Εντυπωσιακό; Ναι! Αποτελεσματικό;

Στα «μανταλάκια» κρέμασε τελικώς η κυβέρνηση τους μεγάλους οφειλέτες του Δημοσίου, χρησιμοποιώντας ένα καθαρά επικοινωνιακού τύπου και σίγουρα αμφισβητήσιμης αποτελεσματικότητας μέτρο κατά της φοροδιαφυγής.Επί της αρχής το μέτρο αυτό δεν είναι κακό. Θα μπορούσε, μάλιστα, να αποδειχθεί και αποδοτικό αν η δημοσιοποίηση επωνυμιών επιχειρήσεων - οφειλετών, μπορούσε να είναι ένα μέσο πίεσης, προκειμένου να επιτευχθεί είσπραξη οφειλομένων. Αν όμως αυτά είναι εισπράξιμα. Διότι από μία πρώτη ανάγνωση της λίστας προκύπτει πως πολλές από τις αναγραφόμενες επιχειρήσεις έχουν εξαλειφθεί από τον χάρτη εδώ και χρόνια, ίσως και δεκαετίες.
Η πραγματικά ουσιαστική πληροφορία που θα έπρεπε να δώσει η κυβέρνηση, είναι το ποσό που είναι στην ουσία εισπράξιμο από τα 30 δισ. που οφείλουν οι εκτεθειμένοι διά της λίστας. Αυτή την άσκηση οι αρμόδιοι εδώ και χρόνια αρνούνται ή αδυνατούν να την κάνουν, όπως επίσης αδυνατούν να παρουσιάσουν το αποτέλεσμα της προσπάθειας, που θεωρητικά γίνεται για την είσπραξη αυτών των οφειλών. Διότι το ποσό αυτό, όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται συστηματικά.
Από την άλλη πλευρά, από μία τέτοια λίστα προκύπτουν και παράπλευρες χρήσιμες διαπιστώσεις. Οπως για παράδειγμα, το γεγονός ότι επιχειρηματίες που στο παρελθόν διέπρεπαν στο Χρηματιστήριο, είχαν αντλήσει σημαντικά ποσά και στη συνέχεια έριξαν το καράβι στα βράχια, αφήνοντας τεράστια χρέη, σήμερα μπορεί να κυκλοφορούν ανενόχλητοι και απενοχοποιημένοι. Αλήθεια τότε τι έκανε η εφορία;
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει οι αρμόδιοι να κατανοήσουν πως η δημοσιοποίηση της λίστας δημιουργεί μεν εντυπώσεις, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Απλώς, υπογραμμίζει τις αδυναμίες του φορολογικού και φοροεισπρακτικού μας συστήματος και τις διαχρονικές ανεπάρκειες του πολιτικού προσωπικού στους τομείς αυτούς. Ο στόχος όμως δεν πρέπει να χάνεται. Κάθε μέσο που χρησιμοποιείται κατά της φοροδιαφυγής, θα πρέπει να έχει αποτέλεσμα. Αλλιώς δεν έχει νόημα.
Κέρδος 9/9/2011