Έρευνα: Γιατί οι Έλληνες απέχουν από τη φυσική δραστηριότητα – Ποιος ο… ρόλος της οικονομικής κρίσης

Έλλειψη χρόνου, χρημάτων, αλλά και κατάλληλης παρέας επικαλούνται οι περισσότεροι Έλληνες για να δικαιολογήσουν την αποχή τους από τη φυσική δραστηριότητα, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα έρευνας, με συντελεστές τον καθηγητή στο ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Χαρίλαο Κουθούρη και τον μεταπτυχιακό φοιτητή Σπυρίδων Δημοσχάκη.
Η έρευνα, στην οποία έλαβαν μέρος 995 κάτοικοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ηλικίας 18 ετών έως 66 ετών, εκ των οποίων το 50,55% ήταν άντρες και το 49,45% γυναίκες, σκοπό είχε τη διερεύνηση πιθανής αλληλεπίδρασης μεταξύ του επιπέδου ποιότητας ζωής των Ελλήνων και ποικίλων κοινωνικο-οικονομικών και δημογραφικών χαρακτηριστικά, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης (σ.σ. αφορούσε την περίοδο 2010-2011). Για τη, δε, αξιολόγηση του επιπέδου της ποιότητας ζωής χρησιμοποιήθηκε το διεθνές ερωτηματολόγιο SF36.


Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι ο κυριότερος λόγος που το δείγμα της έρευνας δεν ασκούσε κάποια φυσική δραστηριότητα ήταν η έλλειψη χρόνου. Δεύτερος λόγος αποχής ή μειωμένης συμμετοχής στους χώρους άθλησης ήταν η έλλειψη ικανότητας πληρωμής της συνδρομής που απαιτείται για να γίνει κάποιο άτομο μέλος. Σε ό,τι αφορά κινητικές δραστηριότητες στη φύση (υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής) και δράσεις σε δημόσια πάρκα άθλησης, οι βασικοί λόγοι μη συμμετοχής ήταν η έλλειψη παρέας.

Η έρευνα έδειξε ακόμη ότι η συμμετοχή σε δημοτικά προγράμματα άσκησης εξαρτάται άμεσα από την επάρκεια ή την έλλειψη των δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων. Σημαντικός, επίσης, λόγος αποχής ή μειωμένης συμμετοχής στους χώρους άθλησης ήταν η έλλειψη πληροφόρησης, η έλλειψη παρέας, τα προβλήματα υγείας.

Στην έρευνα έγινε, επίσης, καταγραφή και σύγκριση το πόσο επηρέασε η μείωση του εισοδήματος των συμμετεχόντων τη συμμετοχή τους στις διάφορες μορφές άσκησης καθώς και το ποια είναι η πιθανή μεταβολή σε ενδεχόμενη περαιτέρω μείωση του εισοδήματος.

Σύμφωνα με τον κ. Κουθούρη, η οικονομική κρίση επηρέασε την άθληση σε χώρους που απαιτείται συνδρομή (επηρέασε πολύ τους ασκούμενους σε ποσοστό 7%, ενώ το 2,61% δήλωσε πως θα διακόψει πλήρως τη συγκεκριμένη μορφή άσκησης). Τα ίδια περίπου ποσοστά ίσχυσαν και για τις δραστηριότητες στη φύση, καθώς και για τα δημοτικά προγράμματα άσκησης, με τη διαφορά ότι το ποσοστό που δήλωσε πως θα διακόψει τη δραστηριότητα στη φύση ανέρχεται σε 3,64%, ενώ στα δημοτικά προγράμματα σε 3,87%.

Από την έρευνα (ορισμένες παράμετροι της οποίας παρουσιάστηκαν παραπάνω) προκύπτει ότι οι τρεις βασικοί λόγοι -κατά σειρά σημαντικότητας- που επηρεάζουν τη συχνότητα άσκησης του δείγματος της έρευνας στις διάφορες μορφές άσκησης είναι η έλλειψη χρόνου, η έλλειψη χρημάτων και κατάλληλης παρέας, η έλλειψη ευκαιριών για άσκηση και τέλος η ελλιπής πληροφόρηση.

Στα δημοτικά προγράμματα άσκησης στη θέση της έλλειψης χρημάτων μπαίνει η έλλειψη πληροφόρησης, ενώ στα δημόσια πάρκα-κέντρα άθλησης και αναψυχής στη θέση της έλλειψης παρέας μπαίνει η έλλειψη εγκαταστάσεων.