Δεν μου βγάζεις από το μυαλό ότι η εικόνα της Λαμίας είναι εικόνα μιας άναρχης πόλης. Το να επιμορφωθεί ο πολίτης, ν’ αποκτήσει κοινωνικές ευαισθησίες και να ωριμάσει σ’ αυτό το επίπεδο που γενικά περιγράφουμε σαν “ευρωπαϊκό”, είναι μια μορφή προόδου, που έρχεται πρωτίστως μέσα από την παιδεία αλλά και μετά από την ύπαρξη και τη δραστηριότητα μιας εκτελεστικής εξουσίας η οποία φροντίζει για τη δημιουργία υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη και εφαρμόζει την επιβολή των υπαρχόντων νόμων. Χωρίς αυτή την οντότητα δεν υπάρχει τάξη. Και οι πιο πολιτισμένες πόλεις της Ευρώπης με τους πιο συνειδητοποιημένους πολίτες, βασίζονται σε αυτές τις υπηρεσίες και αστυνομίες που έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να υπερασπίζονται τους κανόνες της πόλης και του κράτους και αυτό ακριβώς δημιουργεί την πρωταρχική αίσθηση της πολιτισμένης πόλης.
Σκέψου, κατά πόσο η Ακρόπολη με όλη την ιστορική της σημασία, είναι ικανή να προσδώσει στην Αθήνα την εικόνα μιας πολιτισμένης και ανθρώπινης πόλης, ενώ άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις που διαθέτουν κλάσματα της πολιτιστικής αξίας της Ακρόπολης, δίνουν τη σαφή εντύπωση ανθρώπινων πόλεων στις οποίες οι περισσότεροι από εμάς θα ήμασταν ευτυχείς να ζούμε. Κατά την άποψη μου είναι σαφές, ότι η οργάνωση, η ασφάλεια και η τάξη είναι τα στοιχεία που αποτελούν τη βάση μιας επιτυχημένης και υγιούς πόλης. Θέλουμε περισσότερο πράσινο και ελεύθερους χώρους. Αλλά τι μακροπρόθεσμη αξία έχει αυτό αν ο δήμος δε μπορέσει να τους διατηρήσει καθαρούς και λειτουργικούς, και αν όλοι αυτοί καταλήξουν να γεμίσουν με τραπεζοκαθίσματα, να γίνουν εστίες ηχορύπανσης ή μνημεία αθλιότητας, όπως έχει γίνει το Δημοτικό θέατρο;
Για μένα, εκτός των άλλων προβλημάτων, προτεραιότητα για μια δημοτική αρχή πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης της τάξης και της νομιμότητας στην πόλη μας. Επειδή πιστεύω στην αξία της παρουσίασης των γενικότερων ιδεών με τη χρήση συγκεκριμένων παραδειγμάτων, σας απαριθμώ τα επόμενα:
Θέλω, κάθε φορά που η γυναίκα μου βγαίνει έξω με τα μικρά μου παιδιά, να μην χρειάζεται να δίνει μάχη με όλα τα παράνομα παρκαρισμένα αμάξια και μηχανάκια που κλείνουν τα πεζοδρόμια και που την αναγκάζουν να κατεβάσει τα παιδιά μου από το πεζοδρόμιο με κίνδυνο για την ίδια και τα παιδιά μου.
Θέλω, όταν είμαι πεζός στην Υψηλάντου, να μην ανησυχώ για το τι θα μου συμβεί εάν ο 15χρονος με το παπάκι που κάνει σούζα ακριβώς απέναντι μου, ή ο οδηγός μηχανής μεγάλου κυβισμού που έχει γεμίσει 120χμ/ωρα από τη Μητρόπολη έως το Δημοτικό Θέατρο, ή ο “ραλλιάρης” που κατεβαίνει πετώντας από τα Γαλανέικα, χάσουν τον έλεγχο του οχήματος τους.
