Ο Καπελέρης, ο Εφραίμ και το αναποτελεσματικό κράτος

Η παραγγελία που έδωσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών ο οικονομικός εισαγγελέας, Γρηγόρης Πεπόνης, για την άσκηση κακουργηματικής δίωξης σε βάρος του γενικού γραμματέα Τελωνειακών και Φορολογικών Υποθέσεων, Γιάννη Καπελέρη, φέρνει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της φοροδιαφυγής, που «βασιλεύει» στη χώρα μας, αλλά και της διαφάνειας που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Θυμίζω ότι ο κ. Καπελέρης ήταν ο αγαπημένος των τηλεοπτικών δικτύων, τα οποία του παραχωρούσαν ώρες ολόκληρες για να κάνει ανούσιες αναλύσεις επί αναλύσεων και να ανακοινώνει συλλήψεις και διώξεις που δεν έγιναν ποτέ.
Είναι αδιανόητο και συνάμα εγκληματικό το γεγονός, ότι 20 σχεδόν μήνες μετά την προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε., ο οποίος υποτίθεται πως «θα έβαζε την Ελλάδα σε καλό δρόμο», να μην έχει γίνει τίποτα στους τομείς της φοροδιαφυγής και της διαφάνειας, και να πληροφορούμαστε ότι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, και μάλιστα με αρμοδιότητα τις φορολογικές υποθέσεις, έχει παρανομήσει - σύμφωνα με τον κ. Πεπόνη. Με συγκλονίζει η υποψία ότι η απειλή παραίτησης του εν λόγω οικονομικού εισαγγελέα αφορούσε προσπάθεια για να μη διεκολυνθεί η δικαστική έρευνα για τον κ. Καπελέρη, ίσως και για άλλους κρατικούς υψηλόβαθμους υπαλλήλους.
Οι Ελληνες πολίτες θυμώνουν δικαιολογημένα όταν αποδεικνύονται όσα σκέφτονται και όσα υποψιάζονται. Στην Ελλάδα του Μνημονίου φαίνεται να μην έχει αλλάξει οτιδήποτε αφορά τους πολιτικούς και το περιβάλλον τους. Το γεγονός και μόνο ότι την κρίση που δημιούργησαν οι πολιτικοί και οι οικονομικοί παράγοντες, «κλήθηκαν» να επιλύσουν οι ίδιοι, αποδεικνύει ότι πολύ ορθά ο λαός δεν έχει εμπιστοσύνη σε κανένα. Ρωτούν οι πολίτες -και έχουν δίκιο να σκέφτονται με τον τρόπο αυτό- πώς είναι δυνατόν να επιλύσει ένα πρόβλημα αυτός που το δημιουργεί;
Αν έχει κάποιος υπομονή να μελετήσει το κύκλωμα της ελληνικής οικονομίας, θα διαπιστώσει πως στο προσκήνιο της προσπάθειας «διάσωσης» της οικονομίας, βρίσκονται πρόσωπα τα οποία είτε δεν έχουν ιδέα για το αντικείμενο είτε συμμετείχαν στη δημιουργία του προβλήματος. Μερικοί εξ αυτών είναι οι ορθώς χαρακτηρισμένοι «φιλέλληνες» ή «Ελβετοί», υπό την έννοια ότι αν και συμμετέχουν στα κοινά, «βλέπουν» τις Ελληνίδες και τους Ελληνες ως οι ίδιοι να είναι πολίτες άλλης χώρας.
Δεν μπορώ να προβλέψω τι θα συμβεί στον κ. Καπελέρη, αλλά με βάση την μέχρι τώρα εμπειρία όσοι είχαν σχέση με τη φοροδιαφυγή και συνελήφθησαν, αφέθηκαν στη συνέχεια ελεύθεροι. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σε μία χώρα που βρέθηκε στη σημερινή δυσάρεστη θέση λόγω ακριβώς της φοροδιαφυγής;
Είχα γράψει παλαιότερα και θα το επαναλάβω και σήμερα: Οι πρόσφατες συλλήψεις οφειλετών στο κράτος, αλλά και η αποφυλάκισή τους με συνοπτικές διαδικασίες, είναι το αγαπημένο ανέκδοτο των μελών της ομάδας της τρόικας, που ασχολείται με την Ελλάδα. Ενας εξ αυτών ισχυρίστηκε ότι οι συλλήψεις των φοροφυγάδων απέφεραν στο κράτος 50 χιλιάδες ευρώ, ενώ τα χρωστούμενα των συλληφθέντων ήταν μερικά εκατομμύρια. Η αποτελεσματικότητα στο... απόλυτο.
Πρόσφατα συνελήφθη ο ηγούμενος Εφραίμ. Δεν μπορούμε να τον κρίνουμε πριν αποφασίσει η ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία στο θέμα της φοροδιαφυγής έχει αποτύχει. Ομως, το βασικό ερώτημα που βρίσκεται στο μυαλό κάθε υποψιασμένου πολίτη είναι αυτό: Γιατί μόνο ο Εφραίμ και όχι και οι υπόλοιποι που αναμείχθηκαν στην υπόθεση; Και γιατί η απόλυτη σιωπή για τις ευθύνες των πολιτικών;
http://www.imerisia.gr