Ένα άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας Αστήρ του Σικάγου με ημερομηνία 5/3/1909, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Μιχάλη Γ. Τσάκαλου «Η σύγχρονη ελληνική μετανάστευση μεταξύ θεωρίας και εμπειρίας», από τις εκδόσεις Αιγέας αποτυπώνει γλαφυρά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν οι έλληνες μετανάστες:
''Τη φρικιώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ του Κολοράδου συναδέλφω “Νέα”. Κατά την εν συναδέλφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυάτρου, 800 Έλληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας.Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Έλληνας κοιμώμενους και διαιτωμένους εις εν στενότατον δωμάτιον.
Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απολύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία του περίοικου πληθυσμού. Ένεκα τούτου η συνάδελφος εφημερίς επιτίθεται δριμύτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ’ ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλης"
Μερικές δεκαετίες αργότερα, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, και συγκεκριμένα στην Γερμανία
για να προσδιορίσουν τους έλληνες και ιταλούς μετανάστες χρησιμοποιούσαν τον βαυαρικό υποτιμητικό ιδιωματισμό Katzelmacher που χαρακτήριζε όσους προερχόνταν από φτωχές χώρες του νότου. Κι αυτά είναι μερικά από όσα «συνόδευσαν» τα μεταναστευτικά ρεύματα των Ελλήνων που μπάρκαραν να κυνηγήσουν το εκτός ελληνικών συνόρων όνειρο.
Όπως υπογράμμιζε κι ο D.Barley ήδη από το 1966 στο βιβλίο του «Βασικές αρχές και προβλήματα της κοινωνιολογίας», «το Ξένο και το Άγνωστο θεωρείται γενικά ύποπτο, απειλή για την γνωστή, σταθερή τάξη πραγμάτων», κάτι που παρατηρεί κανείς να συμβαίνει και σήμερα όπου ο φόβος είναι παρών σαρώνοντας την ελληνική επικράτεια, λησμονώντας τις μελανές σελίδες της ιστορίας των ελληνικών μεταναστευτικών ρευμάτων
Οι "dirty Greeks”
Οι πρώτες ελληνικές οικογένειες μεταναστών στην Αμερική, επιζητούσαν να μένουν η μία κοντά στην άλλη για προστασία, καθώς αντιμετωπίστηκαν με εχθρότητα από τους Αμερικανούς. Τους θεωρούσαν, τους πιο ανεπιθύμητους μετανάστες. Το κατακάθι της Ευρώπης. Δεν τους θεωρούσαν καν λευκούς, αλλά μιγάδες. Οι Εργοδότες τους έβαζαν να κάνουν τις πιο επικίνδυνες δουλειές και τους πλήρωναν με τα μικρότερα μεροκάματα.
Χωρίς να το θέλουν, οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες, με τη διαφορετικότητά τους, έγιναν θύματα των ρατσιστών. Αντιμετωπίστηκαν ως εισβολείς που απειλούσαν τις θέσεις εργασίας και τα χρηστά ήθη των ‘‘γνήσιων’’ Αμερικανών, ενώ κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνοι για την αύξηση της εγκληματικότητας.Η λέξη “Έλληνας” εκστομιζόταν εναντίον τους ως βρισιά.
Τους αποκαλούσαν “dirty Greeks”, “den katalaveni”, newcomers με τα παράξενα ονόματα. Πολλοί αναγκάστηκαν να κόψουν τα επίθετά τους και να αλλάξουν τα μικρά τους ονόματα. Ο Αθανάσιος θα γίνει Tom. Ο Κωνσταντίνος θα γίνει Gus. Ο Δημήτρης θα γίνει Jim. O Παναγιώτης, Pete. O Ηλίας, Louis . . .
Οι Έλληνες δε θα αργήσουν να μπουν στο στόχαστρο και της Ku Klux Klan. Η φοβερή αυτή ρατσιστική οργάνωση ταλαιπώρησε αφάνταστα τους Έλληνες μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1920 κάνοντας επιδρομές σε ελληνικές συνοικίες (πως να γνωρίζουν, βέβαια, οι αμόρφωτοι Αμερικανοί ρατσιστές ότι τα δύο πρώτα γράμματα της επωνυμίας τους ΚΚΚ προέρχονται από την ελληνική λέξη ΚύΚλος;)
Οι πρώτοι αυτοί μετανάστες έβλεπαν, να λεηλατούνται και να καταστρέφονται τα καταστήματά τους, που έστησαν με πολύ κόπο αποταμιεύοντας όσα χρήματα μπορούσαν, αφού δούλεψαν για χρόνια ολόκληρα σε ορυχεία και εργοστάσια.
Το 1909, στη πολιτεία Omaha, πυρπολήθηκε ολόκληρη ελληνική συνοικία. Στη πολιτεία Idaho δεν τους ήθελε κανείς για γείτονες.Στην πολιτεία California, το 1913 σ’ ένα εστιατόριο έγραφε μια ταμπέλα στην είσοδο: “ Pure American. No Rats. No Greeks ’’.Το 1918 στο Τορόντο του Καναδά, ένας όχλος από 5000 ανθρώπους θα προβεί σε βανδαλισμούς και θα καταστρέψει όσα ελληνικά μαγαζιά συναντήσει και στη συνέχεια θα ακολουθήσει πλιάτσικο.
Τους διωγμούς των Ελλήνων κατέγραψε αναλυτικά και ο ελληνοαμερικανός καθηγητής Τζον Μπίτζες, σε μια μελέτη του, η οποία δημοσιεύτηκε τη δεκαετία του 1970 και βραβεύτηκε.
Άλλες μελέτες βέβαια που είχαν εκπονηθεί στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940 παρουσίαζαν τους Έλληνες ως τους πλέον επιρρεπείς στη διάπραξη απεχθών εγκληματικών πράξεων και μάλιστα στο σύνολο των αδικημάτων οι Έλληνες προηγούνταν τόσο των Ιταλών όσο και των Ρώσων. Οι Έλληνες κατηγορούνται ότι οι περισσότερες από τις παραβατικές πράξεις τους αναφέρονται σε ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα, όπως ανθρωποκτονίες, βιασμοί, επιθέσεις, κλοπές, ληστείες και εμπορία ναρκωτικών. Η αντικειμένικότητα βέβαια αυτών των κατα πολλούς μονομερών μελετών αμφισβειτείται, όπως συμβαίνει με κάθε είδους μελέτη εγκληματικότητας που αφορά την παραβατικότητα των μεταναστών σε ξένες χώρες, κατά τις οποίες οι μετανάστες πέφτουν θύματα ρατσισμού και αδίστακτης δυσφημιστικής προπαγάνδας
Στην Αυστραλία ανεπιθύμητοι και απειλή για την κοινωνία!
Ακόμα και στην Αυστραλία, τα πράγματα για τους Έλληνες δεν σημειώνονται καλύτερα. Στα 1925, ο υφυπουργός προεδρίας του Queensland έγραφε:
«Οι Έλληνες της Βόρειας Κουϊνσλάνδης είναι γενικά ανεπιθύμητοι και δεν αποτελούν καλούς μετανάστες. Ζουν στις πόλεις της περιοχής και επιδίδονται σε επιχειρήσεις καφενείων, πανδοχείων και άλλων λιγότερο ευυπόληπτων δραστηριοτήτων. Δεν είναι γεωργοί και δεν συνεισφέρουν τίποτα στον πλούτο ή την ασφάλεια αυτής της χώρας. Δεν επιδίδονται σε καμιά χρήσιμη εργασία η οποία θα διεκπεραιωνόταν λιγότερο καλά χωρίς τη βοήθειά τους.
Συνοδευόμενος από έναν αξιωματικό της αστυνομίας, επισκέφτηκα κάμποσες από τις λέσχες και τα πανδοχεία τους, που βρίσκονται σε γενικές γραμμές σε άθλια κατάσταση. Το βιοτικό τους επίπεδο είναι χαμηλότερο από των άλλων αλλοδαπών. Κοινωνικά και οικονομικά αυτός ο τύπος του μετανάστη συνιστά απειλή για την κοινότητα στην οποία εγκαθίστανται και θα ήταν προς όφελος της πολιτείας, αν η είσοδός τους απαγορευόταν ολοσχερώς » αναφέρεται στο βιβλίο του κ. Τσάκαλου.
Οι «λαθραίοι» έλληνες μετανάστες σε ΗΠΑ και Αυστραλία, όπου το διάστημα 1950-1974 υπολογίζονται σε τουλάχιστον 50.000, περιέγραφαν την ζωή στην ξένη χώρα σαν ένα διαρκές δίλλημα.
«Όλοι εμείς οι λαθραίοι βλέπουμε δυο εφιάλτες. Ο ένας είναι ότι θα πεθάνουμε στην Αμερική ξένοι και ανεπιθύμητοι, και ο άλλος είναι ότι θα μας πιάσει το Ιμιγρέσο (immigration service) και θα μας στείλει πίσω στην Ελλάδα να πεθάνουμε εκεί».
Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την πορεία των πρώτων Ελλήνων μεταναστών, μπορούν να ανατρέξουν στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του αειμνήστου Μπάμπη Μαρκέτου ‘‘Οι Ελληνοαμερικανοί’’, εκδόσεις Παπαζήση
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει των αριθμό συλληφθέντων άνω των 18 στην πολιτεία της Νέας Υόρκης το 1929, κατά αδίκημα και με αναγωγή σε πληθυσμό 100.000 της ίδιας εθνικότητας (Έκθεση Wickersham- σελ. 109).
Στον παρακάτω διευρύνεται ο χρονικός ορίζοντας της έρευνας σε 15 χρόνια (τρεις 5ετίες) δείχνοντας τις κατηγορίες για κακουργήματα, σύμφωνα με την Αστυνομία του Σικάγο.
Τα στοιχεία της Έκθεσης Wickersham εκμεταλλεύτηκε και ένας εκ των θεμελιωτών της επιστήμης της Εγκληματολογίας, Thorsten Sellin, στο έργο του «Culture Conflict & Crime» του 1938. Δύο Πίνακες ευανάγνωστα παρατιθέμενοι απ’ τον Ιό και προερχόμενοι απ’ το έργο αυτό είναι οι κάτωθι
Ρατσιστικά στερεότυπα για τους πρώτους Έλληνες μετανάστες
Dirty Greeks
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου