Με αφορμή αυτό είναι χρήσιμη μια ανασκόπηση της κατάστασης για τα Πράσινα Σημεία(ΠΣ). Είχε προηγηθεί η Υπουργική Απόφαση
ΔΙΠΑ/οικ.37674/16 (ΦΕΚ 2471 Β/10-8-16): «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες» ώστε να συμπεριληφθούν τα Πράσινα Σημεία και τα ΚΑΕΔΙΣΠ ως νέα υποομάδα με α/α 9β στην 4η ομάδα (Συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών) έργων/δραστηριοτήτων για τα οποία απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση και η κατάταξή τους σε κατηγορίες γίνεται ανάλογα με την ικανότητα αποθήκευσης (Q) και το εάν βρίσκονται εντός ή εκτός οικισμού.
Για όσα υπάγονται στην κατηγορία Β (α) 20 t
Επίσης με την υπ’ αριθμ. οικ. 18485/2017 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β’1412) «Καθορισμός των κατηγοριών και των προδιαγραφών των Πράσινων Σημείων (ΠΣ), των Κέντρων Ανακύκλωσης, Εκπαίδευσης και Διαλογής στην Πηγή (ΚΑΕΔΙΣΠ), των Γωνιών Ανακύκλωσης (ΓΑ) και των Κινητών Πράσινων Σημείων (ΚΙΠΣ), σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 4042/2012, όπως ισχύει» τέθηκαν ορισμένες προδιαγραφές για την κατασκευή και λειτουργία των ΠΣ οι οποίες μπορεί στην πορεία να αποδειχθούν ανεπαρκείς.
Π.χ. στο άρθρο 6 αναφέρει τις επιτρεπόμενες εργασίες:
Παρ. 1. Στα ΠΣ και στα ΚΑΕΔΙΣΠ πραγματοποιούνται οι ακόλουθες εργασίες:
α. συγκέντρωση των αντικειμένων/αποβλήτων προς επαναχρησιμοποίηση/ ανακύκλωση αντίστοιχα, σε κάδους, κοντέινερ ή άλλου τύπου περιέκτες,
β. χειροδιαλογή στην περίπτωση αστοχιών,
γ. εξασφάλιση ζύγισης εξερχόμενων ποσοτήτων και όπου είναι δυνατόν εισερχομένων ποσοτήτων, και προαιρετικά:
δ. συμπαγοποίηση (δεματοποίηση, συμπίεση).
Από τη μία επιτρέπει τη χειροδιαλογή στην περίπτωση αστοχιών, γιατί αλλιώς κινδύνευαν να χαρακτηριστούν ΚΔΑΥ αυξάνοντας τις απαιτήσεις κατασκευής και λειτουργίας, από την άλλη όμως δεν επιτρέπει άλλες εργασίες διαχείρισης, όπως θρυμματισμό, κομποστοποίηση, κλπ, για τις οποίες θα απαιτείται ξεχωριστή αδειοδότηση.
Το αναφέρω γιατί στον πίνακα 2 του παραρτήματος 1 λέει ποια υλικά δέχεται το Πράσινο Σημείο. Δέχεται βιοαπόβλητα κήπων και πάρκων, αλλά δεν μπορεί να γίνεται θρυμματισμός και κομποστοποίηση και επίσης δεν δέχεται βιοαπόβλητα κουζίνας, οπότε γενικά η κομποστοποίηση είναι εκτός των ΠΣ.
Επίσης μία παρατήρησης αφορά στην παρ. 4δ του ίδιου άρθρου 6 όπου αναφέρει την υποχρέωση “τακτικής απομάκρυνσης των υλικών που συγκεντρώνονται ανάλογα με το ρυθμό συγκέντρωσης και κατ’ ελάχιστον μία φορά το μήνα, ώστε αφενός να μην υπάρχει υπέρβαση της ονομαστικής αποθηκευτικής ικανότητας των ΠΣ ή ΚΑΕΔΙΣΠ και αφετέρου να διατηρείται η ευταξία του χώρου”.
Η υποχρέωση απομάκρυνσης των υλικών μία φορά το μήνα καθορίζει και την ικανότητα αποθήκευσης του ΠΣ. Βέβαια στις εργασίες που επιτρέπονται λέει «εξασφάλιση ζύγισης εξερχόμενων ποσοτήτων και όπου είναι δυνατόν εισερχομένων ποσοτήτων», αλλά αν δεν ξέρεις τα εισερχόμενα πώς θα ξέρεις το ισοζύγιο των υλικών και την αποθηκευτική ικανότητα του ΠΣ, ώστε να αποφύγεις να παραμένουν υλικά για μεγάλο χρονικό διάστημα στο ΠΣ και να μετατρέπεται σε μικρό ΧΑΔΑ (π.χ. κλαδιά, μπάζα) ή να δημιουργείται παραεμπόριο.
Πέραν της επικαιροποίησης της νομοθεσίας που είναι μεν χρήσιμη αλλά μέχρι τώρα δε σταματούσε την αδειοδότηση των Πράσινων Σημείων ως χώρους προσωρινής αποθήκευσης, γιατί αυτό είναι ουσιαστικά και τώρα, δεν προχωράει καθόλου η ένταξη έργων Πράσινων Σημείων με αποτέλεσμα να μην οδεύει κανένα προς υλοποίηση πανελλαδικά σε αντίθεση με τις ΜΕΑ. Και δεν αναφέρομαι σε μικρά ΠΣ μέσα στις πόλεις αλλά σε μεγάλα ΠΣ που θα δέχονται ένα μεγάλο αριθμό υλικών και θα έχουν και δυνατότητα για επιδιόρθωση, επαναχρησιμοποίηση, κλπ.
Άρα, το κενό μας είναι οι ΚΥΑ και οι Οδηγοί για Πράσινα Σημεία; ή μήπως φταίει κάτι άλλο που είναι η έλλειψη προτεραιότητας στη χρηματοδότηση για την εκπαίδευση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση;
Λαμία, 29.9.2017
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e–ecology.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου