Οι ξαπλώστρες μάστιγα στις ελληνικές παραλίες

Η μία μετά την άλλη οι παραλίες των ελληνικών νησιών, αλλά και των παραθαλάσσιων θερέτρων της ηπειρωτικής χώρας καταλαμβάνονται από ξαπλώστρες (που σε ορισμένες περιπτώσεις νοικιάζονται ακόμα και με τη σεζόν έναντι εξωφρενικών τιμημάτων).
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις πρόκειται για παράνομες ενέργειας από επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και καταστρατηγούν τα εξής τρία κριτήρια που πρέπει να πληρούνται στις παραλίες όπου επιτρέπεται η τοποθέτηση ξαπλωστρών: ελάχιστη απόσταση πέντε μέτρων από τον γιαλό, διάδρομοι ανάμεσα στις ξαπλώστρες και κάλυψη της παραλίας σε μέγιστο ποσοστό 50%.
Οι ξαπλώστρες στις παραλίες πέρα από το αντιαισθητικό θέαμα που προσφέρουν και τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές του προβλήματος αποτελούν ένα ακόμα αντικείμενο διαπλοκής ανάμεσα στο Δημόσιο και τους πολίτες στην κομματοκρατούμενη Ελλάδα.


Το Δημόσιο, ως ιδιοκτήτης του συνόλου των αιγιαλών και των παραλιών της Ελλάδας, εκμισθώνει προς εκμετάλλευση ή παραχωρεί προς χρήση τις εκτάσεις αυτές σε ξενοδοχεία ή άλλες επιχειρήσεις έναντι κάποιου τιμήματος και με βάση συγκεκριμένους κανόνες.

Ωστόσο, η εφαρμογή του νόμου -ενός ακόμα- είτε γίνεται μερικώς είτε καθόλου διότι η αντικοινωνική νοοτροπία επιχειρηματιών και δημοσίων λειτουργών συναντά τη δυσλειτουργία (στην καλύτερη περίπτωση) ή ανυπαρξία (στη χειρότερη) ελεγκτικών μηχανισμών και ειδικών κλιμακίων.

Η καθυστέρηση στην έκδοση των σχετικών με την εκμετάλλευση των παραλιών αποφάσεων από το υπουργείο Οικονομικών σημαίνει ότι οι δήμοι και οι κατά τόπους κτηματικές υπηρεσίες που πρέπει να ελέγχουν τις συμβάσεις επωμίζονται έναν τεράστιο όγκο δουλειάς (στις Κυκλάδες, για παράδειγμα, μισθώνονται 400-500 παραλίες) που πρέπει να διεκπεραιωθεί σε ελάχιστο χρόνο.

Φέτος, το κράτος ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις. Είχε προηγηθεί απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ζήτησε να μη γίνεται χωρίς ειδικές προϋποθέσεις η εκμίσθωση παραλιών σε περιοχές Natura.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της “Καθημερινής”, υπουργική απόφαση που εκδόθηκε με μεγάλη καθυστέρηση στα μέσα Απριλίου και η οποία περιελάμβανε θετικές για το Δημόσιο και τους λουομένους ρυθμίσεις (όπως αύξηση της ελάχιστης απόστασης από τη θάλασσα, αύξηση του ποσοστού που εισπράττει το Δημόσιο από 20% σε 30% και απαγόρευση των τραπεζοκαθισμάτων στις παραλίες) αποσύρθηκε για να επιστρέψει τροποποιημένη επί τα χείρω.

Παράλληλα, το υπουργείο Περιβάλλοντος βρέθηκε ξαφνικά για πρώτη φορά να πρέπει να γνωμοδοτεί για τον τρόπο παραχώρησης εκατοντάδων παραλιών, με τις αποφάσεις να εκδίδονται ακόμα και στα τέλη Ιουλίου. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλές παραλίες έχουν από διμήνου καταληφθεί «άτυπα» (είτε σε συνεννόηση με τον δήμο είτε όχι).

Έτσι, διαμορφώνεται ένα καθεστώς απόλυτης ανομίας με δημάρχους που δεν έρχονται σε ρήξη με την εκλογική τους πελατεία, δημόσιους λειτουργούς που δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτό το τεράστιο έργο και αστυνομικούς που τρέχουν και δεν φτάνουν.

Όσο για τα πρόστιμα, δεν υπάρχει κανείς για να τα επιβάλλει πόσω μάλλον για να εισπράξει.

Τουλάχιστον μια μικρή νίκη κατά της ξαπλώστρας σημειώθηκε στην Κρήτη όπου κατόπιν καταγγελιών της δημοτικής αρχής των Χανίων και συντονισμένης ενέργειας της ΕΛ.ΑΣ. συνελήφθησαν στις 28 Ιουλίου τέσσερεις επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην παραλία της Νέας Χώρας για αυθαίρετη κατάληψη της παραλίας με ομπρελοκαθίσματα.

Αν και οι μηνύσεις αφορούσαν επτά επιχειρηματίες, η αστυνομία εντόπισε μόνο τους τέσσερεις ενώ κατά την αυτοψία που πραγματοποίησε το κλιμάκιο της κτηματικής υπηρεσίας του δημοσίου και του δήμου προκλήθηκε ένταση μεταξύ των υπαλλήλων και των επιχειρηματιών.

econews