Για πάμε να δούμε όμως πίσω από τις φωνές. Από τους τριακόσιους σημερινούς Βουλευτές ελάχιστοι προέρχονται από την κοινωνία, οι περισσότεροι είναι εκπρόσωποι της ανώτερης τάξης της χώρας ή σκληρά στελέχη κομματικών μηχανισμών. Βέβαια, το ποσοστό των φυσιολογικών ανθρώπων έχει αυξηθεί λίγο λόγω της τυχαίας εκλογής υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ που, φυσικά, δεν περίμεναν ποτέ ότι θα τα καταφέρουν. Στις επόμενες εκλογές όμως είναι βέβαιο ότι πολλά τζάκια θα πλευρίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να μπουν εκπρόσωποί τους στις λίστες του, με αποτέλεσμα να γίνουν εύκολα πρωταγωνιστές, αφού και την οικονομική δύναμη έχουν, αλλά και τις προσβάσεις.
Τι θα γίνει λοιπόν σε μία μάχη για διακόσιες θέσεις στο Ελληνικό Κοινοβούλιο; Πόσοι εκπρόσωποι της ανώτατης τάξης θα επικρατήσουν και πόσοι απλοί άνθρωποι; Η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από εύκολη: Σε περίπτωση που ο αριθμός των Βουλευτών μειωθεί, είναι βέβαιο ότι μόνος χαμένος θα βγει ο λαός. Δεν συζητάμε ότι ο ΣΕΒ και οι Έλληνες εφοπλιστές θα εκλέξουν με άνεση τους εκπροσώπους τους. Ο κύριος Αλαβάνος, όμως, μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι θα κάνουμε και εμείς το ίδιο;
Αν, τέλος πάντων, γίνουν λιγότεροι οι εκπρόσωποί μας και βγει μία κυβέρνηση με την υποστήριξη 110 Βουλευτών, εκ των οποίων 20 τοποθετηθούν σε Υπουργεία (διαφωνώ κάθετα με την υπουργοποίηση Βουλευτών) μαζί με άλλους τόσους εξωκοινοβουλευτικούς πόσοι θα μείνουν να ασχοληθούν με τις βουλευτικές αρμοδιότητες; Πόσοι θα κάνουν αντιπολίτευση και τι ποιότητας θα είναι αυτή; Θα μπορεί να καλυφθεί όλο το φάσμα των προβλημάτων της επικράτειας;
Η Αριστερά έπρεπε να φωνάζει και να παλεύει με πάθος για την αύξηση των εκπροσώπων του λαού, τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος και την απλή αναλογική, πράγμα που χάθηκε από την ατζέντα της από τότε που ήρθε το ενδεχόμενο της εξουσίας.
Τώρα, όσον αφορά στην οικονομία που θα κάνουμε αν κόψουμε λεφτά από τους Βουλευτές και εδώ ο λαϊκισμός οργιάζει. Αλήθεια, ποιος από εμάς θα ήθελε έναν Βουλευτή χωρίς επιστημονικούς συνεργάτες; Χωρίς επιστήμονες που θα τον στηρίζουν στην αποστολή του να μας εκπροσωπεί; Φαντάζεστε έναν Βουλευτή να απαντά "δεν έχω ιδέα για το τάδε νομοσχέδιο" ή "ψηφίζω, αλλά δεν έχω προλάβει να κάνω την παραμικρή επεξεργασία;". Αλήθεια, μας άρεσε η δήλωση Χρυσοχοΐδη ότι δεν διάβασε το μνημόνιο; Θα θέλαμε να την ακούμε συνέχεια; Η εικόνα του Βουλευτή να σκύβει τη μέση του σε οποιονδήποτε του δωρίζει ένα ποσό με αντάλλαγμα μια τροπολογία, πώς μας φαίνεται; Τι αναστολές θα έχει ένας άνθρωπος που μπορεί να πάρει μεγάλα δώρα και έχει μισθό 1.419€, όπως λέει ο κ. Αλαβάνος;
Αν κοιτάξεις τις φορολογικές δηλώσεις των πολιτικών μας, θα δεις ότι η αποζημίωσή τους είναι γύρω στις 100.000€ τον χρόνο. Δεν θα είχα καμία αντίρρηση να μειώσουμε στο μισό τις αποδοχές τους ή ακόμα και λίγο παρακάτω, τα χρήματα που παίρνουν δηλαδή, όχι το προσωπικό και τις υποδομές που τους προσφέρουμε για να βγαίνει η δουλειά. Αυτό όμως με την προϋπόθεση να αυξήσουμε τον αριθμό τους και να δημιουργήσουμε έναν εκλογικό νόμο απλής αναλογικής χωρίς μπόνους και προνόμια.
Τι θα λέγατε, με τον ίδιο προϋπολογισμό, να είχαμε 600 Βουλευτές; Τι θα λέγατε να είχαμε περισσότερες εκλογικές περιφέρειες και ασυμβίβαστο εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας;
Πόσο πιο δημοκρατική θα γινόταν η Ελλάδα μας, πόσο πιο εύκολη θα γινόταν η εμπλοκή των πολιτών με τα κοινά; Πόσο αναλογικότερη θα ήταν η εκπροσώπηση των κοινωνικών ομάδων, των οικονομικών στρωμάτων και των ιδεολογιών;
Τι, τελικά, είναι προοδευτικό και τι όχι;
Βέβαια, όλα αυτά δεν σου εξασφαλίζουν κάθισμα σε γνωστές τηλεοπτικές εκπομπές, ενώ ο λαϊκισμός είναι πρώτο τραπέζι πίστα…
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου