό, τα οποία είναι ψέματα, μεγάλα ψέματα και χωρίς να αναφέρονται καν οι στατιστικές. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «δεν θα πάρει άλλα μέτρα», αλλά όλο νομοθετεί. Η αντιπολίτευση υπόσχεται (τζάμπα είναι) ότι όχι μόνο δεν θα περικόψει άλλο τις συντάξεις και δεν θα αυξήσει τα όρια ηλικίας, αλλά θα δώσει και κάτι παραπάνω.
Οι στατιστικές όμως δείχνουν μια φριχτή πραγματικότητα για το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα. Η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους επιδεινώνεται διαρκώς. Οχι μόνο τώρα, λόγω κρίσης και υψηλής ανεργίας, αλλά επί πολλά χρόνια λόγω γήρανσης του πληθυσμού. Σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε γήρανση πληθυσμού (ποσοστό αύξησης 21,4% μεταξύ των ετών 2001-2006) έναντι μέσου όρου της Ε.Ε. 17,2%. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα και η Ιταλία καταγράφουν τον τρίτο χαμηλότερο δείκτη γεννήσεων (9‰) στην Ε.Ε., μετά τη Γερμανία (8,4‰) και την Πορτογαλία (8,5‰). Και όλα αυτά όταν στην Ελλάδα το 14% του πληθυσμού είναι ήδη άνω των 65 ετών, ενώ προστίθενται σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία 100.000 άτομα ανά πέντε χρόνια με αποτέλεσμα το 2020 οι Ελληνες άνω των 65 ετών θα είναι άνω του 20% του πληθυσμού και το 2030 περίπου το 30%!
Τα πράγματα γίνονται χειρότερα εξαιτίας της δέσμης των ρουσφετιών που έκανε διαχρονικά το πολιτικό σύστημα, ρουσφετιών που κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται «ασφαλιστικό σύστημα». Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση του νέου Ενιαίου Συστήματος Ελέγχου Πληρωμών Συντάξεων «Ηλιος», πέρυσι στη χώρα μας εργάζονταν μόνο 3,6 εκατ. Ελληνες ενώ η Ελλάδα διαθέτει 2,7 εκατ. συνταξιούχους και και 4,7 εκατ. μη εργαζομένους. Ακόμη κι αν μηδενιστεί η ανεργία (και πέρα από τους μη εργαζομένους) η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων είναι 1/7.
Το σύστημα αυτό (με τα 93 ασφαλιστικά ταμεία που μετρήθηκαν), φυσικά, δεν είναι βιώσιμο και ας μας παραμυθιάζει η κυβέρνηση και πολύ περισσότερο η αντιπολίτευση ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα. Εκτός βέβαια αν ξαναβγούμε στις αγορές, για να χρεώσουμε τις επόμενες γενιές. Εδώ πρέπει να σταθούμε στα νούμερα που έδωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φίλιππος Σαχινίδης στη Βουλή με αφορμή ερώτηση του -«όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω»- ΣΥΡΙΖΑ: «Είναι ενδεικτικό ότι όταν μπήκαμε στην ΟΝΕ, η στήριξη του προϋπολογισμού στο ασφαλιστικό σε ετήσια βάση ήταν της τάξεως των 3,4 δισ. περίπου. Το 2009 είχε φτάσει στα 14,3 δισ. Αν είχαμε σταθεροποιήσει τη συνεισφορά του προϋπολογισμού στο επίπεδο του 2001, η χώρα θα είχε τουλάχιστον 75 δισ. λιγότερο χρέος από αυτό που είχε το 2009. Με λίγα λόγια, 1 στα 4 ευρώ περίπου που χρωστούσε η χώρα το 2009 οφειλόταν στο γεγονός ότι τη δεκαετία του 2000 και νωρίτερα κανείς δεν προνόησε να ανακόψει αυτή την ανησυχητική πορεία αύξησης της χρηματοδότησης των Ταμείων από τον προϋπολογισμό». Πώς το είχε πει ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρήστος Πολυζωγόπουλος; «Πρώτα θα χρεοκοπήσει το κράτος και μετά το ασφαλιστικό». Ε, χρεοκόπησαν και τα δύο, και με ψέματα δεν θα ορθοποδήσουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου