Είναι ένα μέρος που μαζεύει πάρα πολύ κόσμο όλων των ηλικιών κυριολεκτικά! Παρέες πιτσιρικάδων με γέλια και πειράγματα, φοιτητές με τα ποδήλατα τους να πηγαίνουν η να έρχονται από το ΤΕΙ, 30αρηδες και 40αρηδες, αλλά και νέες μητέρες να σπρώχνουν τα τεράστια μοντέρνα καρότσια μέχρι και γιαγιάδες και παππούδες με μπαστούνι βλέπω, όχι τόσο σπάνια όσο θα πίστευε κάποιος.
Δεν ξέρω αν είναι η οικονομική κρίση που έσπρωξε πολλούς από τα γυμναστήρια στo να επιλέξουν αυτό τον τρόπο ασκήσεις, αλλά αυτό είναι ένα από τα ποιο ζωντανά σημεία της πόλης τα απογεύματα και είναι πολύ όμορφο.
Τους τελευταίους όμως μήνες η εγκατάλειψη όλης αυτής της περιοχής είναι παραπάνω από εμφανείς, παντού σκουπίδια, οι κάδοι απορριμμάτων ξέχειλοι μέχρι πάνω και γύρω-γύρω!
Τα δέντρα εμφανώς άρρωστα, ξεραμένα και πολλά από αυτά κομμένα. Ο περσινός χειμώνας και η τεράστια αύξηση της τιμής του πετρελαίου οδήγησε πολύ κόσμο στην παράνομη υλοτόμηση και μάλλον δεν την γλύτωσαν ούτε τα δέντρα της Λεωφόρο Ελευθερίας μιας και ολόκληρα παρτέρια είναι άδεια… Σπασμένα παγκάκια, και χαλασμένα και εντελώς πρόχειρα τοποθετημένα αυτόματα συστήματα ποτίσματος που μάλλον ποια δεν λειτουργούν. Αν και όταν λειτουργούσαν το νερό της περισσότερες φορές «πότιζε» το οδόστρωμα.
Μια εικόνα καταθλιπτική, αποκαρδιωτική, σε πλήρη αντίθεση με τον τόσο πολύ κόσμο που κυκλοφορεί, γελά και γυμνάζεται ανάμεσα σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ένα «πάρκο» πρασίνου.
Κάθε απόγευμα η ίδιες σκέψεις και τα ίδια ερωτήματα, για ποιο λόγο έχει εγκαταλείψει ο Δήμος Λαμίας ένα σημείο της πόλης τόσο ζωντανό που θα μπορούσε να είναι καθημερινή διαφήμιση τους; αν θεωρήσουμε πως οι πολιτικοί λειτουργούν με μικροπολιτικά συμφέροντα και νοιάζονται για την επανεκλογή τους….
Στην εποχή της μεγάλης ύφεσης και την στιγμή που από δημόσιους υπάλληλους ακούμε πως ασκούν «λειτούργημα» και πόσο σημαντική είναι η δουλειά τους για το κοινωνικό σύνολο, που είναι όλοι αυτοί οι «κοινωνικοί λειτουργοί»;;; Οι καθαριστές, οι κηπουροί, όλοι αυτοί που εμπλέκονται στο να είναι αυτός ο χώρος στοιχειωδώς ευπρεπής…
Αλλά ας αφήσουμε αυτές της δύο παραμέτρους για λίγο στην άκρη… αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι όλοι αυτοί δίπλα μου που περπατούν και τους ακούω να αγανακτούν για την οικονομία, οι και καλά «αντισυμβατικοί» 18αρηδες που κάθονται στα σπασμένα παγκάκια, οι μάνες με τα καρότσια που δέχονται ως το πλέον φυσιολογικό τα μωρά τους να περπατούν δίπλα από σωρούς με σκουπίδια, ο 40ρης με το ipod στα αυτιά που «σκοντάφτει» πάνω στα ξέχειλα από αγριόχορτα και παρατημένα παρτέρια και ο 60αρη που προσπαθεί να αποφύγει να μην πατήσει τα «κακά» του σκύλου. Από πότε ρε γαμώτο γίναμε όλοι τόσο αναίσθητοι? Πως κατάφεραν και μας ευνούχισαν τόσο? Από πότε πιστέψαμε πως το παράλογο είναι και το λογικό;
Περπατάμε σε έναν δημόσιο δρόμο που τον έχουμε πληρώσει όλοι εμείς οι δημότες αυτής της πόλης και μας φαίνεται το ποιο λογικό πράγμα τα παρτέρια να είναι ξερά, τα δέντρα κομμένα, τα σκουπίδια σωρός παντού… το έχουμε αφομοιώσει το έχουμε πιστέψει μας φαίνεται ΛΟΓΙΚΟ!!!
Καμία διαμαρτυρία καμία απαίτηση για τα αυτονόητα τα στοιχειώδη, αυτά που θα έπρεπε να είχαν λυθεί προ πολλού, δηλαδή τι;
Ένας κοινόχρηστος δημόσιος χώρος καθαρός και περιποιημένος… τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Αναγνώστης MAG24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου