Στη Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία το ρόλο αυτής της αναπλήρωσης παίζει η πιθανότητα ύπαρξης πετρελαίου και προς παρόν εκτός από παντελώς φαντασιακή αφού δεν έχει μπει «τρυπάνι» πουθενά ακόμη αλλά και η ύπαρξη πετρελαίου δεν εγγυάται οπωσδήποτε κοινωνικής ευημερία, πλούτο και μακροζωία.
Κατά τον τρόπο που ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια της χρεοκοπίας έχουμε πιαστεί από πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων που μπορεί να κρύβει το υπέδαφος ή ο βυθός των ελληνικών θαλασσών.
H κατοχή για μια χώρα μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου δεν σημαίνει αναγκαστικά και ανάλογη ευημερία οικονομική και κοινωνική για τους πολίτες της.
Όπως θα δείξουμε στη συνέχεια συνηθέστερο είναι η παρουσία κοιτασμάτων να προκαλεί οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις αρνητικές.
Στην Ελλάδα η πιθανή παρουσία πετρελαίου εκλαμβάνεται σαν τη ύπαρξή ενός κοινού για όλους του έλληνες τραπεζικού λογαριασμού από τον οποίο μπορούν σηκώνουν όσα χρειάζονται όπως το κάνουν μέσα από τα τραπεζικά ΑΤΜ.
Αν συγκρίνουμε τους πίνακες των χωρών με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου και τις χώρες με υψηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα θα δούμε πως μόνο δυο από τις δέκα με υψηλότερα αποθέματα βρίσκονται ανάμεσα στις 30 με το υψηλότερο κατά κεφαλήν(Το Κουβέιτ και τα Αραβικά Εμιράτα).
Στις 30 χώρες με το υψηλότερα κατακεφαλήν μάλιστα υπάρχουν περισσότερες χώρες που διαθέτουν καθόλου πλούσιους φυσικούς πόρους, όπως π.χ. η Ιαπωνία, η Γερμανία η Ελβετία, η Δανία, η Ιρλανδία και παρ΄ολίγον η Ελλάδα που βρίσκεται στην 33η θέση.
Το συμπέρασμα της σύγκρισης των στοιχείων δείχνει πως τη διαφορά μεταξύ ευημερίας και υπανάπτυξης δεν την εξασφαλίζει η παρουσία πλούσιων φυσικών πόρων αλλά κυρίως από το επίπεδο θεσμικής οργάνωσης της κοινωνίας. Το επίπεδο μόρφωσης, εργατικότητας, ελευθερίας της επιχειρηματικότητας και δημοκρατίας παίζει σημαντικότερο ρόλο.
Η συνέχεια ....εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου