Ο Δάσκαλος.
Είκοσι χρόνια πριν. Ένα κορίτσι μεγαλώνει σε μία επαρχιακή πόλη. Της αρέσουν η μουσική, το διάβασμα, oι τέχνες.... Ας πούμε ότι θέλει να μάθει λίγο περισσότερα πράγματα από τους συνομηλίκους της, να πάει λίγο πιο πέρα, λίγο πιο βαθιά από την επιφάνεια.
Σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι εκεί - σε ένα υπόγειο κάτω από το θέατρο γίνονται εκθέσεις ζωγραφικής. Η περιέργεια της εφηβείας την οδηγεί εκεί. Στο υπόγειο. Στο φουαγιέ, έτσι το λέγανε τότε. Κατεβαίνει τα σκαλιά και μπαίνει στον κόσμο των χρωμάτων. Εκεί είναι κι ένας κύριος, ένας γλυκός κύριος. Της δίνει σημασία. Την ακούει. Είναι υπομονετικός σε όλες αυτές τις ερωτήσεις μιάς ανυπόμονης έφηβης.
Η έφηβη σκέφτεται ότι είναι πολύ παράξενο ένας τόσο μεγάλος και σπουδαίος άνθρωπος κάθεται και ασχολείται με τις ανόητες ερωτήσεις της. «Τι είναι αυτό; Γιατί είναι έτσι; Δεν καταλαβαίνω εκείνο;» Και ο γλυκός κύριος δεν σταματάει, δεν την αποπαίρνει, μόνο χαμογελάει και απαντάει. Υπογράφει και την αφίσα που η μικρή θέλει να πάρει σπίτι.
Από τότε συναντήθηκαν πολλές φορές. Πάντα με μία γλύκα στα μάτια. Η μικρή προχώρησε. Η τύχη την οδήγησε μακριά από τη μικρή πόλη, στο εξωτερικό, όπου η ζωγραφική και η τέχνη έγιναν το αντικείμενο την μελέτης. Η μικρή σπούδασε την ιστορία της τέχνης.
Ο Βασίλης Σίμος ήταν δίπλα μου, πολύ πριν αποφασίσω να σπουδάσω ιστορία της τέχνης. Και θα είναι στην καρδιά μου πάντα, όπως όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι που πέρασαν από την ζωή μου. Ευχαριστώ.
Ελίνα Ανθοπούλου
mag24.gr
Σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι εκεί - σε ένα υπόγειο κάτω από το θέατρο γίνονται εκθέσεις ζωγραφικής. Η περιέργεια της εφηβείας την οδηγεί εκεί. Στο υπόγειο. Στο φουαγιέ, έτσι το λέγανε τότε. Κατεβαίνει τα σκαλιά και μπαίνει στον κόσμο των χρωμάτων. Εκεί είναι κι ένας κύριος, ένας γλυκός κύριος. Της δίνει σημασία. Την ακούει. Είναι υπομονετικός σε όλες αυτές τις ερωτήσεις μιάς ανυπόμονης έφηβης.
Η έφηβη σκέφτεται ότι είναι πολύ παράξενο ένας τόσο μεγάλος και σπουδαίος άνθρωπος κάθεται και ασχολείται με τις ανόητες ερωτήσεις της. «Τι είναι αυτό; Γιατί είναι έτσι; Δεν καταλαβαίνω εκείνο;» Και ο γλυκός κύριος δεν σταματάει, δεν την αποπαίρνει, μόνο χαμογελάει και απαντάει. Υπογράφει και την αφίσα που η μικρή θέλει να πάρει σπίτι.
Από τότε συναντήθηκαν πολλές φορές. Πάντα με μία γλύκα στα μάτια. Η μικρή προχώρησε. Η τύχη την οδήγησε μακριά από τη μικρή πόλη, στο εξωτερικό, όπου η ζωγραφική και η τέχνη έγιναν το αντικείμενο την μελέτης. Η μικρή σπούδασε την ιστορία της τέχνης.
Ο Βασίλης Σίμος ήταν δίπλα μου, πολύ πριν αποφασίσω να σπουδάσω ιστορία της τέχνης. Και θα είναι στην καρδιά μου πάντα, όπως όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι που πέρασαν από την ζωή μου. Ευχαριστώ.
Ελίνα Ανθοπούλου
mag24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου