Η Βουλγαρία ετοιμάζεται να φορολογήσει τη χρήση τους, ενώ σε απαγόρευσή τους προχώρησαν ή προσανατολίζονται πολλές άλλες χώρες, από την Κένυα μέχρι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Και παρότι η πλαστική σακούλα είναι το πιο χρήσιμο και βολικό «αξεσουάρ» του καταναλωτή, ενώ γύρω από αυτήν έχει στηθεί και μια ολόκληρη βιομηχανία που απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο, το τίμημα της χρήσης της για το περιβάλλον είναι αναμφίβολα πολύ βαρύ: τις χρησιμοποιούμε αλόγιστα και τις πετάμε χωρίς δεύτερη σκέψη για να καταλήξουν σε χωματερές ή ακόμη χειρότερα στη θάλασσα. Ποιο είναι όμως το περιβαλλοντικό αποτύπωμα μιας πλαστικής σακούλας;
Υπολογίζεται ότι το αποτύπωμα μιας πολύ λεπτής σακούλας ισοδυναμεί με 3 γρ. διοξειδίου του άνθρακα, μιας τυπικής σακούλας σούπερ μάρκετ με 10 γρ. και μιας πιο ανθεκτικής σακούλας που μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί 50 γρ. διοξειδίου του άνθρακα. Έτσι, κάποιος που χρησιμοποιεί πέντε σακούλες σούπερ μάρκετ την εβδομάδα παράγει από αυτήν του τη συνήθεια 2,5 κιλά CO2 το χρόνο.
Έως και 1000 χρόνια στις χωματερές
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα σε ό,τι αφορά τις πλαστικές τσάντες δεν είναι η ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου που παράγεται κατά την κατασκευή τους, αλλά τι γίνεται αφού χρησιμοποιηθούν.
Έχει υπολογιστεί ότι, εάν δεν απορριφθούν με τον κατάλληλο τρόπο, οι πλαστικές σακούλες μπορούν να παραμείνουν σε μια χωματερή από 500 έως και 1000 χρόνια, υπολογισμός που επιδέχεται αμφισβήτηση καθώς οι τσάντες αυτές εφευρέθηκαν μόλις πριν από μερικές δεκαετίες. Το βέβαιο είναι ότι η διαδικασία αποσύνθεσής τους είναι αργή, πολύ αργή.
Σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο για τις θάλασσες... πριν από λίγες ημέρες, τα αποτελέσματα έκθεσης Γάλλων και Βέλγων υδροβιολόγων μας έδωσαν μια γεύση: στη Μεσόγειο επιπλέουν σήμερα 250 δισεκατομμύρια μικροσωματίδια πλαστικού που, κατά τους ερευνητές, αποτελούν κίνδυνο διαρκείας για τη θαλάσσια ζωή καθώς αναμειγνύονται με το πλαγκτόν.
«Πράσινες» εναλλακτικές λύσεις
Τα προηγούμενα χρόνια, η επιλογή των καταναλωτών ήταν μεταξύ πλαστικής και χάρτινης σακούλας. Πλέον οι εναλλακτικές λύσεις έχουν αυξηθεί, με κάποιες από αυτές να προσλαμβάνουν κατά καιρούς χαρακτήρα... μόδας, μιας μόδας που ωφελεί το περιβάλλον.
Η επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα που πρώτη προβλήθηκε ως πιο οικολογική εναλλακτική ήταν η υφασμάτινη, από συμβατικό και οργανικό βαμβάκι ή ακόμη και από κάνναβη. Η καλλιέργεια του βαμβακιού απαιτεί μεγάλες ποσότητες νερού, όμως μακροπρόθεσμα, αυτές οι τσάντες επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον καθώς μπορούν να αντέξουν σε βαριά χρήση για πολλά χρόνια.
Οι περισσότερες αλυσίδες σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα διαθέτουν επίσης προς αγορά μεγάλες πλαστικές τσάντες που κοστίζουν ελάχιστα, δεν σκίζονται και μπορούν να χρησιμοποιηθούν εκατοντάδες φορές. Μάλιστα κάποιες αλυσίδες τις αντικαθιστούν δωρεάν εάν καταστραφούν.
Ποια είναι η πιο «πράσινη» λύση; Οι υφασμάτινες τσάντες απαιτούν σίγουρα τη χρήση περισσότερων φυσικών πόρων για να φτιαχτούν, όμως αυτό το μειονέκτημά τους «παραγράφεται» μπροστά στις επιπτώσεις που έχει για το περιβάλλον η κατασκευή δισεκατομμυρίων πλαστικών τσαντών κάθε χρόνο. Πλαστική ή υφασμάτινη, το σημαντικό είναι η τσάντα που θα επιλέξετε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά.
naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου