Ανεβάζω σε δύο συνέχειες "σχολίων" ένα άρθρο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, από τη Λώρη Κέζα, 18.2.2009
Τον αγαπάμε τον γύφτο, αρκεί να είναι σε απόσταση - ας πούμε σε ταινία του Κουστουρίτσα. Στην καθημερινότητά μας, αν τύχει να συνυπάρξουμε με Τσιγγάνους, απλώς τους απεχθανόμαστε. Η σκληρή διατύπωση δεν απορρέει από διαίσθηση, αλλά από δικαστικές αποφάσεις. Η Ελλάδα έχει τις περισσότερες καταδίκες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος Ρομά: τέσσερις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων και μία από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Καταδίκες που πιστοποιούν τη γενικευμένη άποψη: καλοί οι καταυλισμοί, αρκεί να μην είναι στα μούτρα μας.
Η νέα έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου βάζει θεωρητικό πλαίσιο σε ιστορίες που όλοι έχουμε ακούσει. Και όλοι έχουμε ακούσει κάποια, επειδή οι Τσιγγάνοι δεν είναι λίγοι. Μάλλον έχουν φτάσει τις 250.000 στην Ελλάδα. Έχουν αυξηθεί από τους Αλβανούς και τους (πρώην) Γιουγκοσλάβους, αλλά οι υπολογισμοί γίνονται κατά προσέγγιση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μια αληθινή ιστορία για να δούμε πόση σχέση έχει με την έκθεση.
Σε δήμο της περιφέρειας φτάνουν μερικές δεκάδες οικογένειες με Ντάτσουν, αντίσκηνα, χαρτόκουτες. Βρίσκουν ένα καλό σημείο κάπως μακριά από τα σπίτια και αραδιάζουν τα συμπράγκαλα. Επειδή είναι χειμώνας, κρυώνουν, οπότε κόβουν κλαδιά από μια ελιά για να ζεσταθούν. Μετά ένα δίμηνο το τοπίο έχει αλλάξει: τα αιωνόβια δέντρα έχουν γίνει καυσόξυλα, τα σκουπίδια είναι βουνό και... χμμμ, δεν υπάρχει τουαλέτα. Ο ιδιοκτήτης του ελαιώνα παρακαλάει και απειλεί την Αστυνομία και τις εκλεγμένες Αρχές να παρέμβουν. Του εξηγούν ότι δεν μπορούν να ασκήσουν βία, άνθρωποι είναι κι αυτοί, έχουν παιδιά, και συνεχίζουν με διάφορα άλλα συμπονετικά. Τι καταλάβατε από την αφήγηση; Ότι ο Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής έχει λάβει κονδύλια για την υποδοχή των Τσιγγάνων. Τα χρήματα σκορπίζονται αλλού, αλλά πρέπει να υπάρχει δείγμα της μειονότητας, μην τυχόν έρθει κανένας ελεγκτής από την Ευρώπη.
και η συνέχεια.... Για να χτιστούν σπίτια Τσιγγάνων υπάρχουν προγράμματα. Η Ελλάδα απορρόφησε 28,7 εκατ. ευρώ από το 2000 ως το 2005. Τα ποσά είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που θα μπορούσε να λάβει. Απλώς δεν ζητεί κανείς περισσότερα. Οι αιρετοί δεν θέλουν να μπλέξουν με το «τσιγγαναριό»- θεωρούν ότι η ένταξη των Ρομά στην κοινότητά τους δεν είναι επιθυμητή από τους ντόπιους. Κάποιες φορές μπήκαν σε προγράμματα εκ του πονηρού. Στον Νομό Ηλείας ένας βουλευτής του ΠαΣοΚ χάρισε σε άσχετες φτωχές οικογένειες λυόμενα σπίτια που είχαν παραληφθεί από πρόγραμμα ένταξης Τσιγγάνων. Όχι μόνο δεν το απέκρυψε, αλλά το διατυμπάνισε: προφανώς η αρπαγή των κατοικιών από γύφτους βελτίωνε το πολιτικό του προφίλ.
Σε γενικές γραμμές, από τα προγράμματα ένταξης αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη πέραση είναι όσα αφορούν τη μόνιμη στέγαση των Ρομά. Η αγορά οικοπέδων και η ανέγερση κτιρίων συχνά είναι προσοδοφόρες για τους εμπλεκομένους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε 92 δήμους έχουν εγκριθεί έργα υποδομών 80,54 εκατ. ευρώ (έχουν πληρωθεί 42,20 εκατ. ευρώ). Τις υπηρεσίες (γιατρούς, εκπαίδευση) τις προσπερνούν, άντε να νοικιάσουν κανένα πούλμαν να πηγαινοφέρνει τα τσιγγανάκια στο σχολείο.
Τι μπορεί να φέρει ο χρόνος στους Τσιγγάνους, που λέγαμε, εκείνους που έκαναν κατάληψη στον Ελαιώνα; Στην περίπτωση που όλα πάνε πρίμα, οι Αρχές θα αγοράσουν οικόπεδο και οι ίδιοι θα μπορέσουν να πάρουν στεγαστικό δάνειο - με κρατική εγγύηση. Μέχρι στιγμής έχουν εκταμιευτεί 9.000 δάνεια των 60.000 ευρώ.
Παρ΄ ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος για το πού πάνε τα χρήματα, δεχόμαστε ότι συμβάλλουν στην ανέγερση κατοικιών. Υπάρχουν κονδύλια για να ανοίξουν δρόμοι ως την κοινότητά τους, να φτάσει το ρεύμα, να υπάρξει αποχέτευση. Να ήταν μόνο αυτά; Ως και παιδικές χαρές σχεδιάζονται. Πολυτελείας. Προσέξτε όμως τη λεπτομέρεια: ο δήμος εξασφαλίζει ένα κομμάτι γης. Όχι μέσα στην καρδιά της πόλης, αλλά κάπου εκεί, όπου υπάρχει καθαρός αέρας, να μη βλεπόμαστε και πολύ. (Υπάρχει κάποια πιο ευγενής λέξη από το «γκέτο»;)
Ας μην κοροϊδευόμαστε, η συνύπαρξη είναι δύσκολη. Όσο κι αν αγαπάμε τις τσιγγάνικες μελωδίες στο βιολί, είναι δύσκολο να αποδεχθούμε έναν τρόπο ζωής που μάλλον προσβάλλει τον δυτικό πολιτισμό. Από την άλλη όμως δεν είναι ανάγκη να έχει σπουδάσει κανείς κοινωνιολογία για να καταλάβει ότι οι Τσιγγάνοι, εκείνοι εκεί του Ελαιώνα, αν είχαν καλοριφέρ δεν θα έκαιγαν τα δέντρα, κι αν είχαν WC, δεν θα πήγαιναν στα χωράφια.
Τα συμπεράσματα από το παραπάνω κείμενο: 1. Οι τσιγγάνοι είναι Έλληνες πολίτες, που έχουν δικαιώματα, όπως και υποχρεώσεις. Επειδή αποτελούν Ιδιαίτερη Κοινωνική Ομάδα στα όρια της "ευπαθούς", οι διάφοροι διεθνείς οργανισμοί έχουν θεσπίσει ειδικούς κανόνες προστασίας των δικαιωμάτων των τσιγγάνων, όπως είναι το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Αυτούς τους κανόνες η χώρα μας τους έχει αποδεχθεί και τους έχει εντάξει στο νομικό της πλαίσιο και οφείλει να τους εφαρμόζει. 2. Ο Δήμος της Λαμίας έχει πάρει χρήματα από διάφορα προγράμματα για να εξασφαλίσει ανθρώπινη διαβίωση στους συμπολίτες μας τσιγγάνους. Έχει πάρει χρήματα για την Ιατροκοινωνική τους υποστήριξη και την εκπαίδευσή τους τόσο στα δημοτικά σχολεία όσο και στα σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Αντί γι' αυτό έχουμε τις άθλιες συνθήκες στον Ξηριά και στην Βαλόγουρνα. Το κύριο δεν είναι τί φταίει, αλλά το αποτέλεσμα μετράει για την Δημοτική Αρχή 3. Έχουν δοθεί ελάχιστα χρήματα για τη στέγαση οικογενειών τσιγγάνων, όπως στην Ανθήλη και στη Ροδίτσα, αλλά κι αυτά δόθηκαν με τρόπο που οι άνθρωποι αυτοί έγιναν αντικείμενα εκμετάλλευσης διάφορων "έξυπνων", ενώ θα μπορούσε αυτό να αποφευχθεί με την παρέμβαση των Υπηρεσιών και του Δήμου. Μια σωστή αντιμετώπιση θα έλυνε εν μέρει το πρόβλημα. Να μην ξεχνάμε ότι ολόκληρες συνοικίες της Λαμίας είναι κάτοικοι τσιγγάνικης καταγωγής, όπως τα "Γύφτικα", τα Ρεβένια κλπ που οι τσιγγάνοι ενσωματώθηκαν στην κοινωνία της πόλης 4. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε σχεδόν καθόλου εδώ και πάνω από 20 χρόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία 10 χρόνια που την ευθύνη έχει η σημερινή δημοτική αρχή δεν έγινε κάτι ουσιαστικό. 5. Ερωτήματα: α) Πόσα χρήματα πήρε ο Δήμος της Λαμίας διαχρονικά στο όνομα των τσιγγάνων και πού τα αξιοποίησε β) Πόσα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο από τον καταυλισμό του Ξηριά και του Παγκρατίου, αλλά και της Ανθήλης. Γιατί δεν είναι ούτε ένας τσιγγάνος στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, ενώ ξέρουμς ότι είναι αρκετοί που το θέλουν. γ) Γιατί υπολειτουργεί το ΙατροΚοινωνικό Κέντρο στον Ξηριά(ΙΑΚ); Πολλά ακόμα ερωτήματα θα μπορούσαν να διατυπωθούν. Το πρόβλημα είναι σύνθετο και καθόλου εύκολο, όμως στα δύσκολα κρινόμαστε όλοι μας, εκεί μετράει τα κότσια του ο καθένας...
Ανεβάζω σε δύο συνέχειες "σχολίων" ένα άρθρο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ, από τη Λώρη Κέζα, 18.2.2009
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον αγαπάμε τον γύφτο, αρκεί να είναι σε απόσταση - ας πούμε σε ταινία του Κουστουρίτσα. Στην καθημερινότητά μας, αν τύχει να συνυπάρξουμε με Τσιγγάνους, απλώς τους απεχθανόμαστε. Η σκληρή διατύπωση δεν απορρέει από διαίσθηση, αλλά από δικαστικές αποφάσεις. Η Ελλάδα έχει τις περισσότερες καταδίκες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος Ρομά: τέσσερις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων και μία από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Καταδίκες που πιστοποιούν τη γενικευμένη άποψη: καλοί οι καταυλισμοί, αρκεί να μην είναι στα μούτρα μας.
Η νέα έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου βάζει θεωρητικό πλαίσιο σε ιστορίες που όλοι έχουμε ακούσει. Και όλοι έχουμε ακούσει κάποια, επειδή οι Τσιγγάνοι δεν είναι λίγοι. Μάλλον έχουν φτάσει τις 250.000 στην Ελλάδα. Έχουν αυξηθεί από τους Αλβανούς και τους (πρώην) Γιουγκοσλάβους, αλλά οι υπολογισμοί γίνονται κατά προσέγγιση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μια αληθινή ιστορία για να δούμε πόση σχέση έχει με την έκθεση.
Σε δήμο της περιφέρειας φτάνουν μερικές δεκάδες οικογένειες με Ντάτσουν, αντίσκηνα, χαρτόκουτες. Βρίσκουν ένα καλό σημείο κάπως μακριά από τα σπίτια και αραδιάζουν τα συμπράγκαλα. Επειδή είναι χειμώνας, κρυώνουν, οπότε κόβουν κλαδιά από μια ελιά για να ζεσταθούν. Μετά ένα δίμηνο το τοπίο έχει αλλάξει: τα αιωνόβια δέντρα έχουν γίνει καυσόξυλα, τα σκουπίδια είναι βουνό και... χμμμ, δεν υπάρχει τουαλέτα. Ο ιδιοκτήτης του ελαιώνα παρακαλάει και απειλεί την Αστυνομία και τις εκλεγμένες Αρχές να παρέμβουν. Του εξηγούν ότι δεν μπορούν να ασκήσουν βία, άνθρωποι είναι κι αυτοί, έχουν παιδιά, και συνεχίζουν με διάφορα άλλα συμπονετικά. Τι καταλάβατε από την αφήγηση; Ότι ο Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής έχει λάβει κονδύλια για την υποδοχή των Τσιγγάνων. Τα χρήματα σκορπίζονται αλλού, αλλά πρέπει να υπάρχει δείγμα της μειονότητας, μην τυχόν έρθει κανένας ελεγκτής από την Ευρώπη.
και η συνέχεια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να χτιστούν σπίτια Τσιγγάνων υπάρχουν προγράμματα. Η Ελλάδα απορρόφησε 28,7 εκατ. ευρώ από το 2000 ως το 2005. Τα ποσά είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που θα μπορούσε να λάβει. Απλώς δεν ζητεί κανείς περισσότερα. Οι αιρετοί δεν θέλουν να μπλέξουν με το «τσιγγαναριό»- θεωρούν ότι η ένταξη των Ρομά στην κοινότητά τους δεν είναι επιθυμητή από τους ντόπιους. Κάποιες φορές μπήκαν σε προγράμματα εκ του πονηρού. Στον Νομό Ηλείας ένας βουλευτής του ΠαΣοΚ χάρισε σε άσχετες φτωχές οικογένειες λυόμενα σπίτια που είχαν παραληφθεί από πρόγραμμα ένταξης Τσιγγάνων. Όχι μόνο δεν το απέκρυψε, αλλά το διατυμπάνισε: προφανώς η αρπαγή των κατοικιών από γύφτους βελτίωνε το πολιτικό του προφίλ.
Σε γενικές γραμμές, από τα προγράμματα ένταξης αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη πέραση είναι όσα αφορούν τη μόνιμη στέγαση των Ρομά. Η αγορά οικοπέδων και η ανέγερση κτιρίων συχνά είναι προσοδοφόρες για τους εμπλεκομένους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε 92 δήμους έχουν εγκριθεί έργα υποδομών 80,54 εκατ. ευρώ (έχουν πληρωθεί 42,20 εκατ. ευρώ). Τις υπηρεσίες (γιατρούς, εκπαίδευση) τις προσπερνούν, άντε να νοικιάσουν κανένα πούλμαν να πηγαινοφέρνει τα τσιγγανάκια στο σχολείο.
Τι μπορεί να φέρει ο χρόνος στους Τσιγγάνους, που λέγαμε, εκείνους που έκαναν κατάληψη στον Ελαιώνα; Στην περίπτωση που όλα πάνε πρίμα, οι Αρχές θα αγοράσουν οικόπεδο και οι ίδιοι θα μπορέσουν να πάρουν στεγαστικό δάνειο - με κρατική εγγύηση. Μέχρι στιγμής έχουν εκταμιευτεί 9.000 δάνεια των 60.000 ευρώ.
Παρ΄ ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος για το πού πάνε τα χρήματα, δεχόμαστε ότι συμβάλλουν στην ανέγερση κατοικιών. Υπάρχουν κονδύλια για να ανοίξουν δρόμοι ως την κοινότητά τους, να φτάσει το ρεύμα, να υπάρξει αποχέτευση. Να ήταν μόνο αυτά; Ως και παιδικές χαρές σχεδιάζονται. Πολυτελείας. Προσέξτε όμως τη λεπτομέρεια: ο δήμος εξασφαλίζει ένα κομμάτι γης. Όχι μέσα στην καρδιά της πόλης, αλλά κάπου εκεί, όπου υπάρχει καθαρός αέρας, να μη βλεπόμαστε και πολύ. (Υπάρχει κάποια πιο ευγενής λέξη από το «γκέτο»;)
Ας μην κοροϊδευόμαστε, η συνύπαρξη είναι δύσκολη. Όσο κι αν αγαπάμε τις τσιγγάνικες μελωδίες στο βιολί, είναι δύσκολο να αποδεχθούμε έναν τρόπο ζωής που μάλλον προσβάλλει τον δυτικό πολιτισμό. Από την άλλη όμως δεν είναι ανάγκη να έχει σπουδάσει κανείς κοινωνιολογία για να καταλάβει ότι οι Τσιγγάνοι, εκείνοι εκεί του Ελαιώνα, αν είχαν καλοριφέρ δεν θα έκαιγαν τα δέντρα, κι αν είχαν WC, δεν θα πήγαιναν στα χωράφια.
Τα συμπεράσματα από το παραπάνω κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Οι τσιγγάνοι είναι Έλληνες πολίτες, που έχουν δικαιώματα, όπως και υποχρεώσεις. Επειδή αποτελούν Ιδιαίτερη Κοινωνική Ομάδα στα όρια της "ευπαθούς", οι διάφοροι διεθνείς οργανισμοί έχουν θεσπίσει ειδικούς κανόνες προστασίας των δικαιωμάτων των τσιγγάνων, όπως είναι το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Αυτούς τους κανόνες η χώρα μας τους έχει αποδεχθεί και τους έχει εντάξει στο νομικό της πλαίσιο και οφείλει να τους εφαρμόζει.
2. Ο Δήμος της Λαμίας έχει πάρει χρήματα από διάφορα προγράμματα για να εξασφαλίσει ανθρώπινη διαβίωση στους συμπολίτες μας τσιγγάνους. Έχει πάρει χρήματα για την Ιατροκοινωνική τους υποστήριξη και την εκπαίδευσή τους τόσο στα δημοτικά σχολεία όσο και στα σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας. Αντί γι' αυτό έχουμε τις άθλιες συνθήκες στον Ξηριά και στην Βαλόγουρνα. Το κύριο δεν είναι τί φταίει, αλλά το αποτέλεσμα μετράει για την Δημοτική Αρχή
3. Έχουν δοθεί ελάχιστα χρήματα για τη στέγαση οικογενειών τσιγγάνων, όπως στην Ανθήλη και στη Ροδίτσα, αλλά κι αυτά δόθηκαν με τρόπο που οι άνθρωποι αυτοί έγιναν αντικείμενα εκμετάλλευσης διάφορων "έξυπνων", ενώ θα μπορούσε αυτό να αποφευχθεί με την παρέμβαση των Υπηρεσιών και του Δήμου. Μια σωστή αντιμετώπιση θα έλυνε εν μέρει το πρόβλημα. Να μην ξεχνάμε ότι ολόκληρες συνοικίες της Λαμίας είναι κάτοικοι τσιγγάνικης καταγωγής, όπως τα "Γύφτικα", τα Ρεβένια κλπ που οι τσιγγάνοι ενσωματώθηκαν στην κοινωνία της πόλης
4. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε σχεδόν καθόλου εδώ και πάνω από 20 χρόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία 10 χρόνια που την ευθύνη έχει η σημερινή δημοτική αρχή δεν έγινε κάτι ουσιαστικό.
5. Ερωτήματα: α) Πόσα χρήματα πήρε ο Δήμος της Λαμίας διαχρονικά στο όνομα των τσιγγάνων και πού τα αξιοποίησε β) Πόσα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο από τον καταυλισμό του Ξηριά και του Παγκρατίου, αλλά και της Ανθήλης. Γιατί δεν είναι ούτε ένας τσιγγάνος στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, ενώ ξέρουμς ότι είναι αρκετοί που το θέλουν.
γ) Γιατί υπολειτουργεί το ΙατροΚοινωνικό Κέντρο στον Ξηριά(ΙΑΚ);
Πολλά ακόμα ερωτήματα θα μπορούσαν να διατυπωθούν. Το πρόβλημα είναι σύνθετο και καθόλου εύκολο, όμως στα δύσκολα κρινόμαστε όλοι μας, εκεί μετράει τα κότσια του ο καθένας...