O Δήμαρχος “κλειδαράς” και... οι “φούσκες του”

O “κλειδαράς” και οι “φούσκες του”

Κε Διευθυντή,
Ένας... Δήμαρχος... (ας πούμε των παραμυθιών της χαλιμάς) επονομαζόμενος επάξια εφεξής και “κλειδαράς δια των αποτελεσματικών ενεργειών του”, κλείδωσε ακόμα και τα... “ενύπνιά του για μουσεία και εκθέσεις” για να μη φύγουν από την πόλη...

Για κάθε φουσκοπαραγωγό ή εφευρέτη φούσκας όταν αυτή σκάσει, φταίνε πάντα οι άλλοι και τα άλλα, ποτέ ο ίδιος. Αυτό σημαίνει επαγγελματική ή “πολιτική ευθύνη” κλειδαρά, σε μία πόλη της “μπέσας” και ΣΤΕΡΕΑΣ χώρας. Πολιτικό θράσος πριν για τη φούσκα, πολιτική δειλία μετά για το σκάσιμό της
Καλλιτεχνικά γεγονότα να διαρκούν με το ζόρι και με δικαστικές αποφάσεις για πολιτικές αποφάσεις θα μείνουν στην ιστορία για... ανάπτυξη της περιοχής και προβολή της ακόμα και... διεθνώς...

Ένας ΧΡΟΝΟΣ από Φλεβάρη ως Δεκέμβρη ταξιδιών στο εξωτερικό μέχρι δίκες....στην πόλη, για “θάματα σε προεκλογικό ενύπνιο Δημάρχου” ούτε σε προεκλογικές περιόδους του τρίτου κόσμου δεν σπαταλιέται, αλλά στην πόλη του κλειδαρά έσπασε όλα τα ρεκόρ παγκοσμίως.

Τον ίδιο χρόνο ήταν στην ίδια πόλη και ένα τόσο δα “πραματάκι”, ένα Πανεπιστήμιο που ο Δήμαρχος το είχε αφήσει αδιάφορος και ούτε μια κουβέντα για αυτό, σαν να ήταν αποθήκη αχρήστων άνευ ουδεμίας σημασίας στον ΔΗΜΟ του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και όλα τα άλλα προβλήματα είχαν καταντήσει για τον κλειδαρά τελευταίας προτεραιότητας. Κλείδωνε κατάφωρα αντισυνταγματικά ακόμα και ΑΝΑΦΟΡΕΣ Πολιτών για θέματα ΚΟΙΝΩΝ στο συρτάρι του, ώστε να μην τις συζητήσει το “Δημοτικό Συμβούλιο ΤΟΥ”.

ΑΥΤΟ, άραγε, είχε ανάγκη ολόκληρη πόλη; Τόσο χαμηλά την υποτίμησαν οι τιμημένοι κλειδαράδες; Ή μήπως αυτό είναι που λέμε διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος και μάλιστα καθαρής ΝΕΑΣ νοοτροπίας; Για κλειδαρά όμως ή για Δήμαρχο; Ο κόσμος καίγεται και ο κλειδαράς είτε στο εξωτερικό είτε στα δικαστήρια αρωματίζεται με “άλλον αέρα διεθνώς” για το σκάσιμο της φούσκας παταγωδώς και μάλιστα προς το... συμφέρον της πόλης ακόμα και... διεθνώς...

Ο ίδιος “κλειδαράς” αποδεσμευμένος πλέον θα τρέξει από... αύριο “ιδρωμένος” να κλειδώσει καλά και το... Πανεπιστήμιο μην του το πάρουν και αυτό από την... “πόλη των οραμάτων του”... και θα ασκήσει και ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του Υπουργού Παιδείας αν θελήσει να το πάρει από την πόλη, ερήμην του....Δημάρχου. Ερήμην και του κλειδαρά που έτρεχε για Παιδεία και Πολιτισμό στα... χιονοδρομικά κέντρα του εξωτερικού για να φορτώνει από εκεί “εκθέσεις και ανύπαρκτα μουσεία” για... ανάπτυξη και προβολή που κλείδωνε με το.... ζόρι... να μη φύγουν και μείνει ΘΛΙΒΕΡΑ ΚΕΝΟΣ ή πολιτικά ανόητος που δεν καταλάβαινε ή πολιτικάντικα κουτοπονηρός που έκρυβε και υποτιμούσε ως κλειδαράς της “προεκλογικής παροιμιώδους φούσκας του”.

Και αν “κλειδώσει” ένα Πανεπιστήμιο δεν θα χαθούν θέσεις εργασίας από εγκληματική αδράνεια και αποδεδειγμένη αδιαφορία και ποιος θα ζητήσει να παραιτηθεί ο ίδιος για την πολιτική ντροπή του βάλτου στις παχειές αγελάδες και τις παχυλές δικαιολογίες την εποχή της λιτότητας και της φούσκας; Ένας ολόκληρος χαμένος χρόνος φουσκοπαραγωγής και ούτε μια συζήτηση για ένα πανεπιστήμιο μέσα στην πόλη από ένα “κλειδωμένο” Δημοτικό Συμβούλιο.

Και κατάντησε ως Δήμαρχος να διακηρύσσει στην πόλη ότι ακόμα και “η αρνητική διαφήμιση (δηλαδή η δυσφήμιση ή το ρεζιλίκι) καλό κάνει”, προφανώς προς κατοχύρωση της φούσκας σε προεκλογική περίοδο... αρκεί να διαφημίζει ότι θεραπεύει ή συγκαλύπτει κάθε πολιτική νόσο και κάθε πολιτική αδυναμία του επί χρόνια. Ποια πόλη, όμως, χρειάζεται τέτοιο “φουσκοπαραγωγό και κλειδαρά” ιδιαίτερα σήμερα;

Του Γιώργου Σμοκοβίτη