Una faccia una razza; Το ιταλικό ΕΣΥ διαθέτει ποιοτικούς δείκτες. Το ελληνικό όχι...

Στο σύστημα οργάνωσης και καταγραφής του παραγόμενου αποτελέσματος, συνίσταται η καίρια διαφορά του ιταλικού με το ελληνικό σύστημα Υγείας.

Στη γειτονική χώρα, οι ειδικοί μπορούν να διαπιστώσουν αν οι άνθρωποι κάθε νοσοκομείου κάνουν καλά τη δουλειά τους, όχι κοιτώντας αφηρημένους αριθμούς για δαπάνες και κόστη.
Κοιτούν εάν το αποτέλεσμα είναι επωφελές για τον ασθενή ή όχι.

Για να επιτευχθεί αυτό, κάθε δομή Υγείας πρέπει να διαθέτει μηχανισμό καταγραφής και παρακολούθησης δεικτών της υγείας των νοσηλευόμενων ασθενών.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ή υπάρχει σπάνια, ενώ στην Ιταλία υπάρχει και αξιοποιείται για την αξιολόγηση των μονάδων.

Σε πρόσφατη έκθεση ειδικών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), γίνεται μία σύγκριση μεταξύ ιταλικών νοσηλευτικών ιδρυμάτων με βάση τους προαναφερόμενους δείκτες.

Επισημαίνεται ότι
το παραγόμενο αποτέλεσμα στην Ιταλία είναι από τα καλύτερα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ:
Προσδόκιμο επιβίωσης τα 82,3 έτη (5η υψηλότερη θέση στον Οργανισμό).

Εισαγωγές σε νοσοκομεία για άσθμα και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι από τις χαμηλότερες στον ΟΟΣΑ.

Θνησιμότητα από εγκεφαλικά και εμφράγματα επίσης.

Αποκλίσεις
Τα ευρήματα αυτά μπορούν να εντοπιστούν και στην Ελλάδα. Αλλά, το καλύτερο έπεται...
Οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ αναφέρουν ότι οι θετικές επιδόσεις των Ιταλών στους δείκτες Υγείας έχουν διαφορές από περιοχή σε περιοχή.

Υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ νοσοκομείων σε εισαγωγές ασθενών, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί εάν λειτουργούσε καλύτερα η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας.

Επισημαίνεται ότι στη Σικελία εισήχθησαν πέντε φορές περισσότερα παιδιά με κρίσεις άσθματος σε σχέση με την Τοσκάνη.

Οι δε εισαγωγές ασθενών με ΧΑΠ κυμάνθηκαν από 1,5 ανά 1.000 κατοίκους στο Πιεμόντε σε 3,07 στη Μπασιλικάτα.

Διαφορές καταγράφηκαν και στους δείκτες καισαρικών τομών: 25% ο μέσος όρος, 45% στην Καμπάνια, 13,6% στο Μπολζάνο και 14,5% στο Τρέντο...

Καταγραφές
Δεν θα επιμείνουμε με τις καταγραφές ή τις προτάσεις του ΟΟΣΑ για βελτίωση της κατάστασης.

Θα μείνουμε στο γεγονός ότι η Ιταλία διαθέτει τέτοιους δείκτες και - χρησιμοποιώντας τους – μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Στην Ελλάδα έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε, προκειμένου να πετύχουμε αυτό το στοιχειώδες.

Και δεν φταίει η τρόικα ή το μνημόνιο...
Δ.Κ.

stithoskopio.blogspot.gr