Θέλω, οι περιφερειακοί του Αγ. Λουκά και του Κάστρου να σταματήσουν να είναι οι Λαμιώτικες εκδόσεις του “Fast and Furious” όπου δεκάδες νεαρά άτομα μαζεύονται τα βράδια για να “ντριφτάρουν” και να επιδοθούν σε “street racing”.
Θέλω, να μην ξυπνώ μέσα στη νύχτα όταν περνούν ακόμα και σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων μηχανάκια και αυτοκίνητα με παράνομες εξατμίσεις ή με την ένταση της μουσικής σε επίπεδο που κάνει τα τζάμια του σπιτιού μου να συντονίζονται.
Θέλω, τα κέντρα αναψυχής που είναι μέσα στην πόλη και που έχουν νόμιμη άδεια, να λειτουργούν τους υπαίθριους χώρους τους εντός των ορίων που τους έχει υποδείξει η Δημοτική αρχή.
Θέλω, τα δημόσια πάρκα/παιδικές χαρές να κλείνουν μετά από τη έναρξη της νυχτερινής κοινής ησυχίας, και να μην μετατρέπονται στο μέσο της νύχτας σε χώρους συγκέντρωσης για διασκέδαση ή για παράνομες δραστηριότητες. Άλλωστε, ποιο παιδάκι πηγαίνει στην παιδική χαρά στις 3 η ώρα το πρωί;
Θέλω, η αστυνομία/τροχαία να έχει ουσιαστική, εμφανή και διαρκή παρουσία σε όλη την πόλη, να ανταποκρίνεται στις καταγγελίες των πολιτών, να εφαρμόζει το νόμο.
Αγαπητέ μου φίλε,
Ζούμε σε μια παράλογη πόλη, όπου όλοι οι πολίτες βλέπουμε καθημερινά απαράδεκτα συμβάντα, αλλά δε βλέπουμε καθημερινά την αστυνομία, η οποία εμφανίζεται σε σημαντικούς αριθμούς μόνο όταν έρχεται κάποιος σχετικά υψηλόβαθμος από την εκάστοτε κυβέρνηση. Και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ίδια, δηλώνει αδυναμία και αδιαφορεί ν’ ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο, εκτός από την αποστολή του θεαθήναι για χάρη του επίσημου επισκέπτη.
Φαίνεται ,όπως και πρόσφατα ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης δήλωσε, ότι η Αστυνομία μετά τα περσινά γεγονότα εχει χάσει το κύρος και την αυτοπεποίθησή της, ότι εχει περιοριστεί η ικανότητά της να ανταπεξέλθει ακόμα και σε καταστάσεις μειωμένης δυσκολίας καθώς και ότι αναμένεται αύξηση της παραβατικότητας στο άμεσο μέλλον.
Η Δημοτική αρχή λοιπόν προασπιζόμενη την ομαλή λειτουργία της πόλης, πρέπει να ενδυναμώσει τη Δημοτική αστυνομία ώστε να βοηθήσει σ’ αυτό το έργο. Δε ζητώ τίποτα παραπάνω από αυτά τα οποία εμπεριέχονται μέσα στα πλαίσια του νόμου, του οποίου η ύπαρξη, μας έχει πλέον γίνει μακρινή ανάμνηση.
Λένε ότι θα έρθει κι εδώ ο θεσμός του “αστυνομικού της γειτονιάς”. Φαίνεται λοιπόν ότι η ασφάλεια και η τάξη έχουν γίνει επίκαιρα για τον απλούστατο λόγο, ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη πανελλαδικά. Αυτά τα δύο δεν μπορούν να αγνοηθούν ούτε να “θαφτούν” μέσα σε μια γενική, και σε μεγάλο βαθμό υποκειμενική, ιδέα, όπως η “ποιότητα ζωής”. Αν τα προαναφερόμενα είναι για μένα συνυφασμένα με την ποιότητα ζωής, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άλλοι για τους οποίους ποιότητα ζωής είναι η δυνατότητα να κάνουν ό,τι τους γουστάρει. Το θέμα λοιπόν είναι να εξασφαλίσουμε την ασφαλή διαβίωση και την τάξη σε μια ευνομούμενη πόλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου