Shiller: Μη μισείτε τους πλούσιους, φορολογείστε τους!

Ο καθηγητής οικονομικών του πανεπιστημίου Γέιλ, Robert Shiller, σε άρθρο του για το πρακτορείο Bloomberg αναφέρεται στη διαχρονική κοινωνική δυσαρέσκεια που προκύπτει από την ψαλίδα στην κατανομή πλούτου μεταξύ πλουσίων και φτωχών.Ο τίτλος του άρθρου είναι χαρακτηριστικός και προδιαθέτει τον αναγνώστη για τα οφέλη της φορολόγησης των μεγάλων εισοδημάτων. Η ολοένα και μικρότερη φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και των πολύ πλούσιων μετόχων και κατόχων μεγάλης περιουσίας ήταν η σημαία του νεοφιλελευθερισμού όπως τον εγκαινίασε ο Ρέιγκαν στην Αμερική αλλά και η Θάτσερ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η κατάρρευση της φούσκας των .com, των κάποτε ελπιδοφόρων επιχειρήσεων που αναπτύχθηκαν στη Σίλικον Βάλεϊ και πρωταγωνίστησαν στη νέα τεχνολογία, και η μετέπειτα απότομη πτώση των επενδύσεων στα ακίνητα της Αμερικής έδειξε τα όρια της λογικής πάνω από όλα οι επιχειρήσεις.
Όπως λέει ο Robert Shiller: «Εκ πρώτης όψεως, η δυσαρέσκεια μοιάζει δικαιολογημένη, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι στη λίστα με τους 400 πλουσιότερους αμερικανούς που συντάσσεται από το περιοδικό Forbes δεν περιλαμβάνεται κανένας διακεκριμένος επιστήμονας ή διανοούμενος, κανένας κάτοχος του βραβείου Νόμπελ. Οι άνθρωποι που αποτελούν αυτό την ομάδα δισεκατομμυριούχων σπανίως έχουν να επιδείξουν εντυπωσιακή εφευρετικότητα ή κάποια προσφορά που έχει ευνοήσει την ανθρωπότητα.
Αυτό που έχουμε την τάση να ξεχνάμε όμως είναι πως οι άνθρωπου αυτοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων συνδέονται με τον κόσμο των χρηματοοικονομικών, έχουν κερδίσει τον πλούτο τους χάρις την ικανότητά τους να ηγούνται επιτυχώς τεράστιων οργανισμών που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους.
Ενδεχομένως ενοχλητικότερη είναι η κληροδότηση τεράστιων περιουσιών και η τάση των κληρονόμων να επιδεικνύουν αναίσχυντα τον πλούτο τους, ενώ στην πραγματικότητα ελάχιστοι από αυτούς δραστηριοποιούνται στις οικογενειακές επιχειρήσεις.»
Η κατάληξη της επιχειρηματολογίας του Robert Shiller είναι απλή, φορολογήστε τους πλούσιους και η αναδιανομή του πλούτου θα φέρει ανάπτυξη. Το συγκεκριμένο μότο, φορολογήστε τους πλούσιους, έχει έρθει πολλές φορές στην επικαιρότητα αφού αποτελεί κεντρικό σύνθημα των μεγάλων κινημάτων των τελευταίων χρόνων, από το κίνημα του Σιάτλ μέχρι τους αγανακτισμένους στις πλατείες όλου του κόσμου. Η συγκεκριμένη λογική είναι το κεντρικό δόγμα του Κέυνς και σε αυτό βασίστηκε η μεταπολεμική ανάπτυξη στη Δύση.
Η σοσιαλδημοκρατία της δεκαετίας του ’80 στην Ευρώπη το υιοθέτησε και κατάφερε να ικανοποιήσει τόσο τους πλούσιους που ζητούσαν ένα κράτος που να τους βοηθάει στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες αλλά και μιά διευρυμένη μεσαία τάξη στην οποία ενσωματώνονταν πιό φτωχά στρώματα. Με την κρίση του 2008 αυτός ο κύκλος ψυχορραγεί και πολλοί ισχυρίζονται ότι έφτασε στο τέλος του. Μια διαφορετική ερμηνεία δίνει ο καθηγητής Richard Wolf ο οποίος ισχυρίζεται ότι ο φτηνός δανεισμός στα κράτη μέσω των τεράστιων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έδωσε στα κράτη τη δυνατότητα να μειώνουν την φορολογία στους πλούσιους και ταυτόχρονα να οικοδομούν ένα λειψό κράτος πρόνοιας. Όταν η στρόφιγγα του φτηνού δανεισμού για τα κράτη έκλεισε η οικονομία κατέρρευσε.
http://www.koutipandoras.gr