Φτιάξε καφέ, θα σου πω εγώ
Ας υποθέσουμε ότι είχες ένα ατύχημα. Ένα σοβαρό τροχαίο με τη μηχανή σου. Σε χτυπάει ένα αυτοκίνητο και καρφώνεσαι σε μια κολόνα. Η ζωή σου περνάει μπροστά από τα μάτια σου.Είσαι σοβαρά. Το ξέρεις, το νιώθεις.. Κείτεσαι στην άσφαλτο, πονάς, περιμένεις να σε σώσουν.
Ξυπνάς στο νοσοκομείο. Χρειάζεσαι αίμα. Πολλές φιάλες αίμα. Τα «αδέρφια» σου δεν το ξέρουν ακόμα. Δεν έχει δοθεί σύρμα να έρθουν να τσοντάρουν. Ξάφνου, έρχεται η νοσοκόμα με φιάλες. Αίμα πολύ, όσο χρειάζεσαι. Μόνο που εκεί μέσα έχει στριμωχτεί και το αίμα ενός Αφρικανού. Από αυτούς που υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου τη δίνουν.
Τι θα έκανες; Θα ρώταγες μήπως, εκείνη την ώρα, αν είναι ελληνικό; Αν είναι πιστοποιημένα ελληνικό; Αν έχει σφραγίδα;
Όχι.
Θα το έπαιρνες Χρυσαυγιτη, θα το ρούφαγες σταγόνα σταγόνα, ώσπου να μην αφήσεις τίποτα. Ζεστό, κατακόκκινο αίμα, εισιτήριο για τη ζωή σου. Θα το ένιωθες να γίνεται ένα με το δικό σου, να το παρασέρνει σαν χείμαρρος που παρασέρνει ρυάκι στο πέρασμά του. Δεν θα ρώταγες, δε θα μίλαγες, δε θα σε ένοιαζε να μάθεις ποιος τρυπήθηκε. Αρκεί που το ‘κανε.
Θα ένιωθες και πάλι τις φλέβες σου να χτυπάνε δυνατά, θα τις άκουγες. Θα έβλεπες τη χαρά στα μάτια της μάνας σου. Της γκόμενάς σου. Ούτε αυτές θα ρώταγαν ξέρεις. Δεν θα σε ένοιαζε αν είναι από ξένο ή Έλληνα. Δεν θα σε ένοιαζε αν είναι από Χριστιανό ή Μουσουλμάνο. Από άντρα ή γυναίκα. Από αρτιμελή ή ανάπηρο. Μόνο να σωθείς θα ήθελες. Να καταφέρεις να σωθείς.
Βλέπεις Χρυσαυγίτη το αίμα είναι κόκκινο. Ούτε άσπρο, ούτε μαύρο, ούτε κίτρινο, ούτε ελαφρώς μελαμψό. Και το αίμα που χαρίζουμε Χρυσαυγίτη, το χαρίζουμε σ’αυτούς που το χρειάζονται. Όχι σ’ αυτούς που η ταυτότητά τους γράφει υπηκοότητα ελληνική. Η αιμοδοσία είναι μία από τις μεγαλύτερες αλτρουιστικές πράξεις. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Ή το κάνεις για όλους, ή δεν το κάνεις για κανέναν.
Για όσους έδωσαν τον όρκο του Ιπποκράτη, η σωτηρία δεν είναι επιλεκτική Χρυσαυγίτη . Δεν στο ΄πε κανείς;
Αν ήπιες τον καφέ σου, στο καλό…
http://www.scouter.gr
Ξυπνάς στο νοσοκομείο. Χρειάζεσαι αίμα. Πολλές φιάλες αίμα. Τα «αδέρφια» σου δεν το ξέρουν ακόμα. Δεν έχει δοθεί σύρμα να έρθουν να τσοντάρουν. Ξάφνου, έρχεται η νοσοκόμα με φιάλες. Αίμα πολύ, όσο χρειάζεσαι. Μόνο που εκεί μέσα έχει στριμωχτεί και το αίμα ενός Αφρικανού. Από αυτούς που υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου τη δίνουν.
Τι θα έκανες; Θα ρώταγες μήπως, εκείνη την ώρα, αν είναι ελληνικό; Αν είναι πιστοποιημένα ελληνικό; Αν έχει σφραγίδα;
Όχι.
Θα το έπαιρνες Χρυσαυγιτη, θα το ρούφαγες σταγόνα σταγόνα, ώσπου να μην αφήσεις τίποτα. Ζεστό, κατακόκκινο αίμα, εισιτήριο για τη ζωή σου. Θα το ένιωθες να γίνεται ένα με το δικό σου, να το παρασέρνει σαν χείμαρρος που παρασέρνει ρυάκι στο πέρασμά του. Δεν θα ρώταγες, δε θα μίλαγες, δε θα σε ένοιαζε να μάθεις ποιος τρυπήθηκε. Αρκεί που το ‘κανε.
Θα ένιωθες και πάλι τις φλέβες σου να χτυπάνε δυνατά, θα τις άκουγες. Θα έβλεπες τη χαρά στα μάτια της μάνας σου. Της γκόμενάς σου. Ούτε αυτές θα ρώταγαν ξέρεις. Δεν θα σε ένοιαζε αν είναι από ξένο ή Έλληνα. Δεν θα σε ένοιαζε αν είναι από Χριστιανό ή Μουσουλμάνο. Από άντρα ή γυναίκα. Από αρτιμελή ή ανάπηρο. Μόνο να σωθείς θα ήθελες. Να καταφέρεις να σωθείς.
Βλέπεις Χρυσαυγίτη το αίμα είναι κόκκινο. Ούτε άσπρο, ούτε μαύρο, ούτε κίτρινο, ούτε ελαφρώς μελαμψό. Και το αίμα που χαρίζουμε Χρυσαυγίτη, το χαρίζουμε σ’αυτούς που το χρειάζονται. Όχι σ’ αυτούς που η ταυτότητά τους γράφει υπηκοότητα ελληνική. Η αιμοδοσία είναι μία από τις μεγαλύτερες αλτρουιστικές πράξεις. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Ή το κάνεις για όλους, ή δεν το κάνεις για κανέναν.
Για όσους έδωσαν τον όρκο του Ιπποκράτη, η σωτηρία δεν είναι επιλεκτική Χρυσαυγίτη . Δεν στο ΄πε κανείς;
Αν ήπιες τον καφέ σου, στο καλό…
http://www.scouter.gr
Θα ήθελα τα μέλη της Χ.Α. να δωσουν μια απάντηση της προκοπής .Αν έχουν ..
ΑπάντησηΔιαγραφή