Κλείνει η ρυπογόνος μονάδα της Lafarge-ΑΓΕΤ στην Χαλκίδα και πλέον οι κορμοράνοι θα μπορούν να αφήνουν ανενόχλητοι, στοργικά, τα αυγά τους στους πυλώνες της γέφυρας.
Αποχωρεί η μονοπωλιακή Michelin. Ούτως η αλλιώς σύντροφοι, στην Λαϊκή Δημοκρατία που πασχίζουμε να κτίσουμε όλοι μαζί, θα αλλάζετε λάστιχα στο Μόσκβιτς κάθε 10 χρόνια. Αν έχετε κληρωθεί για Μόσκβιτς.
Κατέρρευσε το κάστρο του καπιταλισμού. Αποχωρεί η Credit Agricole που ρούφηξε τον κόπο και τον ιδρώτα του μεροκαματιάρη δανειολήπτη, φεύγοντας σαν βρεγμένη γάτα με ζημιές άνω των 2 δισ ευρώ. Εμείς, σύντροφοι, ενώνουμε τις γροθιές μας και βροντοφωνάζουμε μέχρι να ακουστούμε στα πέρατα της Οικουμένης. ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ.
Δεν θέλουμε την ανάπτυξή ΣΑΣ. Δεν παραμυθιαζόμαστε, σύντροφοι. Ο καπιταλιστικός δρόμος ΤΟΥΣ βασίζεται στην εξαθλίωση των εργαζόμενων, σε μισθούς πείνας, σε ανύπαρκτα δικαιώματα, στην καταστροφή του περιβάλλοντος.
Κάτι σαν Gulag σύντροφοι, αλλά χωρίς τα πλεονεκτήματα της καθημερινής 18ωρης διαφώτισης στα ορυχεία από πολιτικούς κομισάριους. Χωρίς τις τυχαίες εκτελέσεις και εκκαθαρίσεις που αποτελούν το αλατοπίπερο στην ζωή του προλετάριου.
Σύντροφοι, η αποχώρηση των Γάλλων είναι μόνο η αρχή. Φεύγουν με την ουρά στα σκέλια. Βάλτε τα στήθη σας μπροστά. Μια ανθρώπινη, ατσάλινη αλυσίδα από την Γαύδο μέχρι τον Έβρο. Δεν κάνουμε βήμα πίσω.
ΟΧΙ. Δεν θα περάσετε.
Οι όποιες SAP, Phillip Morris, Unilever, ΟΛΑ τα μονοπωλιακά τραστ που στηρίζονται στο τσάκισμα των όποιων εργατικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει και θέλουν να "επενδύσουν", δεν έχουν θέση εδώ.
Λέμε καθάρια: Φρένο και ανατροπή της βάρβαρης, αντιλαικής πολιτικής μπορεί να βάλει μόνο ο λαός με την πάλη του. Οι πλατιές λαϊκές μάζες δεν θα επιτρέψουν την παράδοση του πλούτου μας στους επιχειρηματικούς ομίλους. Ο πλούτος ανήκει στον λαό.
Η ανάπτυξη δεν έρχεται με την «επιχειρηματικότητα», τις «καινοτομίες» το «λιγότερο κράτος» και όλα αυτά τα παραμύθια που πλασάρουν στις μάζες τα πληρωμένα, εμετικά ΜΜΕ.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ανάπτυξη θα επέλθει όταν ο κάθε χαρτογιακάς τεχνοκράτης αντικατασταθεί από 6 κομματικούς γραφειοκράτες. Όταν κοινωνικοποιήσουμε κάθε μέσο παραγωγής. Από τον λαό. Για τον λαό. Σε εμένα.
Υ.Γ. Σύντροφοι. Οι ρεβιζιονιστές που σχολιάζουν τις ανακοινώσεις μου, επιδεικνύουν αντανακλαστικά ελεύθερης σκέψης. Θα παταχθούν. Η ελεύθερη σκέψη είναι αντεπαναστατική! Για αυτό πατάσσεται! Τι σημαίνει "πιστεύω"; Τίποτα δεν "πιστεύεις", σύντροφε. ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΠΙΣΤΑ τη γραμμή του Κόμματος. Αλλιώς στρώνεις την γραμμή του Υπερσιβηρικού για Yakutsk.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Lavrenti Beria εμφανίστηκε στα ξαφνικά και μπορεί και πάλι το ίδιο έξαφνα να χαθεί στα σκοτεινά σοκάκια της ιστορίας. Αυτό που διαβάσατε μπορεί να ήταν το τελευταίο κείμενο του μεγαλύτερου συνωμότη των δύο τελευταίων αιώνων.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου