Το βρήκα αδέλφια! Πριν από λίγο! Ένιωσα σαν να μπήκε το τελευταίο κομμάτι ενός παζλ και φάνηκε όλη η εικόνα!Τι έψαχνα; Το πώς έγινα εγώ και οι συμπολίτες μου το κέντρο του κόσμου. Μήνες τώρα, πρωτοσέλιδο. Ένα θέμα με παγκόσμιο και αμείωτο ενδιαφέρον. Αν μου το 'λεγαν πριν από 10 χρόνια ότι η παγκόσμια κοινότητα θα κοιμόταν και θα ξυπνούσε με την αγωνία μου ... Εμένα, δεν μου ταιριάζουν τα πρωταγωνιστιλίκια. Τα ξορκίζω και σκόπιμα διάγω μια ζωή που δεν τραβάει βλέμματα. Η ιστορία των Ατρείδων ήταν για μένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Οι φανταιζί βιογραφίες των Ωνάσηδων και η άδοξη και άδικη κατάληξή τους με έμαθαν να εκτιμώ τον ήσυχο βίο. Εμένα δεν με ξένισε καθόλου η κατάληξη της πριγκίπισσας Νταϊάνα. Και τώρα πρωτοσέλιδα; Και για λίγο, να πω «πάει στα κομμάτια», αλλά, εδώ θα κλείσουμε διετία. Και δεν βλέπω κοντά την ησυχία να επανακάμπτει. Όλον αυτό τον καιρό ένα «γιατί» και ένα «πώς» με τριβελίζουν. Και πριν από λίγη ώρα «εύρηκα»! Έτσι εξηγούνται όλα!
Ο σχεδιασμός της έρευνας έγινε λίγο μετά τους δύο πολέμους, τον παγκόσμιο και τον εμφύλιο. Ο τελευταίος υπήρξε το τελικό κριτήριο για την επιλογή του δείγματος, δηλαδή ημών. Το ιστορικό της εθνικής διχόνοιας φάνταζε πολύ σημαντικό προσόν και κυρίως εξ αυτού οι ερευνητές, μας … προτίμησαν. Ιδανικό και γόνιμο έδαφος για το μεγάλωμα τουλάχιστον μιας, μπορεί και δυο γεννιών που οι μισοί είναι δοσίλογοι και οι άλλοι μισοί συμμορίτες!
Το πρώτο στάδιο της έρευνας δρομολογήθηκε κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 60. Το κάστινγκ, τέλειο! Παπαδόπουλος, Πατακός … άτομα που μαθαίνουν πολύ εύκολα τα κείμενα και ο ρόλος τους πάει γάντι. Γενικώς … τόχουν, τόχουν! Τα πειραματόζωα, όμως, αντέδρασαν περίεργα. Παρά το σωστό ιστορικό - η χώρα δεν διχάστηκε. Βέβαια, αναδύθηκαν καλοθελητές να κάνουν τις βρωμοδουλειές, αλλά μέχρι εκεί. Έτσι, οι ευέλικτοι ερευνητές άλλαξαν την ερευνητική υπόθεση. Δημοκρατία! Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες να πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο οι ευάλωτοι ηθικά κάτοικοι της Ψωροκώσταινας. Ταΐστε τους και μόλις λαδώσει το αντεράκι τους θα δεις.
Το σχέδιο μπήκε σε πράξη εν μιά νυκτί, το 1974. Οι παλιοί πολιτικοί, αυτοί που επέστρεψαν, κρίθηκαν ως αποπροσανατολιστικοί παράγοντες, για την ερευνητική εξέλιξη. Άτομα που ποτέ δεν πίστεψαν σε μια σύγχρονη έννοια της λαοκρατίας, αλλά διαποτισμένα με μια παλαιού τύπου ηθική (τη δική τους, αλλά αξιόλογη όσο ένα παλιό κρασί που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι) και οραματιστές (με τα δικά τους οράματα, που είχαν, όμως, στόχευση).
Η επιστήμη, τότε, για να θολώσει τα νερά, “πέταξε” στα πειραματόζωα, ένα σύνθημα ιδιαίτερα γοητευτικό την “αλλαγή”, που στην ουσία της, συνιστούσε μια μεγάλη δόση ενός ιδιαίτερου είδους μεταμοντέρνου λαϊκισμού, επιδημικού και σοβαρά μολυσματικού. Ο εφαρμοστής που υπέγραψε ήταν ο τελευταίος (ευτυχώς) «χαρισματικός» ηγέτης ... Κράμα που σκοτώνει! Για να τους δούμε τώρα;
Δεν θα προκύψουν αξιοσημείωτα data; Για να δούμε πόσο εύκολα η ακριβή αγάπη που θρέφουν τα πειραματόζωα για το μικρό οικογενειακό τους κύτταρο μπορεί να μετατραπεί σε εγωπάθεια και φροντίδα για τον κώλο τους και μόνο; Άραγε, η γόνιμη έριδα που υπάρχει (από καταβολής της Ελλάδας) με τη μία και μοναδική αλήθεια, η δύναμη των ανθρώπων που την κατοικούν να ανατρέπουν την πεπατημένη και να ξεπηδούν με έργα θαυμαστά, ξαφνικά και απρόσμενα, δεν θα μετατραπεί σε αρχομανία και κοκκοριλίκι; Από επαναστάτες, δεν θα αράξουν στους καναπέδες τους; Από φιλότιμοι δεν θα γίνουν συμφεροντολόγοι; Από φιλόξενοι δεν θα γίνουν ψωροπερήφανοι; Από Ζορμπάδες δεν θα γίνουν μαφιόζοι;
Οι ερευνητές ενίσχυσαν τον πόλεμο εναντίον της ηθικής με σταθερές δόσεις εκμαυλισμού που έρεε απρόσκοπτα από τους πολιτικούς προς το λαό (δεν έχει γίνει ακόμη η στατιστική ανάλυση για την αντίθετη πορεία). Η διαφθορά των συνειδήσεων, πάντως, είχε βρει το δρόμο της και το ρυθμό της. Όποιος κατέρρεε ηθικά έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος να λειτουργήσει, για να παρατηρηθεί. Πού να το ‘ξερε ο συγχωρεμένος ο Κουτσόγιωργας, που πίστεψε ότι δεν τον προστάτευε κανείς και δεν το άντεξε... Όλοι οι υπόλοιποι, όμως, το ένιωσαν. Ένιωσαν όπως τα προστατευόμενα είδη που δεν φοβούνται τους κυνηγούς. Να μην θυμώνουμε, λοιπόν, για την ασυλία ... Ήταν για την έρευνα «ρε γαμώτο».
Περνώ τα ανάμεσα γιατί θα γράφω μέχρι μεθαύριο. Οι επιστήμονες προέβλεπαν εξαιρετική επιτυχία και με αφοσίωση καταμετρούσαν την ηθική μας, ανάλογα με το πόσοι έβαζαν το χέρι τους στο βάζο με το μέλι, πόσοι χειροκροτούσαν και πόσοι κοίταζαν παθητικά. Οι δόσεις του γλυκού δοσμένες με συνέπεια. Μόνο, να, από το 2007 και μετά τις εκτόξευσαν. Όχι, δεν τους ξέφυγε. Αποφάσισαν, λίγο πριν ολοκληρωθεί το πείραμα, να αφήσουν τα αποτελέσματα να γίνουν ορατά «δια γυμνού οφθαλμού». Μετάλλια ντόπας, χιλιάδες ψευδοδιορισμοί, παροχές βασισμένες σε δανεικά, Καγιέν ξεχυμένες στο δρόμο και ακρίβεια, μια που ήταν πολλοί αυτοί που είχαν να πληρώσουν και άλλοι τόσοι αυτοί που ήθελαν να τα πιάσουν εύκολα.
Το 2009 ήταν η χρονιά της ολοκλήρωσης του ερευνητικού προγράμματος. Το 2010 η χρονιά της καταγραφής των αποτελεσμάτων: λίγο λιγότερο από 30 χρόνια χρειάστηκε και ... φτάσαμε στα πρωτοσέλιδα. Ως μια χώρα διευθαρμένων, μια χώρα στον άσσο, μια χώρα ζητιάνα, μια χώρα κακότροπη όταν απειλούν να μην της δώσουν τη δόση της, μια χώρα ακέφαλη και γενικότερα ακρωτηριασμένη, μια χώρα ετεροχρονισμένα αγανακτισμένη.
Το ’11 και ’12 θα ολοκληρωθεί η διατύπωση των συμπερασμάτων. Το 2013, λένε “θα γυρίσουμε στις αγορές”. Είναι συνθηματικό! Εννούν ότι θα μας πουν την αλήθεια. Θα μας αποκαλύψουν ότι όλα αυτά ήταν στημένα, θα μας ευχαριστήσουν, ίσως να μας δώσουν και μια αμοιβή για τον κόπο μας (όχι πολύ μεγάλη, γιατί στις κοινωνικές επιστήμες δεν ρέουν μεγάλες χρηματοδοτήσεις όπως στις θετικές).
Τότε, ίσως, θα βρω ξανά την ησυχία μου .
Δεν μπορώ παρά να περιμένω …
http://www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου