Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Αντικαπνιστές...σε καραντίνα!

Έχει δικαίωμα κάποιος στην Λαμία να πιει καφέ και να γευματίσει χωρίς να καπνίσει παθητικά ή όχι;
Υπάρχει σεβασμός από τους καταστηματάρχες και τους καπνιστές σε όσους δεν καπνίζουν και ακόμη πιο πολύ στα παιδιά, τα οποία κινδυνεύουν άμεσα από το δηλητήριο του καπνού των καπνιστών;
Την απόγνωση των πολιτών για την μη τήρηση των νόμων και την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στην Λαμία, θίγει με επιστολή αναγνώστρια:


Θα ήθελα να καταθέσω την δική μου άποψη- εμπειρία πάνω στο θέμα του νέου αντικαπνιστικού νόμου και ειδικότερα στην πόλη της Λαμίας.
Όλοι μιλούν για το νέο αυτό νόμο εδώ και καιρό και για το πόσο σκληρός είναι. Η δική μου εμπειρία είναι ότι πρόκειται για κάτι αναληθές.
Όσο καιρό κατοικώ στην πόλη της Λαμίας δεν έχω βρει καμία καφετέρια όπου ως μη καπνιστής να μπορώ να πιω ένα καφέ στον εσωτερικό της χώρο.

Σε καμία καφετέρια γύρω ή/και κοντά στις πλατείες της Λαμίας δεν υπάρχει εσωτερικός χώρος καφετέριας όπου να μπορεί κάποιος μη καπνιστής να πιει έναν καφέ. Θα πρέπει ή να ανεχθείς τον καπνό (που πολλές φορές αυτό είναι αδύνατο λόγω μη επαρκούς εξαερισμού) ή να ξεπαγιάσεις έξω στο κρύο στους εξωτερικούς χώρους που διαθέτουν οι οποιεσδήποτε καφετέριες χωρίς και πάλι να μπορείς να αποφύγεις τον καπνό του διπλανού ο οποίος και φυσικά έχει κάθε δικαίωμα να καπνίσει εφόσον βρίσκεται σε εξωτερικό χώρο. Για ποιον αντικαπνιστικό νόμο μιλάμε λοιπόν? Ποιοι είναι αυτοί που στην πραγματικότητα αδυνατούν να πιουν έστω και έναν καφέ χωρίς να νιώθουν ότι είναι σε αποκλεισμό?

Θα δεχόμουν με ιδιαίτερη χαρά να μάθω ότι υπάρχει έστω και μία καφετέρια που να προσφέρει υπηρεσίες σε μη καπνιστές σε εσωτερικό χώρο αλλά ειλικρινά δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Η ίδια όπου να να ρώτησα (και πιστέψτε με έχω ρωτήσει σχεδόν όλες τις κεντρικές καφετέριες της Λαμίας) δεν πήρα θετική απάντηση από κανένα ιδιοκτήτη ή υπάλληλο. Για ποιο λόγο λοιπόν διαμαρτύρονται οι καπνιστές για την αυστηρότητα ενός νόμου ο οποίος στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν εφαρμόζεται? Και πως, όπως πολλοί από αυτούς ευθαρσώς τονίζουν, ένας τέτοιος νόμος τους απομονώνει και τους περιορίζει?
Και από την άλλη πως η ίδια η πολιτεία προσπαθεί να βρει τρόπο να κάνει πιο ελαστικό το νόμο (άκουσα τελευταία ότι θα επιτρέπεται το κάπνισμα αν τα καταστήματα πληρώνουν ένα είδους αντιτίμου καπνίσματος) αν τελικά δεν εφάρμοσε ποτέ ένα νόμο που απευθυνόταν στην υγεία μερίδας πολιτών και όχι μόνο. Τελικά όλα στο βωμό της είσπραξης? Υπήρξα καπνίστρια και κατανοώ την ανάγκη και την όποια ευχαρίστηση των καπνιστών στην ιεροτελεστία ενός τσιγάρου. Μήπως όμως κάποια στιγμή πρέπει πραγματικά να δούμε και να εφαρμόσουμε ένα νόμο πραγματικά κοινωνικό?

Εμείς οι μη καπνιστές δεν ζητάμε την καθολική απαγόρευση του τσιγάρου. Απλά την ίση μεταχείριση ως προς το δικαίωμα επιλογής. Γιατί κάποιοι από εμάς είμαστε αναγκασμένοι να προσέχουμε και για λόγους υγείας. Αν λοιπόν δεν έχουμε καν την επιλογή να πιούμε έστω τον καφέ μας χωρίς καπνό τότε για ποια εφαρμογή νόμου μιλάμε και ποιοι είναι οι πραγματικοί αποκλεισμένοι?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.
Αναγνώστρια

Lamiareport

1 σχόλιο:

  1. Δυστυχώς οι μηχανισμοί ελέγχων είναι ανύπαρκτοι και προφανώς τα συμφέροντα μεγάλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή