Του Χρήστου Αλεξανδρή |
Αντί να ζητάνε από τους δημάρχους συνεχώς και νέες περικοπές δαπανών μέσα από την εφαρμογή σφιχτών προγραμμάτων λιτότητας πιο αποτελεσματικότερο θα ήταν να έρθουν αυτοί να διοικήσουν τους Δήμους και να δείξουν στους δημάρχους πως να κάνουν οικονομία και ποιες δαπάνες πρέπει να περιστείλουν. Διότι καλές είναι οι γενικές θεωρίες, αλλά υπάρχει και η πραγματική ζωή την οποία δείχνουν να μην λαμβάνουν υπόψιν όταν για παράδειγμα προτείνουν κόψιμο δαπανών ανεξάρτητα από τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν.
Οι περισσότεροι Δήμοι σήμερα
εμφανίζουν τρομακτική υστέρηση στα έσοδα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Την ίδια ώρα, οι Δήμοι δεν έχουν χρήματα να ξοφλήσουν τις οφειλές τους προς τους ιδιώτες προμηθευτές, με αποτέλεσμα τα απλήρωτα τιμολόγια να στοιβάζονται στα γραφεία, πολλοί ιδιώτες, προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματά τους, να καταθέτουν αγωγές και να εκδίδουν διαταγές πληρωμών και έτσι να δημιουργείται ένας αξεπέραστος φαύλος κύκλος χωρίς να γνωρίζει κανένας πού μπορεί να οδηγήσει όλη αυτή η εφιαλτική κατάσταση.
Αντί όμως οι τεχνοκράτες και μανδαρίνοι των υπουργείων και της τρόικας να προσπαθούν να βρουν μια λύση για να ξεμπλοκάρει η κατάσταση, συνεχίζουν να βγάζουν φιρμάνια για νέες περικοπές, λες και η Αυτοδιοίκηση λειτουργεί σε κοινωνικό κενό και δεν έχει καμία σχέση με τα συμβαίνοντα στην αγορά.
Γι' αυτό προτείνουμε να παραδώσουν τα κλειδιά οι δήμαρχοι στους φωστήρες της οικονομίας και της τρόικας για να μπει μια τάξη, βρε αδελφέ. Άλλωστε στις σημερινές τραγικές οικονομικές συνθήκες, σε παταγώδη αποτυχία οδηγείται και η μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, η οποία το μόνο που κατάφερε τελικά δύο χρόνια τώρα ήταν να προσθέσει και νέα προβλήματα σ’ αυτά που είχε κληρονομήσει από τους Καποδιστριακούς Δήμους. Στην πράξη αποδείχτηκε λανθασμένος ο αρχικός συλλογισμός των “μεταρρυθμιστών” υπουργών της προηγούμενης κυβέρνησης ότι συνενώνοντας, για παράδειγμα, τέσσερις μικρούς, οικονομικά αδύναμους και διοικητικά αναποτελεσματικούς Δήμους, το αποτέλεσμα που θα προκύψει θα είναι να δημιουργηθεί ένας εύρωστος οικονομικά και διοικητικά δήμος. Κάθε άλλο, αφού μια απλή διοικητική συνένωση χωρίς τις κατάλληλες υποδομές και χωρίς την κοινωνική συναίνεση δεν οδηγεί απαραίτητα σε εναν ισχυρότερο Δήμο, αλλά πιθανόν σε έναν εξίσου αναποτελεσματικό Δήμο.
Το ίδιο συνέβη και με τα δύο πρώτα μνημόνια. Πίστεψαν οι συντάκτες τους ότι κόβοντας μισθούς και συντάξεις θα μειωθεί το έλλειμμα και ύστερα θα έρθει η ανάπτυξη. Αποτέλεσμα, αντί για την πολυπόθητη ανάπτυξη, γνωρίζει σήμερα την μεγαλύτερη ύφεση της ιστορίας της. Χάσαμε τόσα, όσα η Μεγάλη Βρετανία στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι άνθρωποι που σχεδίασαν την οικονομική πολιτική δεν έκαναν απλά ένα λάθος. Μας πήραν κυριολεκτικά στο λαιμό τους.
Χρήστος Αλεξανδρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου