Θα θέλατε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας μαζί μας; Αν ναι, δείτε τις φωτογραφίες, παρακολουθείστε λίγο τις σκέψεις μας και πάρτε μέρος στη συζήτηση αυτή.Γιατί το αστικό περιβάλλον, η πόλη που ζούμε, είναι ένας ζωντανός οργανισμός που επηρεάζεται από τις συμπεριφορές όλων, όσων ζούμε στα πλαίσια του.
Ασχολούμαστε με τα δέντρα στη Λαμία, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, γιατί θεωρούμε ότι μετά το τραγικό δυστύχημα στις Κομποτάδες, εξελίσσεται ένα ανελέητο προγκρόμ κατά των δέντρων σε όλη την κλίμακα της πόλης και του Δήμου. Δέντρα κόβονται χωρίς να τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες με όρους “fast track” ή κλαδεύονται «στο χοντρό» χωρίς καμιά επίβλεψη κάποιου αρμόδιου και ειδικού, χωρίς καμιά οικολογική ή αισθητική αντίληψη. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί και σε οικολογική καταστροφή.
Με τις φωτογραφίες, θέλουμε να δείξουμε ότι τα δέντρα κακομεταχειρίζονται. Πληγώνονται με κάθε τρόπο, δεν κλαδεύονται και δεν συντηρούνται όταν και όπως πρέπει, και, το σπουδαιότερο, αφαιρείται και τσιμεντοποιείται ο ζωτικός τους χώρος που είναι για να ποτίζονται και να αναπνέουν οι ρίζες τους. Έτσι παθαίνουν στρες, χάνουν τις φυσικές τους λειτουργίες, εξασθενούν και γίνονται ευάλωτα στις ασθένειες. Με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε πρόωρη ξήρανση ή να σπάζουν τα κλαδιά τους και σιγά σιγά να μειώνεται ο αριθμός τους στην πόλη και να χάνονται στην λησμονιά.
Πρέπει να σοβαρευτούμε. «Τριακοσίων κακών, μύρια έπονται», όπως λέμε. Αφού χτίσαμε, τσιμεντάραμε, ασφαλτοστρώσαμε, φτιάξαμε τα γυάλινα σπίτια μας και τις όμορφες πολυκατοικίες μας, τώρα μας εμποδίζουν και φοβόμαστε τα δέντρα και με ευκολία εφαρμόζουμε τη λογική «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι».
Στον αντίποδα αυτής της λογικής είναι η πρόταση: να γίνει προσπάθεια καταγραφής όλων των δέντρων της Λαμίας, με προτεραιότητα στα αυτόχθονα είδη, να φωτογραφηθούν, να κωδικοποιηθούν κατά είδος, να μπουν σε χάρτες και σε ηλεκτρονικό αρχείο, αλλά και να τοποθετηθεί καρτελάκι στο καθένα με το είδος, την ηλικία (περίπου), την ιστορία του, αν έχει, και να ξεκινήσει μια ιδιαίτερη φροντίδα, ακόμα και από εθελοντές. Πρέπει να επικρατήσει η λογική «φροντίζουμε τα δέντρα μέχρι να γεράσουν» και δεν τα σκοτώνουμε πριν γεράσουν.
«Για πολλούς από εμάς, η αξία των δέντρων είναι αυτονόητη και προφανής, αν και άρρητη: δεν μπορούμε εύκολα να την προσδιορίσουμε παρά μόνο περιγραφικά, συναισθηματικά, υποκειμενικά…. Για πολλούς από εμάς τα δέντρα είναι κατά κάποιον τρόπο η πατρίδα μας. Και η αξία τους είναι προφανής: έχουν αυτό που λέγεται «εγγενής αξία», έχουν αξία επειδή υπάρχουν.» όπως γράφει ο Μιχάλης Αναστασιάδης στο περιοδικό Ευεξία και Διατροφή τ. 50, 7ος-8ος 2011.
Δείτε τις φωτογραφίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου