Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Aνησυχητικά μηνύματα για τα παγκόσμια αποθέματα νερού

Ανησυχητικά είναι τα μηνύματα, σχετικά με τα παγκόσμια αποθέματα νερού, αφού η ζήτησή του είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού και δεν αποκλείεται, τον 21ο αιώνα, να αποτελέσει σπάνιο είδος.Η "έκρηξη" του παγκόσμιου πληθυσμού στα 7 δισ., προκάλεσε μία αντίστοιχη και στη ζήτηση νερού. Η χρήση νερού έχει αυξηθεί σε υπερδιπλάσιο ποσοστό σε σύγκριση με την αύξηση του πληθυσμού τπν προηγούμενο αιώνα, ανέφερε η Κίρστυ Τζένκινσον, από το think tank, World Resources Institute (Ινστιτούτο Παγκόσμιων Πόρων), με έδρα την Ουάσινγκτον.

Η χρήση νερού προβλέπεται να αυξηθεί κατά 50% την περίοδο 2007-2025 στις αναπτυσσόμενες χώρες και 18% στις ανεπτυγμένες.

Τι θα γίνει όμως, εάν ο πληθυσμός του πλανήτη συνεχίσει να αυξάνεται και φτάσει τα 9 δισ., όπως προβλέπεται στα μέσα του αιώνα; "Υπάρχει πολύ νερό στη γη και δεν πρόκειται να ξεμείνουμε, είπε ο Ρομπ Ρένερ, επικεφαλής του Ιδρύματος Ερευνών Νερού, με έδρα το Κολοράντο. "Το πρόβλημα είναι ότι το 97,5% είναι αλμυρό και τα 2/3 του γλυκού, είναι παγωμένο. άρα υπάρχουν λύσεις" επεσήμανε.

Σημειώνεται ότι πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και πάνω από 2 δισ. ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες υγιεινής, με αποτέλεσμα τον ετήσιο θάνατο πέντε εκατομμυρίων ατόμων -κυρίως παιδιών- από ασθένειες, προερχόμενες από μολυσμένο νερό.

Μόλις το 8% του πόσιμου νερού του πλανήτη διατίθεται προς οικιακή χρήση, το 70% στην άρδευση και το 22% στην βιομηχανία.

Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι είναι αναγκαία η επαναχάραξη πολιτικών για το νερό αφού, δεν είναι και απίθανο, κάποια στιγμή, να αποτελέσει είδος προς εξαφάνιση.

Πηγή: Reuters

Ζωντανή πιλοτική αναμετάδοση συνεδρίασης Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας



Δείτε ζωντανά την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας σε μια πιλοτική αναμετάδοση στο παρακάτω link

http://www.lamia-city.gr/cam_search.php

Ερώτηση για την δωρεάν μεταφορά και σίτιση των μαθητών του Μουσικού Σχολείου

Κύριε Πρόεδρε,
Όπως είναι γνωστό με το άρθρο 18 του Ν 3852/2010, ο Δήμος Λαμίας είναι πλέον αρμόδιος για την καθημερινή μεταφορά των μαθητών του Μουσικού Σχολείου από και προς τον τόπο διαμονής τους καθώς και για την δωρεάν σίτισή τους.
Κατά πληροφορίες μας από 8-1-2012 οι μαθητές θα μετακινούνται από την περιφέρεια προς τα ΚΤΕΛ Λαμίας και από εκεί με δεύτερο δρομολόγιο στο σχολείο (ανταπόκριση), με ότι αυτό συνεπάγεται (καθυστερήσεις, έλλειψη επαρκούς και ασφαλούς χώρου για μεταφορά μουσικών οργάνων, μετακίνηση μικρών μαθητών κλπ).
Όσο αφορά την δωρεάν σίτιση των μαθητών του σχολείου διαφαίνεται ένα θολό και δυσδιάκριτο τοπίο σε σχέση με την εκταμίευση των απαιτούμενων ποσών από την Κεντρική Διοίκηση, κάτι που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες στους μαθητές και του γονείς τους, ιδιαίτερα μεσούσης της οικονομικής κρίσης.

Ερωτάσθε:
1)Ποιες είναι οι ενέργειές σας ώστε να ανταποκριθείτε πλήρως στην δίχως προβλήματα μεταφορά των μαθητών του Μουσικού Σχολείου από τον τόπο διαμονής των;
2)Υπάρχει σε εξέλιξη διαγωνισμός για την δωρεάν σίτιση των μαθητών από 1-1-2012 όπως προβλέπεται από τον Καλλικράτη και όπως ισχύει σε όλα τα Μουσικά Σχολεία της Ελλάδας;

Σε περίπτωση αδυναμίας εξασφάλισης απαραίτητων πόρων προτείνουμε την διερεύνηση δυνατότητας δημιουργίας στην Περιφέρεια, ανεξάρτητου δημόσιου φορέα με ξεχωριστό προϋπολογισμό, ο όποιος και θα αναλάβει την μεταφορά των μαθητών του Μουσικού Σχολείου. Θα μπορούσε λοιπόν, ο Δήμος Λαμίας να επιδιώξει σε συνεργασία με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους Δήμους της Περιφέρειάς μας την δημιουργία του παραπάνω φορέα για να δοθεί λύση στα αναμενόμενα προβλήματα μεταφοράς των μαθητών.

Η "παραίτηση" του Προέδρου της Δημοκρατίας

Η καθιέρωση της 28ης Οκτωβρίου ως ημέρας εθνικής γιορτής οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απόφαση του Κωνσταντίνου Τσάτσου, καθηγητή φιλοσοφίας δικαίου στην Νομική Αθήνας, ο οποίος το 1941 ανάρτησε στον πίνακα ανακοινώσεων στην οδό Σίνα ένα σημείωμά του, κατά το οποίο "την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου κωλύομαι να διδάξω". Στις 27 Οκτωβρίου ανέβηκε στο βήμα σε μια κατάμεστη από φοιτητές αίθουσα και κήρυξε την επόμενη ημέρα εθνική επέτειο ελευθερίας και αργία.
Ο Τσάτσος έγινε εθνικός ήρωας μέσα σε μια μέρα, καταδιώχθηκε, κρύφτηκε, αποθεώθηκε. Μετά την απελευθέρωση, πολιτεύθηκε, διαγράφοντας μια αμφιλεγόμενη πορεία σε διάφορα υπουργεία, ενώ μετά την μεταπολίτευση έγινε ο αρχιτέκτονας του ισχύοντος Συντάγματος και πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Πέρασαν αρκετές δεκαετίες από τότε. Αν διαβάσουμε σήμερα την ομιλία που εκφώνησε ο Τσάτσος τότε στους φοιτητές του, θα αναγνωρίσουμε αμέσως έναν εντελώς ξεπερασμένο εθνικιστικό λόγο. Εκείνη την εποχή όμως, είχε μια εντελώς διαφορετική λειτουργία και βαρύτητα και αποτελούσε μια πράξη αντίστασης που θα μπορούσε να είχε στοιχίσει τη ζωή του. Μην ξεχνάμε ότι ήμαστε σε πόλεμο. Η μέρα της εθνικής γιορτής εμπλουτίστηκε με την διεξαγωγή μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων, δηλαδή εκδηλώσεων που απηχούν την αισθητική και την κυρίαρχη ιδεολογία εκείνων των περασμένων εποχών. Σήμερα έχουμε άλλους τρόπους να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη και να συζητήσουμε, χωρίς προκαταλήψεις, ακόμα και για τις σκοτεινές πτυχές εκείνων των ετών. Η τεχνολογία μας επιτρέπει να μελετήσουμε οπτικοακουστικό υλικό της εποχής. Επίσης μας επιτρέπει να μοιραστούμε στο Διαδίκτυο τεκμήρια από εκείνη την περίοδο, τιμώντας έτσι τους προγόνους ή αναζητώντας κι επισημαίνοντας τα λάθη που έγιναν. Δεν χρειαζόμαστε υποχρεωτικές εκδηλώσεις προβολής του σώματος, ως συμβόλου για την εγγύηση της εθνικής κυριαρχίας, αφού οι κίνδυνοι για την εθνική κυριαρχία δεν είναι πλέον σωματικοί.

Ένα μεγάλο πλήθος αποδοκίμασε σήμερα σε διάφορες παρελάσεις του πολιτειακούς παράγοντες, τους "επίσημους" που εκπροσωπούν το κράτος. Πράξεις πρωτοφανείς στην ιστορία της εθνικής γιορτής. Εξυβρίσθηκε ακόμη κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Παπούλιας. Κατά δήλωσή του, τον αποκάλεσαν "προδότη", πράγμα που θεώρησε ντροπή και του προκάλεσε λύπη, επειδή ο ίδιος, όπως δήλωσε, πολέμησε τον ναζισμό και τον φασισμό εντασσόμενος από την ηλικία των 15 ετών στην εθνική αντίσταση. Δυστυχώς, ο κύριος Πρόεδρος αναγκάστηκε να εξηγήσει λοιπόν, για ποιο λόγο δεν είναι προδότης (αλλά ήρωας, όπως υπενόησε με την αναφορά στο ηρωϊκό παρελθόν του κατά τη διάρκεια του πολέμου). Φαίνεται πως, τώρα πια, κανείς δεν συγκινείται ενεργά από τις ηρωϊκές πράξεις που τέλεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πριν από 70 χρόνια, γιατί αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι πια το παρελθόν, αλλά το παρόν και το μέλλον. Ο κ. Παπούλιας αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τον χώρο της παρέλασης στην Θεσσαλονίκη, την οποία είπε ότι "τιμάει" κάθε χρόνο αυτή τη μέρα. Αυτά είναι τα λάθη των πολιτικών της γενιάς του Προέδρου και όλων των υπόλοιπων: θεωρούν ότι μας "τιμούν" με την παρουσία τους, ενώ θα έπρεπε να επιδιώκουν οι ίδιοι να τιμώνται από τον λαό.

Ο κ. Παπούλιας δεν κατόρθωσε σήμερα να εγγυηθεί, σε συμβολικό έστω επίπεδο, την εθνική ενότητα και την ομοψυχία. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, όταν βρίσκεται στη συγκεκριμένη θέση ύστερα από τα γνωστά μικροκομματικά παιχνίδια των δύο μεγάλων κομμάτων και την διελκυστινδα για την εργαλειακή χρήση του Συντάγματος και την πρόκληση πρόωρων εκλογών. Η εκλογή του κ. Παπούλια δεν βασίστηκε λοιπόν σε κάποιου είδους ουσιαστική ομοφωνία της εθνικής αντιπροσωπείας για την προσωπικότητά του, αλλά περισσότερο σε βολικές συνεννοήσεις που εξυπηρέτησαν τους πολιτικούς αρχηγούς κατά τον σχεδιασμό των κομματικών τους συμφερόντων. Ο κ. Παπούλιας θα ήταν ένας ήπιος πρόεδρος, κατάλληλος για μια ηπιότερη περίοδο. Σε μια περίοδο συγκρουσιακή και αμφιλεγόμενη, θα έπρεπε να επιδεικνύει άλλες ικανότητες, ώστε να είναι αποδεκτός. Για παράδειγμα, αναπέμποντας στη Βουλή αντισυνταγματικά νομοσχέδια.

Δεν είναι, βέβαια, ο μόνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δεν μπορεί να εκφράσει το σύνολο του έθνους, αλλά είναι ο πρώτος που αποδοκιμάζεται τόσο έντονα και αποχωρεί από μια τελετή εθνικής μνήμης. Το χειρότερο είναι ότι αντί να κάνει την οποιαδήποτε αυτοκριτική, επιχειρεί να μειώσει τα περιστατικά, αποδίδοντάς τα σε "μειοψηφίες". Η κρίση του αυτή, αλλά κυρίως η συγκεκριμένη αντίδραση, δείχνει πόσο μακριά από την πραγματικότητα βρίσκεται ο αρχηγός του κράτους. Το "πρόβλημα" δεν είναι αν οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες είναι μειοψηφία ή πλειοψηφία, αλλά ότι δεν υπάρχουν άλλοι πολίτες που να τους αποτρέπουν από τις πράξεις αποδοκιμασίας. Οι μόνοι που συμπαρίστανται στον Πρόεδρο, αλλά και γενικότερα στους πολιτικούς που υφίστανται την λαϊκή κατακραυγή, είναι οι εργαζόμενοι για την ασφάλειά τους κι όχι οι πολιτικοί υποστηρικτές τους. Προφανώς θα υπάρχουν και υποστηρικτές, αλλά δεν αναλαμβάνουν τον κίνδυνο να αντιδικήσουν με τους διαμαρτυρόμενους ή να προστατεύσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους πολιτικούς. Αυτό είναι εκείνο που θα πρέπει να σκεφτούν οι πολιτικοί, και πριν από όλους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας: για ποιο λόγο μείνανε άραγε "μόνοι" τους και δεν τους υποστηρίζει πλέον κανείς. Καθώς και αν υφίσταται ακόμη η "νομιμοποίηση" που τους παρείχε η διαδικασία της ανάδειξής τους.

Είναι να αναρωτιέσαι, εάν γίνουν εκλογές, πώς θα μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να επικοινωνήσουν με τους ψηφοφόρους. Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φυγαδεύεται από την παρέλαση σε μια εθνική γιορτή, πραγματικά βρισκόμαστε σε μια οριακή στιγμή. Ταυτόχρονα όμως, οι πράξεις αυτές καταδεικνύουν και το όριο της αναπαραγωγής ξεπερασμένων εκδηλώσεων, όπως οι παρελάσεις. Παρέλαση χωρίς ψυχολογική επιβολή και καταναγκασμό δεν υφίσταται. Είναι ένα καθαρά φασιστικό κατάλοιπο, το οποίο εκ των πραγμάτων ευνοεί ομαδικές αντιδράσεις όχλου, όπως αυτή που είδαμε σήμερα. Ο κ. Παπούλιας θα μπορούσε να προσφέρει μια αξιόλογη υπηρεσία στο έθνος, εάν με αφορμή τα σημερινά γεγονότα έκανε την αυτοκριτική του και ζητούσε την κατάργηση αυτού του ξεπερασμένου θεσμού που όχι μόνο δεν θυμίζει τον αγώνα για την ελευθερία, αλλά αντίθετα αποτελεί διατήρηση των υπολειμμάτων του φασισμού και του ναζισμού. Δεν πρόκειται να το κάνει βέβαια, γιατί δεν μπορεί να υπερβεί όλο το σύστημα, το οποίο τον τοποθέτησε στο ύπατο αξίωμα. Αναμένουμε τους πολιτικούς που θα έχουν το έρμα να προβούν σε μια τέτοια σοβαρή ανατροπή.

elawyer.blogspot.com

Τα παιδιά που μουντζώνουν

Ένα παιδί που μουντζώνει τους επισήμους στις παρελάσεις λέει ελάχιστα πράγματα για το ίδιο το παιδί. Ακόμη λιγότερα λέει για τους επισήμους ή για την Πολιτεία που εκπροσωπούν.
Αντιθέτως, λέει πολλά για το σπίτι του παιδιού, τους γονείς του, το σχολείο του, τους δασκάλους του.
Διότι σίγουρα μουντζώνουν κι αυτοί. Και ακόμη πιο σίγουρα έχουν πείσει το παιδί ότι μεγαλώνει σε μια κοινωνία που αξίζει μόνο τη μούντζα του.
Δεν θα πω αν έχουν δίκιο ή άδικο –ο καθένας μπορεί να το δει όπως θέλει… Θα πω, όμως, ότι ανέλαβαν μια τεράστια ευθύνη: έβαλαν ένα παιδί να μισεί την Πολιτεία στην οποία ζει πριν ακόμη τη ζήσει. Για δικούς τους λόγους, πήραν όμηρο το παιδί απέναντι στην Πολιτεία.
Δεν μπορώ να γνωρίζω από πού άντλησαν αυτή την τόλμη ή αυτό το θράσος. Ποιος, δηλαδή, τους εκχώρησε το δικαίωμα να δηλητηριάσουν ένα παιδικό μυαλό επειδή συνέβη το δικό τους μυαλό να οργίζεται.
Ούτε γνωρίζω πού πήγε η ευθύνη του γονιού ή του εκπαιδευτικού απέναντι σε έναν έφηβο που παρελαύνει μοιράζοντας μούντζες.
Ίσως οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη ζωή τους. Ενδεχομένως κουβαλούν βάσανα, πικρίες, παράπονα, ακόμη και εμμονές. Καμία αντίρρηση. Το ερώτημα είναι ποιος τους επέτρεψε να τα εκφράσουν ή να τα εμπορευτούν μέσω της ομηρείας τρίτων.
Αυτή ακριβώς είναι η ουσία των επεισοδίων της 28ης Οκτωβρίου. Οχι ότι εκατό ή διακόσιοι, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, εξέφρασαν τον θυμό τους ή τη διαμαρτυρία τους.
Αλλά ότι και ο θυμός και η διαμαρτυρία διατυπώθηκαν μέσα από την καπηλεία μιας επετείου, μιας σχολικής εκδήλωσης, όσων νεαρών μαθητών μετείχαν σε αυτή.
Μετέτρεψαν τη γιορτή σε πογκρόμ. Και μεταχειρίστηκαν τα παιδιά περίπου όπως η Χεζμπολάχ τους ομήρους της.
Δεν περίμενα φυσικά ότι άνθρωποι ικανοί να στήσουν ένα τέτοιο αποκρουστικό σκηνικό μπορούν να νοιαστούν για τα παιδιά – παρεμπιπτόντως, ουδόλως πιστεύω στον «αυθόρμητο χαρακτήρα της αγανάκτησης».
Τους λέω απλώς ότι – είτε το θέλουν είτε όχι – σπέρνουν ανέμους. Και όταν σπέρνεις ανέμους δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη θερίσεις θύελλες.
Διότι αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν. Θα αποδειχτούν ξένοι σε μια κοινωνία που μισούν πριν καν την περπατήσουν. Που τη μουντζώνουν πριν τη γνωρίσουν. Θα έχουν μοναδικό εφόδιο την πικρία και την κοινωνική μοχθηρότητα εκείνων που τα επέλεξαν για ομήρους.
Και τότε , αν τους έχει μείνει λίγο μυαλό και αν καταλάβουν πως πήραν τη ζωή τους λάθος, θα γυρίσουν να μουντζώσουν πρώτα εκείνους που τους έβαλαν προχθές να μουντζώνουν.

jpretenteris@dolnet.gr

εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 31-10-2011

Ερώτηση για το ''πόθεν έσχες'' των αιρετών του Δήμου Λαμιέων

Κύριε Πρόεδρε,
Σύμφωνα με το άρθρο 61, § 4, του «Καλλικρατικού» Ν. 3852/2010 σε συνδυασμό με τον N. 3213/2003 “Δήλωση και έλεγχος περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων”, ο δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι και τα μέλη της οικονομικής επιτροπής και της επιτροπής ποιότητας ζωής -τακτικά και αναπληρωματικά- είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλουν την ετήσια δήλωση για την περιουσιακή τους κατάσταση σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και να τη δημοσιοποιούν με ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Δήμου.

Παρά τη δημόσια συζήτηση που έγινε πρόσφατα και τον έλεγχο του Υπουργείου Εσωτερικών με αφορμή ερώτηση βουλευτή, διαπιστώνουμε ότι στην ιστοσελίδα του Δήμου και συγκεκριμένα στο http://www.lamia-city.gr/article.php?c=7&a=787, από τα είκοσι δύο (22) τακτικά μέλη των Επιτροπών δεν έχουν υποβάλλει την περιουσιακή τους κατάσταση οι οκτώ(8), ενώ από τα αναπληρωματικά δεν έχει υποβάλλει κανείς.

Θεωρούμε επίσης πως ο τρόπος που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Δήμου δεν είναι ο ενδεδειγμένος, γιατί κανείς δεν πρόκειται να το βρει. Είναι αναρτημένο στην επιλογή «ψηφιακές υπηρεσίες», ενώ κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να γίνει ανάρτηση σε ειδική «επιλογή» στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας ή στα θέματα της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου.

Συμφωνούμε πιστεύω όλοι ότι πρόκειται για μια διαδικασία που ενισχύει τη διαφάνεια και αποτελεί ένα εργαλείο ελέγχου των αιρετών, που κατά τεκμήριο αποφασίζουν για τα σπουδαιότερα θέματα του Δήμου, δεδομένου ότι κάθε δημότης θα μπορεί να έχει πρόσβαση στην προσωπική οικονομική διαδρομή αυτών που διαχειρίζονται χρήματα. Επιπλέον δίνει το δικαίωμα σε κάθε αιρετό της τοπικής αυτοδιοίκησης να περιφρουρεί την τιμή και την υπόληψη του από κάθε κακοπροαίρετο, που πιθανόν να αποδίδει αστοχίες ή «κακές» αποφάσεις του σε ιδιοτελείς σκοπούς.

Τα ερωτήματά μας κ. Πρόεδρε είναι:

1.Αν εξετάσατε τη νομιμότητα της παράλειψης των μελών των Επιτροπών και
2.Τι πρόκειται να κάνετε για την ουσιαστική λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, σε ό,τι αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, προστατεύοντας τα μέλη του, δεδομένου ότι το θέμα θα μπορούσε να απασχολήσει τον Ελεγκτή Νομιμότητας που εποπτεύει το Δήμο και σύμφωνα με τον N.3213/2003: «Ελεγχόμενος, που παραλείπει να υποβάλλει την κατά τα άρθρα 1 και 2 δήλωση ή υποβάλλει εν γνώσει του ανακριβή στοιχεία, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και με χρηματική ποινή. Στον υπαίτιο επιβάλλεται και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων από ένα (1) έως και τέσσερα (4) έτη. Αν η πράξη τελέστηκε από αμέλεια, επιβάλλεται φυλάκιση έξι (6) μηνών έως δύο (2) ετών».

Δύο μήνες διορία για διευκόλυνση της ευρυζωνικότητας

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να θεσπίσει νομοθεσία που θα διευκολύνει τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών προκειμένου να εγκαταστήσουν ευκολίες, όπως αγωγούς, φρεάτια, ιστούς ή κεραίες σε δημόσια ή ιδιωτική ιδιοκτησία. Η Ελλάδα είχε αρχικά προγραμματίσει να θεσπίσει νομοθεσία σχετικά με τα εν λόγω δικαιώματα διέλευσης ήδη από το τέλος του 2006, όταν η χώρα εφάρμοσε τους κοινοτικούς κανόνες του 2002 για τις τηλεπικοινωνίες. Δεν έχουν όμως ακόμη τεθεί σε εφαρμογή όλοι οι απαιτούμενοι κανόνες.

Το αίτημα της Επιτροπής προς την Ελλάδα να θεσπίσει κανόνες για τις ευκολίες εγκατάστασης έχει τη μορφή της «αιτιολογημένης γνώμης», βάσει της διαδικασίας επί παραβάσει της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Ελλάδα διαθέτει πλέον περιθώριο δύο μηνών για να ενημερώσει την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έχει λάβει για να συμμορφωθεί με τους κοινοτικούς κανόνες. Εάν παραλείψει να το πράξει, η Επιτροπή θα μπορούσε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η υστέρηση αυτή έχει δυσχεράνει την ανάπτυξη του ευρυζωνικού διαδικτύου. Με σταθερή ευρυζωνική αφομοίωση μόλις 19,9% του πληθυσμού έναντι 26,6% του μέσου όρου της ΕΕ των 27, αφομοίωση κινητών ευρυζωνικών επικοινωνιών 2,6% σε σύγκριση με 7,2% του μέσου όρου της ΕΕ των 27 και με μόνο το 41,2% των νοικοκυριών να διαθέτουν ευρυζωνική συνδρομή έναντι 60,8% που είναι ο μέσος όρος της ΕE των 27, η Ελλάδα υστερεί έναντι άλλων κρατών μελών της ΕΕ .

Το ευρυζωνικό διαδίκτυο είναι μια γέφυρα προς το κοινωνικό και οικονομικό μέλλον της Ευρώπης. Σύμφωνα με πολυάριθμες μελέτες, υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ αύξησης στην αφομοίωση ευρυζωνικών επικοινωνιών και αύξησης του ΑΕΠ.

Η θέσπιση νέων κανόνων θα προσφέρει στους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων ασφάλεια δικαίου και θα λειτουργήσει ως κίνητρο ώστε να επενδύσουν σε νέα δίκτυα, ιδιαίτερα σε σταθερά και κινητά δίκτυα πρόσβασης νέας γενιάς (NGA). Με τον τρόπο αυτό, η Ελλάδα θα είναι καλύτερα σε θέση να πετύχει τους στόχους του ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη και να έχει επιτευχθεί έως το 2013 βασική ευρυζωνική σύνδεση για κάθε ευρωπαίο πολίτη.

Με δεδομένη την τρέχουσα δυσχερή οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, η αβεβαιότητα σχετικά με τις διαδικασίες εγκατάστασης ευρυζωνικών δικτύων στερεί τη χώρα από επενδύσεις που θα ήταν χρήσιμες για την οικονομική της ανάκαμψη.
nooz.gr

ΥΠΕΣ: 743.000 € για μισθοδοσία μεταταχθέντων υπαλλήλων

Το ποσό των 743.000 ευρώ αποδίδει το υπουργείο Εσωτερικών στους δήμους της χώρας αποκλειστικά και μόνον για τη μισθοδοσία Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου των μεταταχθέντων υπαλλήλων των ΟΣΕ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΟΑΣΑ.
Πατήστε εδώ για για διαβάσετε την απόφαση και τον πίνακα αποδεκτών.
ota.gr

250 ιστορίες κρατικής χρεοκοπίας

Η στάση πληρωμών από μια χώρα δεν είναι μια εξαίρεση στον κανόνα της οικονομικής ιστορίας
Μια βασική αρχή της πολιτικής οικονοµίας λέει ότι τα κράτη δεν πτωχεύουν. Μια χώρα µπορεί βέβαια να βρεθεί σε καθεστώς αδυναµίας πληρωµών αλλά, αντίθετα µε µια επιχείρηση, µια χώρα δεν µπορεί να «κατεβάσει ρολά» όταν τα έσοδά της δεν αρκούν για την αποπληρωµή του συσσωρευµένου χρέους. Απλώς κηρύσσει στάση πληρωµών, µέρος της οφειλής διαγράφεται και η ιστορία συνεχίζεται - έστω εν µέσω συµπληγάδων.

Σε πρόσφατη εργασία τους οι αµερικανοί οικονοµολόγοι Κένεθ Ρογκόφ και Κάρµεν Ράινχαρτ συνοψίζουν την ιστορία των πτωχευµένων κρατών καταλήγοντας, µεταξύ άλλων, στο συµπέρασµα ότι η στάση πληρωµών υπήρξε κατά τους τελευταίους έξι αιώνες µια όχι και τόσο σπάνια πρακτική για τις εθνικές οικονοµίες. Οπως δείχνει και σχετική µελέτη του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου, ο κατάλογος των χωρών που σε δεδοµένη συγκυρία δεν κατάφεραν ή δεν ήθελαν να πληρώσουν τους πιστωτές τους είναι µακρύς (πάνω από 250 χρεοκοπίες µετά το 1824) και προφανώς παραµένει ανοιχτός.

Πρωταθλήτρια της χρεοκοπίας αναδεικνύεται η Γαλλία, µε οκτώ περιόδους στάσης πληρωµών µετά τον 14ο αιώνα. Η Ισπανία δήλωσε µέσα στον 19ο αιώνα οκτώ φορές αδυναµία πληρωµών. Η Ελλάδα κατέχει ένα άλλο σπάνιο «προνόµιο» καθώς κήρυξε την πρώτη στάση πληρωµών το 1827 σχεδόν ταυτόχρονα µε την αναγνώρισή της ως ανεξάρτητου κράτους. Εξίσου ανοιχτό µε τον σχετικό κατάλογο παραµένει και το µέλλον των χωρών υπό χρεοκοπία. «Είναι χειρότερο να προκαλέσουµε ανεργία µέσω του αποπληθωρισµού σε έναν κόσµο που ήδη υποφέρει από τη φτώχεια από το να δυσαρεστήσουµε τον ραντιέρη που ζει από τους τόκους» έλεγε ο Τζον Κέινς. Γι’ αυτό και η στάση πληρωµών µπορεί να έχει κόστος αλλά δεν είναι πάντοτε η πλέον απευκταία λύση. Οπως φαίνεται από την πληθώρα των ιστορικών παραδειγµάτων, η κήρυξη ενός κράτους σε κατάσταση χρεοκοπίας από τους πιστωτές χρησιµοποιήθηκε πολλές φορές ως εργαλείο αποδυνάµωσης µιας ανερχόµενης δύναµης. Οι πιστωτές (κράτη ή τράπεζες) αρνήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις τον δανεισµό κρατών επιβάλλοντας αυστηρούς όρους για τη σύναψη νέων δανείων, που µε τη σειρά τους οδήγησαν τις χώρες σε οικονοµικό µαρασµό. Αυτό είναι το παράδειγµα της χρεοκοπίας ως ποινής. Ενα άλλο συµπέρασµα που εξάγεται από τις µελέτες των δύο αµερικανών οικονοµολόγων και του ∆ΝΤ είναι ότι την πτώχευση µιας χώρας ακολουθεί πάντοτε η υποτίµηση του νοµίσµατος που χρησιµοποιεί. Η καµπύλη της πραγµατικής αξίας των νοµισµάτων στην Ευρώπη από τον Μεσαίωνα ως σήµερα δείχνει ότι η αγοραστική δύναµη καταγράφει διαρκή υποχώρηση. Κατά τους δύο τελευταίους αιώνες φαίνεται ότι οι όροι που συµφωνούνται (ή επιβάλλονται) µεταξύ των δύο µερών γίνονται διαρκώς δυσµενέστεροι για τους πιστωτές: * Την περίοδο 1820-1870 δεν υπήρξε σχεδόν καµία µείωση της ονοµαστικής αξίας των οµολόγων, ενώ τα επιτόκια δανεισµού µειώθηκαν κατά µέσον όρο 15%.

* Την περίοδο 1926-1975 η µέση µείωση (κούρεµα) του χρέους έφτασε το 23% µε ταυτόχρονη µείωση επιτοκίου δανεισµού 34% και πληρωµή µόλις του 35% των µη καταβληθέντων τόκων ως τη στιγµή της κήρυξης στάσης πληρωµών.

Στις έξι µεγαλύτερες αναδιαρθρώσεις χρέους µετά το 1998 (µε χρονολογική σειρά Πακιστάν, Ρωσία, Ουκρανία, Ισηµερινός, Ουρουγουάη και Αργεντινή) η µείωση του χρέους κυµάνθηκε στο 20%-40%, ενώ στις περιπτώσεις της Ρωσίας (2000) έφτασε το 50% και της Αργεντινής (2005) το 75%.

Η έρευνα του ∆ΝΤ επισηµαίνει ακόµη ότι σε πολλές περιπτώσεις της νεότερης ιστορίας η στάση πληρωµών υπήρξε προανάκρουσµα εµπλοκής της χώρας σε πόλεµο, σε εµφύλια σύρραξη ή σε επαναστατική περίοδο. Αυτό συνέβη στη Ρωσία (1917), στο Μεξικό (1914), στην Κίνα (1949) και στην Κούβα (1960) αλλά και στην Αυστροουγγαρία και στην Τουρκία πριν από τον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Σε άλλες περιπτώσεις η χρεοκοπία ήταν το (λογικό) επακόλουθο µιας ήττας σε πόλεµο όπως στην Αυστρία (1802 και 1868), στη Ρωσία (1839) και στην Ισπανία (1831). Κατά τις τελευταίες δεκαετίες (µετά το 1970) οι χρεοκοπίες δεν συνδέονται κατά κανόνα µε πολέµους αλλά σχεδόν πάντοτε µε πολιτικές αναταραχές που επηρεάζουν συχνά και το ευρύτερο οικονοµικό περιβάλλον ελέω παγκοσµιοποίησης.
tovima.gr

Με 54 θέματα συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας (Δευτέρα 31-10-2011)

Με ενδιαφέρον αναμένεται η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα διεξαχθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Καταστήματος στην οδό Αινιάνων 6, την Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011 και ώρα 6:30 μμ για συζήτηση και λήψη αποφάσεων επί των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.

Δείτε τα 54 θέματα που θα συζητηθούν:

Θέμα 1 : ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Θέμα 2 : ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ 2011 (ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ)
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 3 : ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ - ΕΞΟΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Γ' ΤΡΙΜΗΝΟΥ ΟΙΚ. ΕΤΟΥΣ 2011
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΟΥΤΣΟΒΕΛΗΣ

Θέμα 4 : ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ

Θέμα 5 : ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΓΗΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ "ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ - ΚΑΦΕ - ΜΠΑΡ" ΣΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΙΩΤΗ & ΚΙΣΣΑΒΟΥ, Ο.Τ. Α48
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ

Θέμα 6 : ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΠΕΡΥΨΗΛΗΣ ΤΑΣΗΣ Δ.Ε.Η. ΣΤΑ ΟΡΙΑ Τ.Κ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙΟΥ - ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ - ΔΑΜΑΣΤΑΣ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 7 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 8 : ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕΛΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ Α/ΘΜΙΑ ΚΑΙ Β/ΘΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Ν. 1579/85 ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 9 : ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ Β/ΘΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ, ΘΕΑΤΡΩΝ Κ.Λ.Π. ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 10 : ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ Α/ΘΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ, ΘΕΑΤΡΩΝ Κ.Λ.Π. ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 11 : ΟΡΙΜΟΣ ΜΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΜΟΙΒΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΠΑΡ. 2 ΤΟΥ Ν. 2734/99 ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 12 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΙΣΘΩΣΗ ΚΙΝΗΤΩΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 13 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ Ή ΜΙΣΘΩΜΑΤΟΣ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΣ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 14 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ & ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΚΠΟΙΟΥΜΕΝΩΝ, ΑΓΟΡΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΕΚΜΙΣΘΩΜΕΝΩΝ, ΜΙΣΘΩΜΈΝΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ & ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 15 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΡΘΡΟΥ 41 Ν. 1249/82 ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 16 : ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 17 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 18 : ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2012
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 19 : ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕΛΩΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΟ 01-01-2012 - 31-12-2013
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 20 : ΕΚΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 21 : ΠΕΡΙ ΕΚΜΙΣΘΩΣΗΣ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 22 : ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ- ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ

Θέμα 23 : ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΚΑΙ ΣΤΑΣΙΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟ (ΠΛΑΝΟΔΙΟ - ΣΤΑΣΙΜΟ - ΚΑΝΤΙΝΕΣ)
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ

Θέμα 24 : ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΟΥΤΣΟΒΕΛΗΣ

Θέμα 25 : ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΠΟΣΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΟΥΤΣΟΒΕΛΗΣ

Θέμα 26 : ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑΦΗΣ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗΣ

Θέμα 27 : ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 28 : ΈΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΡ. 22/2011 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΄΄ ΈΓΚΡΙΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 29 : ΈΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΡ. 23/2011 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΄΄ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΄΄
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 30 : ΈΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΑΡ. 24/2011 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΄΄ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΄΄.
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 31 : ΠΕΡΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ Τ.Ε.Ι.
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 32 : ΠΕΡΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ Ο.Α.Ε.Δ.- Κ.Ε.Τ.Ε.Κ. ΛΑΜΙΑΣ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 33 : ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΜΙΕΩΝ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 34 : ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ " ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ"
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ.ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ

Θέμα 35 : ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ

Θέμα 36 : ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ Ν. ΖΕΡΒΑ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 37 : ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΡΥΜΟΤΟΜΟΥΜΕΝΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ κ. ΥΦΑΝΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΜΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΣΤΟΝ Α.Ο.Σ.Δ.Υ. - ΑΝΑΘΕΣΗ ΣΕ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 38 : ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΕΡΓΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 39 : ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ : ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Εισηγητής : κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Θέμα 40 : ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΠ. ΤΡΑΚΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 41 : ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ, ΠΟΛΗΣ ΛΑΜΙΑΣ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 42 : ΠΕΡΙ ΑΡΣΕΩΣ ΑΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΙΟΛΗΣ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 43 : ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΧΑΡΑΞΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΔΟΥ ΚΡΗΤΗΣ & ΕΥΒΟΙΑΣ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 44 : ΠΕΡΙ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΕ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Κ.Χ. ΤΟΥ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 45 : ΠΕΡΙ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΟΠΙΚΟΥ ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΤΣΑΛΤΑΚΗ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 46 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ : ΜΕΛΕΤΗ ΝΕΑΣ ΧΑΡΑΞΗΣ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΛΑΜΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΚΑΜΑΡΙΤΣΑ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 47 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ : ΜΕΛΕΤΗ ΝΕΑΣ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΙΤΣΑ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 48 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ : ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΛΟΦΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 49 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ " ΕΙΔΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΜΟΥΡΙΟΥ " πρώην Δήμου Λειανοκαλδίου
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 50 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ "ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΦΤΕΛΙΑΣ Δ.Δ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙΟΥ" πρώην Δήμου Γοργοποτάμου
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 51 : ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΜΕΛΕΤΗΣ " ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ Δ.Δ. ΣΤΥΡΦΑΚΑΣ" πρώην Δήμου Λειανοκλαδίου
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 52 : ΕΓΚΡΙΣΗ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΕΡΓΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 53 : ΕΓΚΡΙΣΗ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΤΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Θέμα 54 : ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ : ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΓΗΠΕΔΟΥ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Εισηγητής : ΑΝΤ/ΡΧΟΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Η κοινωνία αυτοοργανώνεται… Μαζική αντίδραση για το χαράτσι της ΔΕΗ προγραμματίζουν οι κάτοικοι της Ανθήλης!

Στη φωτογραφία απεικονίζεται ο χώρος όπου λάμβανε χώρα η συνεδρίαση της αμφικτυονίας στην Αρχαία Ανθήλη όπως είναι σήμερα.
Μόνο ελπίδα γεννά η είδηση ότι στην Ανθήλη του δήμου Λαμιέων οι πολίτες αποφάσισαν να δράσουν μαζικά ενάντια στα χαράτσια της φορολαίλαπας της κυβέρνησης η οποία γονατίζει τον ελληνικό λαό. Συγκεκριμένα την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011 ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού προγραμματίζει συγκέντρωση – ενημέρωση στις 17:00 στην πλατεία του χωριού, για το πως θα οργανωθούν οι κάτοικοι ώστε να μην πληρώσει κανείς τους το χαράτσι της ΔΕΗ.
Η Ανθήλη είναι ένα χωριό που αποτελεί Δ.Δ. του δήμου Λαμιέων περί τους 2.000 κατοίκους με μακρά ιστορία. Από τον 7ο αιώνα π.Χ. υπήρχε μία αμφικτυονία των φυλών της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας, οι οποίοι είχαν αρχικά και τη μεγαλύτερη επιρροή στο συνέδριο. Κέντρο της ήταν το ιερό της Δήμητρας στην Αρχαία Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες. Αξίζουν πολλά μπράβο στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού ο οποίος κρατά ζωντανά τα ήθη και έθιμα του λαού μας με τις εκδηλώσεις του, και ελπίζουμε η κίνησή του με την μαζική αντίδραση των κατοίκων ενάντια στο χαράτσι να βρει μιμητές σε όλη την Ελλάδα… Αυτοοργάνωση από τα κάτω…

http://pallerios.blogspot.com/2011/10/blog-post_30.html

Νέο εκπαιδευτικό «Καλλικράτη» σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας

Εναν νέο εκπαιδευτικό «Καλλικράτη» σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΗτΣ», έρχεται δεύτερο «κύμα» συγχωνεύσεων στη γενική εκπαίδευση με τουλάχιστον 300 δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια θα βάλουν «λουκέτο» στο τέλος της τρέχουσας σχολικής χρονιάς. Ριζικά θα αλλάξει, και ο «χάρτης» της τεχνικής εκπαίδευσης όπου δρομολογούνται δεκάδες συγχωνεύσεις και καταργήσεις Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) και Σχολών (ΕΠΑΣ), λόγω και της αντικατάστασής τους από τα νέα Τεχνολογικά Λύκεια.Στο «στόχαστρο» μπαίνουν σχολικές μονάδες της τεχνικής εκπαίδευσης με πολύ μικρό αριθμό μαθητών και επαγγελματικούς τομείς που μένουν στα... αζήτητα. Στοιχεία τα οποία έχουν συγκεντρώσει οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και παρουσιάζει σήμερα η «ΗτΣ» δείχνουν πως μόλις τα δύο στα δέκα (ποσοστό 23%) ΕΠΑΛ σε όλη τη χώρα έχουν ικανό αριθμό ενεργών μαθητών (πάνω από 300) για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Τα υπόλοιπα «φυλλοροούν».
Η εικόνα είναι ακόμη χειρότερη στις ΕΠΑΣ με μόλις το 13% να έχει πάνω από 200 μαθητές. Μάλιστα, λόγω του μικρού αριθμού μαθητών, περίπου 1.000 καθηγητές τεχνικών ειδικοτήτων βρέθηκαν να πλεονάζουν ή να μην μπορούν να καλύψουν το πλήρες ωράριο των 21 ωρών εβδομαδιαίως.

Σύμφωνα με την ΟΛΜΕ, από τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων στη γενική και τεχνική εκπαίδευση θα προκύψουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί χωρίς οργανική θέση. Ποια θα είναι η τύχη τους; Θα αξιοποιηθούν για να καλύψουν άλλα εκπαιδευτικά κενά, θα μετακινηθούν σε άλλα σχολεία ή σε φορείς (π.χ. στους δήμους, όπως έχει ήδη προαναγγείλει το υπουργείο Παιδείας για την περίπτωση των υπεράριθμων γυμναστών) ή θα είναι ευάλωτοι στην εργασιακή εφεδρεία;
Αποφάσεις
Η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας σε συνδυασμό με τις ελάχιστες προσλήψεις που θα γίνονται τα επόμενα χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση οδηγούν το υπουργείο Παιδείας να λάβει αποφάσεις για νέο γύρο συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων. Το εγχείρημα έγινε για πρώτη φορά πέρυσι με τη συγχώνευση 1.933 δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων της γενικής εκπαίδευσης σε 877. Αποτέλεσμα ήταν το υπουργείο να «κερδίσει» περίπου 3.000 θέσεις εκπαιδευτικών και να εξοικονομήσει ποσό ύψους 75 εκατ. ευρώ που επρόκειτο να διατεθεί σε μισθούς.
Τμήματα
Την ίδια ώρα, πάντως, φαίνεται πως οι συγχωνεύσεις δεν προκάλεσαν προβλήματα στην εκπαιδευτική λειτουργία με πολυπληθή τμήματα. Ενδεικτικά, όπως προκύπτει από στοιχεία των διευθύνσεων εκπαίδευσης, στα γυμνάσια και λύκεια του λεκανοπεδίου Αττικής ο μέσος όρος του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα είναι 23. Στα γυμνάσια, ο μέσος όρος τμημάτων με 26-30 μαθητές είναι 16%, ενώ στα λύκεια είναι 19%.
Δεύτερος γύρος
Στο σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας είναι να προχωρήσει φέτος σε δεύτερο γύρο συγχωνεύσεων περίπου 300 σχολείων της γενικής εκπαίδευσης τα οποία πέρυσι τη «γλίτωσαν» στο... παρά πέντε, αλλά και πολλών δεκάδων σχολικών μονάδων στην τεχνική εκπαίδευση. Εκεί, οι αλλαγές θα είναι δραστικές λόγω και της θεσμοθέτησης του νέου Τεχνολογικού Λυκείου που θα αντικαταστήσει τα σημερινά ΕΠΑΛ. Αν και οι νέες ειδικότητες του Τεχνολογικού Λυκείου δεν έχουν ακόμη οριστεί (αυτό θα γίνει σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και με βάση τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας), η ΟΛΜΕ εκτιμά ότι περίπου 2.000 εκπαιδευτικοί θα βρεθούν χωρίς οργανικές θέσεις. Στο σχέδιο των υπό κατάργηση σχολείων δεν θα περιλαμβάνονται, πάντως, τα εσπερινά σχολεία για τα οποία το υπουργείο Παιδείας εξετάζει τη δυνατότητα αναδιάρθρωσής τους ώστε να απευθύνονται σε άνεργους νέους για να αποκτήσουν ειδικότητες με ζήτηση στην αγορά εργασίας.
Αττική Στα γυμνάσια, τα τμήματα με 26-30 μαθητές είναι 16% ενώ στα λύκεια είναι 19%
Πρώτη συγχώνευση:1.933 δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια έγιναν 877
Ο «χάρτης» της τεχνικής εκπαίδευσης
Ο σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας για το νέο Τεχνολογικό Λύκειο προβλέπει πως οι σπουδές θα έχουν διάρκεια 3+1 έτη, με το τέταρτο να είναι έτος ειδίκευσης. Καινοτομία είναι ότι θα δημιουργηθούν «φροντιστηριακά» τμήματα σε Νέα Ελληνικά και Μαθηματικά για να ενισχυθούν οι μαθητές με αδυναμίες, ενώ το «δέλεαρ» για την επιτυχία του εγχειρήματος είναι ότι θα προσφέρει πιστοποίηση και επαγγελματικά δικαιώματα. Επίσης, όσοι μαθητές επιθυμούν να δοκιμάσουν την τύχη τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα έχουν τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στα ΤΕΙ της ειδικότητάς τους, αλλά και τη δυνατότητα εισαγωγής σε πανεπιστήμια μέσω ειδικής προετοιμασίας.
Στόχος είναι να αναβαθμιστεί η τεχνική εκπαίδευση, παρέχοντας στους μαθητές γνώσεις, δεξιότητες αλλά και επαγγελματικά δικαιώματα σε ειδικότητες που έχουν ζήτηση στην αγορά εργασίας. Σήμερα, η κατάσταση που παρουσιάζουν τα ΕΠΑΛ και οι ΕΠΑΣ κάθε άλλο παρά δείχνει να λειτουργεί προς την εξυπηρέτηση του παραπάνω στόχου. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Παιδείας τα οποία αφορούν στο περσινό σχολικό έτος (2010-11), η υφιστάμενη κατάσταση έχει ως εξής:
Σε όλη τη χώρα λειτουργούν 385 Επαγγελματικά Λύκεια (ημερήσια -εσπερινά) και 105 Επαγγελματικές Σχολές. Στα ΕΠΑΛ φοιτά το 25% των μαθητών έναντι 75% στα Γενικά Λύκεια. Από το συνολικό μαθητικό δυναμικό της τεχνικής εκπαίδευσης, το 83% κατευθύνεται στα ΕΠΑΛ και μόνο το 17% στις ΕΠΑΣ.
Από το σύνολο των Επαγγελματικών Λυκείων, το ένα στα τέσσερα (ποσοστό 24%) έχει λιγότερους από 100 ενεργούς μαθητές και το ένα στα δύο (48%) έχει λιγότερους από 200 ενεργούς μαθητές. Μόνο το 23% των ΕΠΑΛ έχει πάνω από 300 μαθητές.
Οι τομείς των ΕΠΑΛ δεν έχουν ισόρροπη κάλυψη από τους μαθητές. Μεγαλύτερη ζήτηση έχουν οι τομείς: Υγείας και Πρόνοιας, Πληροφορικής, Οχημάτων, Μηχανολογίας, Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών και Ηλεκτρολογίας, ο καθένας εκ των οποίων συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 10% του συνόλου των μαθητών. Αντίθετα, οι υπόλοιποι τομείς (Ηλεκτρονικής, Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος, Δομικών Έργων, Εφαρμοσμένων Τεχνών, Ναυτικού Πλοιάρχων και Ναυτικού Μηχανικών) συγκεντρώνουν ποσοστά κάτω του 5%.
Αποδυναμωμένες τόσο σε αριθμό μαθητών όσο και σε αριθμό τμημάτων πανελλαδικώς, εμφανίζονται οι Επαγγελματικές Σχολές. Ενδεικτικό είναι πως το 27% των ΕΠΑΣ έχει λιγότερους από 50 ενεργούς μαθητές. Το 51% έχει λιγότερους από 100 ενεργούς φοιτητές και μόνον το 13% έχει πάνω από 200 μαθητές.
Η πλειονότητα (87%) των φοιτητών των ΕΠΑΣ κατευθύνεται μόνο σε 8, από τις 33 που είναι θεσμοθετημένες, ειδικότητες. Από τους μαθητές αυτούς, το 41% ακολουθεί τις ειδικότητες Κομμωτικής και Αισθητικής, το 32% φοιτά σε τεχνικές ειδικότητες (θερμο-υδραυλικών, ηλεκτρολόγων, αερίου καυσίμου και αμαξωμάτων), ενώ το 14% στρέφεται στις παρα-ιατρικές ειδικότητες (βοηθών φαρμακείων και φυσιοθεραπευτών).
http://www.imerisia.gr

Πατριώτες με το αζημίωτο

Tου Πασχου Mανδραβελη

Να συμφωνήσουμε ότι το ιδανικό θα ήταν να διαγράψουν όλο το χρέος, να μάς έδιναν περί τα διακόσια δισ. για τα έξοδά μας μέχρι το 2020 και χωρίς να ρωτάνε πολλά, πολλά. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για την εθνική μας κυριαρχία, η οποία πλήττεται αφάνταστα κάθε φορά που η τρόικα ρωτάει τι κάναμε την προηγούμενη δόση και ζητάει συγκεκριμένες ενέργειες για τα λεφτά της επόμενης. Για πολλούς -πολύ αριστερούς, ή πολύ δεξιούς- η εθνική κυριαρχία δεν πλήττεται όταν έχεις απλωμένο το δεξί χέρι στη ζητιανιά· ενισχύεται με το αριστερό υψωμένο σε γροθιά.

Με μια τέτοια συμφωνία θα ήμασταν εθνικώς υπερήφανοι και προπαντός ανεξάρτητοι να συνεχίσουμε τις, α λα ελληνικά, «αναπτυξιακές πολιτικές». Οι δημόσιοι υπάλληλοι, για παράδειγμα, θα έπαιρναν και ένα επίδομα «τήρησης του ωραρίου», λεφτά που θα έμπαιναν στην αγορά και θα στήριζαν την ελληνική επιχειρηματικότητα, δουλειά της οποίας είναι να πουλά ακριβά τα προϊόντα που παράγουν στο εξωτερικό. Διάφορα κανάλια θα έπαιρναν 500 εκατομμύρια επιπλέον θαλασσοδάνεια· τα κόμματα θα επιμηκύναν το χρέος τους στις κρατικές τράπεζες μέχρι το 2100· οι καταναλωτές θα πλήρωναν διά των ισολογισμών την επιβίωση δεκάδων εφημερίδων· θα πολλαπλασιάζονταν οι 26 εταιρείες δημοσκοπήσεων που έχουμε· θα ήταν ευχαριστημένοι οι ταξιτζήδες να πουλούν ακριβά τις άδειες που τους παραχώρησε το κράτος και οι φαρμακοποιοί θα συνέχιζαν να κληροδοτούν στα παιδιά τους τις χρυσές άδειες. Μέχρι και στους αγρότες θα μπορούσαμε να ξαναδώσουμε 500 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις. Ποιος δεν θέλει τέτοια εθνική ανεξαρτησία; Με μια προϋπόθεση, φυσικά. Να είναι εντός του πάρτι. Γιατί οι εκτός απλώς πληρώνουν...

Είναι πολλοί που σχίζουν τα ιμάτιά τους για την «οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης». Υποστηρίζουν ότι αν υπήρχε κοινή οικονομική πολιτική στην Ευρωζώνη δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε. Πολύ σωστά. Δεν θα βρισκόμασταν εδώ διότι θα είχαμε επιτήρηση πριν διογκώσουμε τα ελλείμματα που μας έφτασαν στο χείλος της χρεοκοπίας. Αυτό που δεν λένε είναι ότι η οικονομική διακυβέρνηση δεν έχει μόνο ένα σκέλος. Δεν είναι μόνο αλληλεγγύη των χωρών-μελών, έχει και τις υποχρεώσεις· επιπλέον αυτών που συμφωνήσαμε στο Μάαστριχτ και δεν τηρήσαμε. Ενα κοινό υπουργείο Οικονομικών δεν θα ήταν σαν το ελληνικό. Δεν θα είχε μόνο δαπάνες, θα είχε και εφορίες που θα έκαναν τη δουλειά τους, η οποία θα ήταν να μαζεύουν έσοδα για την Ευρώπη και όχι για τους εφοριακούς. Μπορούμε να φανταστούμε πόση εθνική ανεξαρτησία θα έχαναν σε αυτή την περίπτωση οι φοροφυγάδες; Δουλειές που εγχωρίως κλείνονται με ένα δεκαχίλιαρο σε φακελάκι, δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Αυτό κι αν είναι πλήγμα στις παραδόσεις του έθνους...

Υπάρχουν δύο τύπου μεμψιμοιρίες για τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Εκείνες των αφελών που μαγεύονται από κούφιες λέξεις και μεγάλα συνθήματα κι εκείνες των ανθρώπων που ήθελαν τη χώρα να κάνει business as usual. Είναι οι ίδιοι -πολιτικοί, εκδότες, επιχειρηματίες, συνδικαλιστές κ. λπ. - που μας οδήγησαν ώς εδώ θέλουν να κερδοσκοπήσουν στην καταστροφή. Ομως ο δρόμος της οικονομικής ανάταξης και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης είναι ο μόνος που έχουμε, όσο κι αν σκούζουν αυτοί που χάνουν τους μηχανισμούς σίτισης και πλουτισμού από τον κράτος. Γι’ αυτό καλά είναι να κλείσουμε τα αυτιά μας και να αδράξουμε την ευκαιρία. Οσο την έχουμε ακόμη.

Μιλάει ο λαός

Ποιος είναι ο «κόσμος»; Ναι, αυτό που διαβάζετε. Ποιος ακριβώς είναι ο «κόσμος» που οργίζεται και αγανακτεί, διασχίζοντας την παχιά κόκκινη γραμμή μεταξύ διαμαρτυρίας και τραμπουκισμού; Θέλω να ρωτήσω τον συνάδελφο που σχολιάζει τώρα στην τηλεόραση, λέγοντας ότι οι εκδηλώσεις του «κόσμου» αρχίζουν πλέον και εκτρέπονται εκτός ορίων. Αλλά πάλι αδυνατώ να καταλάβω σε ποιον «κόσμο» αναφέρεται. Στον απελπισμένο; Στον «κόσμο» που λιμοκτονεί ή στον «κόσμο» που γεμίζει μπαρ και ταβέρνες για να ρωτά που βρίσκεται τελικά η κρίση; Έχω και άλλα.

Πότε επιδεικνύεται η περίφημη λαϊκή σοφία; Στα αποφθέγματα ή στο αποτέλεσμα της κάλπης; Είναι δυνατόν «ο λαός να γνωρίζει κυρία μου»-που λέει και ο Λαζόπουλος- αλλά ταυτοχρόνως να αποδεικνύεται τόσο τραγικά ηλίθιος όταν ασκεί το δικαίωμα της ψήφου; Και ακόμα: ο λαός που «ακουμπούσε στο φέρετρο του Σεφέρη» είναι ο ίδιος που τα ακουμπάει στον Σεφερλή; Ο λαός που την «πονάει αυτή τη χώρα» έχει καμία σχέση με τα αυθαίρετα, τα μπαζώματα και τη φοροδιαφυγή;

Οι γενικεύσεις αδικούν τη λογική και εκχυδαΐζουν τον δημόσιο λόγο. Και χρησιμοποιούνται δολίως. Πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης συμπυκνώνουν πολλές αλήθειες μέσα σε ένα συμπέρασμα. Οι πολιτικοί επειδή διεκδικούν την εκπροσώπηση του λαϊκού αισθήματος, τα μέσα επειδή εμπορεύονται την έκφραση του. Κανένας δεν δικαιούται να ομιλεί εκ μέρους του λαού, επειδή, πολύ απλά, ο λαός δεν είναι μία οντότητα που ομονοεί. Ομοίως είναι εξωφρενικό να αναφέρεσαι στη λαϊκή βούληση η οποία, όταν εκφράζεται θεσμικά, μάλλον δεν σε τιμά. Μπορείς να αναφερθείς στα μέλη του κόμματός σου, στους φίλους της λέσχης σου, στους εγγεγραμμένους στο σωματείου σου. Όμως οι αναφορές στο σύνολο του λαού έχουν πάντα στον πυρήνα τους την υστεροβουλία. Για τον λαό-ειδικότερα για ένα μεγάλο τμήμα του- μιλούν μόνο οι αριθμοί των εκλογικών αποτελεσμάτων. Και είναι πια να απορείς γιατί καθυστερούν τόσο.
http://www.protagon.gr

Ενεργειακή αναβάθμιση για 16 σχολεία από την ΕΠΤΑ

Η εταιρεία ΕΠΤΑ AE – Σύμβουλοι Μελετητές Περιβαλλοντικών Έργων, ολοκλήρωσε με επιτυχία, σε συνεργασία με οικείους φορείς, την υποβολή φακέλων χρηματοδότησης για παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης σε υφιστάμενα δημόσια σχολικά κτήρια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο πλαίσιο σχετικής πρόσκλησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.Η επιλογή των σχολικών μονάδων έγινε με βάση τις ενεργειακές τους ανάγκες και την υφιστάμενη κατάσταση τους ώστε να επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή βελτίωση της ενεργειακής τους απόδοσης με τις προτεινόμενες παρεμβάσεις.

Συνολικά εκπονήθηκαν 16 προμελέτες ενεργειακής αναβάθμισης σχολικών μονάδων. Οι παρεμβάσεις που προτείνονται μεταξύ άλλων αφορούν ανά περίπτωση τη θερμική μόνωση της οροφής των κτιρίων, την εξωτερική θερμομόνωση του κατακόρυφου περιμετρικού κελύφους, την αντικατάσταση των κουφωμάτων και υαλοστασίων, την αντικατάσταση του λέβητα πετρελαίου, τη μόνωση των σωληνώσεων διανομής, την τοποθέτηση θερμοστατικών βαλβίδων και κεφαλών στα θερμαντικά σώματα, την αντικατάσταση κυκλοφορητών του δικτύου διανομής, την εγκατάσταση μηχανικού αερισμού με εναλλάκτη ανάκτησης θερμότητας, την αντικατάσταση των φωτιστικών σωμάτων και τη χρήση επιδεικτικών συστημάτων ΑΠΕ στις στέγες των κτιρίων.

Παράλληλα, προτείνονται επεμβάσεις στους περιβάλλοντες χώρους των κτιρίων με δενδροφυτεύσεις και χρήση ψυχρών υλικών.

Η εφαρμογή των δράσεων εξοικονόμησης ενέργειας που προτάθηκαν από την εταιρεία ΕΠΤΑ αναμένεται να οδηγήσει σε εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας περίπου 4 GWh και σε μείωση 900 τόνων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), που αποτελεί θετική συνεισφορά στην επίτευξη των στόχων της Ελλάδας στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης.

econews,

Παράνομη η χρέωση όσων είναι στην αναμονή τηλεφωνικών γραμμών

Το γερμανικό κοινοβούλιο ψήφισε σήμερα ένα νόμο ο οποίος καθιστά παράνομη τη χρέωση όσων βρίσκονται στην αναμονή, περιμένοντας να εξυπηρετηθούν σε κάποια τηλεφωνική γραμμή άμεσης σύνδεσης.Η Γερμανία διαθέτει χιλιάδες τηλεφωνικές γραμμές άμεσης σύνδεσης που παρέχουν τηλεφωνική υποστήριξη για προϊόντα καθώς και συμβουλές. Οι περισσότερες από αυτές τις υπηρεσίες δεν είναι δωρεάν και τα τηλεφωνικά κέντρα χρεώνουν ανά λεπτό.Οι χρήστες έχουν εκφράσει αρκετές φορές την δυσαρέσκειά τους, επειδή είναι αναγκασμένοι να χρεώνονται ενώ βρίσκονται σε γραμμή προτεραιότητας, ακούγοντας τραγούδια ή άλλες μελωδίες.

Μετά από μία μεταβατική περίοδο ενός έτους, οι τηλεφωνικές γραμμές άμεσης σύνδεσης θα είναι υποχρεωμένες είτε να ξεκινούν τη χρέωση μόλις κάποιος χειριστής απαντήσει στο τηλέφωνο, είτε να προσφέρουν ολόκληρη την κλήση για μία πάγια τιμή.

Από την πλευρά τους, οι εταιρείες ανέφεραν ότι αυτή η αλλαγή θα τους κοστίσει εκατομμύρια ευρώ για νέο εξοπλισμό.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Για όλα φταίει ο…Γκορμπατσόφ

Ο πατέρας μου ακόμη και σήμερα πιστεύει πως η Σοβιετική Ένωση, έπεσε εξαιτίας του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Πως αυτός ο ιδεολογικός και οικονομικός γίγαντας, κατέρρευσε μετά από 70 χρόνια ιστορίας, επειδή ο Γκορμπατσόφ ήταν πράκτορας των Αμερικάνων ή κάτι τέτοιο. Στην ερώτηση «πώς ένα τέτοιο κράτος που βασίστηκε πάνω στην κοινωνική δικαιοσύνη και την λαϊκή θέληση ήταν τόσο αδύναμο ώστε να καταστραφεί από έναν άνθρωπο» η απάντηση είναι πως «έμπασε μέσα τους Αμερικανούς»
Την ιστορία με τον Γκορμπατσόφ θυμήθηκα παρακολουθώντας τις πολιτικές αντιδράσεις μετά τα όσα διαδραματίστηκαν στις παρελάσεις. Για όλα έφταιγε μια μειοψηφία, θορυβώδης και αποτελεσματική. Ένας ελληνικός Γκορμπατσόφ ενδεχομένως 16 ετών που σήκωσε το χέρι για να μουτζώσει ή ένας άλλος που μπούκαρε για να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο. Δεν αμφισβητώ πως ο 16χρονος μπορεί να έδρασε με την ορμή της εφηβείας και ο άλλος με την αγωνία του πελάτη που δεν εξυπηρετείτε πια από το πολιτικό σύστημα. Αλλά είχε τόση δύναμη αυτή η μειοψηφία για να ακυρώσει παρελάσεις, να αμαυρώσει θεσμούς και στο τέλος να διαχυθεί μέσα στην γενική ικανοποίηση;
Δεν πιστεύω στον πατριωτισμό των παρελάσεων, αλλά στον πατριωτισμό των πολιτών και της ευθύνης. Ένοιωσα πάρα πολύ άσχημα όμως βλέποντας τον Κάρολο Παπούλια να δακρύζει ακούγοντας κάποιον να τον αποκαλεί προδότη. Λυπήθηκα και για τον θεσμό και για τον ευθυτενή Πρόεδρο. Αρνούμαι όμως πως η απειλή σήμερα στους θεσμούς προέρχεται από κάποιες μειοψηφίες. Οι θεσμοί αφού αρνήθηκαν να προστατέψουν τη χώρα, δεν μπορούν πια να προστατέψουν τον εαυτό τους. Μοναδική απειλή γι αυτούς, δεν είναι η διάλυση μιας παρέλασης. Για να σηκώνουν τα χέρια και να μουτζώνουν τους πολιτικούς, πράγμα όντως επικίνδυνο και ισοπεδωτικό, χρειάστηκε πρώτα οι πολιτικοί να πάψουν να παίζουν το ρόλο τους.
Μίζες, εξαπάτηση, αναξιοκρατία, ψέματα, κατηφόρισαν από το ναό της Δημοκρατίας ως τις λαϊκές μάζες. Οι υπεύθυνοι έμειναν ατιμώρητοι. Ποιός μπήκε φυλακή; Μόλις πριν από μέρες ο Βενιζέλος έκανε νόμο που τον αμνηστεύει προκαταβολικά για την προσφορά του στην Proton.
Δεν φταίει κανένας Γκορμπατσόφ, αλλά η ίδια η Σοβιετική Ένωση. Η μέρα αυτή θα έφτανε. Θλιβερή μέρα, αλλά θα έφτανε. Μπορεί αυτοί που αντιδρούν να μην είναι τόσο συνειδητοποιημένοι όσο εύχεται κάποιος. Μπορεί να είναι μικροαστοί που δεν βολεύονται πια, ποταποί που βρήκαν τρόπο να ξεθυμάνουν, πιτσιρικάδες που τους ξεγέλασαν. Μπορεί, αγαπητοί των καναλιών και των πολιτικών δηλώσεων. Είναι όμως αποτέλεσμα μιας κατάστασης που διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία. Που έφταιξε και η ίδια αλλά δεν έχει αντοχές. Που πρέπει να πληρώσει και η ίδια, αλλά πληρώνει μόνο αυτή. Που ξεγελάστηκε πολλές φορές αλλά δεν το ανέχεται πια.
Δεν είναι ο Γκορμπατσόφ λοιπόν με ένα σατανικό σχέδιο, αλλά η κοινωνία που είτε άρρωστη είτε υγιής, δεν αντέχει πια. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Και αυτή η πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με την αριθμοποίηση προς τα κάτω, της αντίδρασης. Δείτε τη δυναμική της, την ουσία της πριν είναι αργά.
Στην Ελλάδα που με τόσο στόμφο μιλάμε για το αυγό του φιδιού που γεννάνε οι αντιθεσμικές αντιδράσεις, το μεγάλο πρόβλημα είναι πως δεν σπάσαμε ποτέ αυγά. Αυτό είναι το πρόβλημα. Πρόβλημα πολιτικής.
koutipandoras.gr

Τα 45 πρότυπα σχολεία

Πέντε μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, ορίστηκαν τα πρώτα 15 ολοήμερα δημοτικά, τα 15 γυμνάσια και τα 15 λύκεια που θα λειτουργούν ως πειραματικά.
Σαράντα πέντε πρότυπα πειραματικά σχολεία, που θα λειτουργήσουν σε όλη τη χώρα, ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Παιδείας. Η τελική επιλογή των σχολείων έγινε από τη Διοικούσα Επιτροπή Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων και πέντε μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου ορίστηκαν τα πρώτα 15 δημοτικά ολοήμερα, τα 15 γυμνάσια και τα 15 λύκεια ως πρότυπα πειραματικά σχολεία.
"Η λειτουργία των πρότυπων πειραματικών σχολείων προάγει την εκπαιδευτική έρευνα στην πράξη και την ενδεδειγμένη λειτουργία κάθε σχολικής τάξης, ενώ συμβάλλει καθοριστικά στην πειραματική εφαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών, των μεθόδων διδασκαλίας, του εκπαιδευτικού υλικού, των καινοτόμων και δημιουργικών δράσεων, προγραμμάτων αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και της υλικοτεχνικής υποδομής", υπογράμμισε χτες η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου.
Τα κριτήρια αξιολόγησης για να χαρακτηρισθούν τα σχολεία πειραματικά ήταν τα τυπικά προσόντα του εκπαιδευτικού προσωπικού (ΠΜΣ, Διδακτορικό). Η παρουσία των εκπαιδευτικών του σχολείου στην επιστημονική και εκπαιδευτική κοινότητα, όπως αυτή πιστοποιείται από τις δύο καλύτερες κατά τη γνώμη των ίδιων των εκπαιδευτικών δημοσιεύσεις τους σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά ή πρακτικά συνεδρίων με κριτές.
Η παρουσία καθηγητών μουσικής και καλλιτεχνικών μαθημάτων πιστοποιείται και με τη συμμετοχή τους σε δημόσια αναγνωρισμένες καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
Οι δημιουργικές, καινοτόμες δραστηριότητες και η κοινωνική προσφορά του σχολείου κατά την τελευταία πενταετία, καθώς και η υλικοτεχνική τους υποδομή. Τα νέα πειραματικά σχολεία είναι:
ΛΥΚΕΙΑ: Ηρακλείου, Πανεπιστημίου Μακεδονίας, 2ο Αθήνας, 2ο Θεσσαλονίκης, Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Γυμνάσιο - Λύκειο), 1ο Λύκειο Αναβρύτων, Γενικό Λύκειο Πανεπιστημίου Αθήνας, 1ο Λύκειο Θεσσαλονίκης "Μανόλης Ανδρόνικος", Πειραματικό Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, Λύκειο Βαρβακείου Σχολής, Λύκειο Αγίων Αναργύρων, Ζάννειο Γενικό Λύκειο, Πειραματικό Πατρών και Μυτιλήνης του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
ΓΥΜΝΑΣΙΑ: 2o Αθήνας, Γυμνάσιο Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, Γυμνάσιο Αναβρύτων, Βαρβάκειο, Ηρακλείου, 2ο Θεσσαλονίκης, 1ο Αθήνας, 1ο Θεσσαλονίκης, Ρεθύμνου, Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, Αγ. Αναργύρων, Πανεπιστημίου Πατρών, Ζωσιμαίας Ιωαννίνων, Πειραματικό Πατρών.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ: 2ο Εξαθέσιο Ρόδου, Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 2ο Ιωαννίνων, Πανεπιστημίου Πάτρας, 1ο Αλεξανδρούπολης, 2ο Αθήνας, 1ο Πειραματικό Ρόδου, 1ο Ιωαννίνων, 1ο Εξαθέσιο Αθηνών, 2ο Ευόσμου, 2ο Φλώρινας, 1ο Δωδεκαθέσιο Θεσσαλονίκης, Δημοτικό Σερρών "Κ. Καραμανλής", 1ο Πειραιά, Ειδικό Πειραματικό Ρόδου. Στον κατάλογο περιέχονται επιπλέον μερικά ολιγοθέσια δημοτικά και νηπιαγωγεία.
NIKOΛ. ΤΡΙΓKA
http://www.ethnos.gr

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Βίντεο απο τα επεισόδια στην παρέλαση στην Λαμία


Φασίζουσα μειοψηφία η οργή του κοσμάκη;

Από τις επίσημες δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, προκύπτει καθαρά ότι οι πολιτικοί μας αδυνατούν ακόμη και σήμερα να κατανοήσουν τι είναι αυτό που βγάζει τον κόσμο στους δρόμους.

Είναι δυνατόν να αποκαλούνται μέλη φασίζουζας μειοψηφίας, όποιοι κατέλαβαν την Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Θεσσαλονίκη και ματαίωσαν την στρατιωτική παρέλαση, όπως υποστηρίζει με δήλωσή του ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη;

Τόσο καιρό, υπήρχαν ορισμένοι που προειδοποιούσαν την κυβέρνηση, ότι με τα μέτρα που παίρνει και την υπερφορολόγηση των εισοδημάτων που θεσπίζει, κάποια στιγμή θα συνέβαιναν τα όσα συνέβησαν στις παρελάσεις. Οταν σου έρχεται το ένα εκκαθαριστικό μετά το άλλο από την εφορία και το ένα μετά το άλλο τα χαράτσια, κάποια στιγμή θα φωνάξεις «ως εδώ»!

Τι να σου κάνει κι ο νοικοκύρης που βλέπει συνεχώς το υπουργείο Οικονομικών να του κλέβει εισόδημα και να του επιβάλλει φόρους;

Ο πιο μετριοπαθής θα καθίσει σπίτι του και θα κλαίει τη μοίρα του. Ο πιο θερμός θα επιτεθεί στον πολιτικό όπου τον συναντήσει και θα χάσει το δίκιο του. Οι περισσότεροι που νιώθούν να πνίγονται, θέλουν κάτι να κάνουν για να εκδηλώσουν την οργή τους.

Πάνε στην παρέλαση και γιουχάρουν τους πολιτικούς. Πάνε στα γήπεδα και φωνάζουν συνθήματα κατά των κομμάτων.

Ε, δεν μπορούμε όλους αυτούς να τους αποδοκιμάζουμε, επειδή βρέθηκαν κάποιοι ανεγκέφαλοι και αποκάλεσαν προδότη τον Παπούλια.

Ούτε να βαφτίζουμε όλες τις εκδηλώσεις υποκινούμενες, επειδή δεν βολεύουν το ένα κόμμα ή το άλλο.

Οσο η υπουργός Παιδείας κάνει δηλώσεις που έχει προπαρασκευάσει από την προηγούμενη ημέρα, αγνοώντας τι είδε στην μαθητική παρέλαση της Αθήνας, τόσο οι μαθητές θα υψώνουν τις γροθιές τους και θα κουνάνε μαύρα μαντίλια.

Μήπως είναι κι εκείνοι μέλη φασίζουσας μειοψηφίας;

Βασίλης Χιώτης στό Βήμα

Οι ''Αγανακτισμένοι της Λαμίας'' για τα επεισόδια στην παρέλαση

" Η νέα κατοχή και ο ρόλος της αστυνομικής καταστολής"

Για μία ακόμα φορά ζήσαμε τι σημαίνει αστυνομία. Γίναμε αυτόπτες μάρτυρες του πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση (μέσω των αστυνομικών οργάνων) όποιον θέλει να ορθώσει το ανάστημά του και να εναντιωθεί στις πολιτικές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια (για πολλούς έχει ήδη φτάσει) στην εξαθλίωση.
Η απρόκλητη επίθεσή τους προς τους διαδηλωτές κατέδειξε τις εντολές της κυβέρνησης. Η προσπάθειά τους να μας τρομοκρατήσουν με προσαγωγές και συλλήψεις αποκρούστηκαν από τη μαζικότητά μας. Ακόμα και μετά το τέλος της πορείας, και αφού αποχώρησαν και οι "επίσημοι", τα όργανα της αστυνομίας δεν επέτρεπαν την πραγματοποίηση πορείας, έχοντας αποκλείσει τους διαδηλωτές σε κλοιό, όπου τραυματίστηκε-ευτυχώς ελαφρώς- αγωνίστρια του κινήματος.

(http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_WE7d6CcYXE, βλ. 13:10, 17:59 και ντοκουμέντα καταγεγραμμένα από τους τοπικούς τηλ. σταθμούς star κεντρικής Ελλάδας και Καναλι Ενα)

Καταγγέλλουμε τη στάση της αστυνομίας και δηλώνουμε ότι ούτε θα μας τρομοκρατήσουν ούτε θα μας εμποδίσουν να ασκήσουμε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά να διαδηλώνουμε.

ΙΣΟΤΗΤΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Με Ηρακλή ο Γυμναστικός σήμερα στις 19.00

Μετά τη θριαμβευτική πρόκριση επί της Μακάμπι, ο Γυμναστικός επανέρχεται σε ρυθμούς πρωταθλήματος. Η ομάδα βόλλευ της Λαμίας για την 3η αγωνιστική θα υποδεχθεί στις 7 το απόγευμα τον Ηρακλή.

Ένα δύσκολο παιχνίδι για το Γυμναστικό καθώς θα τεθεί αντιμέτωπος με έναν από τους διεκδικητές του τίτλου. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα αγωνιστικά προβλήματα και έχει όλους τους παίκτες στη διάθεσή του.

Την αναμέτρηση θα διευθύνουν οι Ράπτης και Βουδούρης και θα μεταδοθεί από το Star Κεντρικής Ελλάδας και το webtv.lamiastar.gr

lamiavolley.gr

Το χρέος μας στο χρέος

Κάναμε λοιπόν το χρέος μας. Το χρέος μας απέναντι στο χρέος. Το κουρέψαμε. Ποιό είναι το αποτέλεσμα με βάση ακριβώς την λογική των αριθμών που αγιοποιούνται από τους διαβόλους των αγορών; Το 2020, το χρέος θα είναι στο 120 % του ΑΕΠ. Μπήκαμε στο ΔΝΤ, όταν το χρέος ήταν στο 115 % του ΑΕΠ. Τι σημαίνει αυτό; Πως το 2020, οι συνθήκες θα είναι τέτοιες που θα μας οδηγήσουν και πάλι στην κηδεμονία του ΔΝΤ; Γιατί με το 115 % του ΑΕΠ υπήρχε ανάγκη προσφυγής στο ΔΝΤ και με το 120 % όχι; Είναι ένα ερώτημα απλής λογικής και όχι πολιτικών προσθαφαιρέσεων.
‘Οταν προσφύγαμε στο ΔΝΤ, πέρα από την αρχική αντανακλαστική αντίδραση, υπήρξαν φωνές που έλεγαν πως αυτό είναι ένας αέναος κύκλος στον οποίο μπλέκουμε με τον κίνδυνο σκληρών παραχωρήσεων. Αυτές οι φωνές έλεγαν ακόμη πως την εποχή εκείνη, το 2009 δηλαδή, οι Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες ήταν οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων. Πρακτικά δηλαδή αυτοί θα έχαναν αν κηρύσσαμε πτώχευση. Η πτώχευση δεν είναι απλή υπόθεση βέβαια. Όχι όσο δείχνουν οι αναλύσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα. Μπορούσαμε ωστόσο να χρησιμοποιήσουμε την απειλή της, δηλαδή την πιθανότητα να καταστραφούν γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Οι ίδιες φωνές έλεγαν πως η Ελλάδα έπρεπε αντί της βιαστικής προσφυγής στο ΔΝΤ, να χρησιμοποιήσει το γεγονός πως η κρίση στην Ελλάδα, είχε μεν τα χαρακτηριστικά που προέκυπταν από το δημοσιονομικό της πρόβλημα, αλλά ήταν στην ουσία μια συστημική κρίση. Δηλαδή σχετιζόταν με την δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την λειτουργία των Τραπεζών της και την έλλειψη κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής. Η «αντίδραση» της Ελλάδας εξάλλου θα απειλούσε την ζώνη του ευρώ και την υπόσταση της Ε.Ε
Αυτά προφανώς και δεν έγιναν. Ο κύριος Παπακωνσταντίνου είχε πει στην ελληνική Βουλή πως «είμαστε με την πλάτη στο καναβάτσο» προσφέροντας επιχειρηματολογία και γνώση για την αναποφασιστικότητά μας στους διαπραγματευτές, μια μέρα πριν πάει για διαπραγμάτευση.
Πέρασαν δύο χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων γερμανικές κυρίως και γαλλικές τράπεζες ξεφόρτωναν τα βάρη των ομολόγων. Η Γερμανία με λιγότερα ομόλογα από του Γάλλους ζητούσε γενναίο κούρεμα. Στην πραγματικότητα η Γερμανία θέλει να κάνει την Ελλάδα μια νεκρή ζώνη παραδειγματισμού για όσες χώρες θελήσουν να ακολουθήσουν . Η διαπραγμάτευση για τα κουρέματα δεν ήταν τίποτα άλλο από μια προσπάθεια να σώσει ο καθένας τις δικές του Τράπεζες και όχι την Ευρώπη.
Το ελληνικό χρέος μπορούσε έτσι κι αλλιώς να κουρευτεί με άλλη διαδικασία. Η Ελλάδα, ακολουθώντας τη λογική των δουλικών της κυβερνήσεων μετά τον εμφύλιο, ήταν η μοναδική χώρα που δεν ζήτησε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους λόγω του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η χώρα ήταν κατεστραμμένη από τους Γερμανούς, αλλά οι τόκοι έτρεχαν. Μπορούσε λοιπόν να το κάνει σήμερα, πιέζοντας επιπλέον την Γερμανία με το θέμα όχι τόσο των πολεμικών αποζημιώσεων, όσο του αναγκαστικού Δανείου που πήρε από την Ελλάδα στον πόλεμο και το οποίο όπως έχω αποκαλύψει στο «Κουτί της Πανδώρας», είναι πιστοποιημένο με συμβόλαια.
Το χρέος λοιπόν ήταν διαπραγματεύσιμο. Το θέμα είναι το έλλειμμα. Είκοσι περίπου δισεκατομμύρια χρειαζόμαστε δανεικά κάθε χρόνο, για να ζήσουμε.Το έλλειμμα έχει τρεις παράγοντες :
1.Δεν παράγουμε αλλά εισάγουμε ακόμη και τα γεωργικά προϊόντα που παραδοσιακά παράγαμε.
2.Διατηρούμε ένα μεγάλο, αντιπαραγωγικό Δημόσιο που δημιούργησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με αναξιοκρατία και ρουσφέτια.
3.Τα έσοδα από την φορολόγηση δεν είναι αυτά που έπρεπε να είναι. Φορολογούνται συνεχώς τα κατώτερα και μεσαία στρώματα και φοροδιαφεύγουν αυτοί που έχουν και πρέπει να πληρώσουν.
Οι δηλώσεις του κυρίου Βενιζέλου που μιλούν για πρωτογενές πλεόνασμα, μιλούν για ένα πλεόνασμα που θα προκύψει από την φοροεπιδρομή και όχι από την «μόνιμη» λειτουργία του κράτους. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν κάνει κάτι διαφορετικό. Δεν αγγίζει τα μεγάλα συμφέροντα, αυτό το μεγάλο ταμπού που καθόρισε την πορεία του κόμματος του στην Ελλάδα.
Στο γραφείο του Προέδρου της Βουλής υπάρχουν αυτή τη στιγμή ονόματα εκατοντάδων επιφανών που χρωστάνε εκατομμύρια στο Δημόσιο. Όχι μόνο δεν τους τα παίρνουν αλλά αρνούνται να βγάλουν τα ονόματα τους στη Δημοσιότητα επικαλούμενοι τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων. Ας τον αλλάξουν όπως άλλαξαν τόσους νόμους για να πάρουν τα τελευταία ευρώ της σύνταξης. Ας κάνουν επιπλέον, έναν νόμο να κατασχέσουν την περιουσία τους και να την πουλήσουν , αντί να πουλήσουν παραλίες, λιμάνια και δημόσια γη.
Το χρέος της Ελλάδας και των ελληνικών κυβερνήσεων δεν είναι απέναντι στο χρέος αλλά στη λειτουργία ενός κράτους που πρόβλημα του είναι και το χρέος. Εκεί κι αν υπάρχει έλλειμμα πολιτικής.
http://www.koutipandoras.gr

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης από τις 7/11 στη Θεσσαλονίκη

Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης θα λειτουργεί από τις 7 Νοεμβρίου στην Θεσσαλονίκη παρέχοντας δωρεάν υπηρεσίες σε ανασφάλιστους πολίτες Έλληνες και αλλοδαπούς.Το ιατρείο θα λειτουργεί σε χώρο που διέθεσε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκη στην οδό Αισώπου 24 (1ος όροφος, περιοχή Βαρδάρη), καθημερινά, τις εργάσιμες ημέρες και θα έχει τακτικά ιατρεία γενικής ιατρικής, νευρολογικό, παιδιατρικό, ψυχιατρικό, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, οδοντιατρείο και φαρμακείο. Το κοινό θα μπορεί να κλείνει ραντεβού στο τηλέφωνο 2310 520386 τις πρωινές ώρες των εργάσιμων ημερών.

Η πρωτοβουλία υγειονομικών για τη λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου απευθύνει έκκληση στους πολίτες για ενίσχυση του ιατρείου και του οδοντιατρείου με εξοπλισμό και αναλώσιμα υλικά, ακόμα και δίνοντας τα φάρμακα που δεν χρειάζονται πλέον.

Ακόμα καλεί όλους τους υγειονομικούς που κατανοούν την ανάγκη του ιατρείου να το στελεχώσουν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, ή να συνεργαστούν ως εξωτερικοί συνεργάτες, εξετάζοντας χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση τους ασθενείς που θα παραπέμπονται κατόπιν συνεννόησης.

enet.gr

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Δραματικά επίκαιρη: Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη το 1925

Η απολογία του Νίκου Καζαντζάκη στην ανακριτική αρχή του Ηρακλείου, που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 1925, δεν αποτελεί μόνο ένα έξοχο πολιτικό κείμενο αλλά είναι και δραματικά επίκαιρη σήμερα, την εποχή της κρίσης. Μιας εποχής που η σύγχιση, οι πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις αλλά και αντιφάσεις στον πολιτικό λόγο κυριαρχούν.
Παρακάτω, παραθέτουμε ένα τμήμα της διάσημης "απολογίας του Καζαντζάκη"
1- Πιστεύω ότι το σύγχρονον αστικόν καθεστώς κατέστη ανίκανον να ρυθμίσει τας συγχρόνους ανάγκας και ανησυχίας του κοινωνικού συνόλου.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ.-Στηρίζεται εις την άνισον κατανομήν του πλούτου, εις την ασύστολον εκμετάλλευσιν των εργαζομένων τάξεων υπό αρπακτικής ισχυρώς ωργανωμένης κεφαλαιοκρατίας.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ.-Η ολοένα καταρρέουσα ηθική βάσις εις τας σχέσεις μεταξύ των ατόμων, παραλύει οιανδήποτε, εντός του αστικού καθεστώτος, προσπάθειαν όπως στηριχθή επί ηθικών αρχών ατομική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ.-Η σχεδόν καθολική έλλειψις κάθε ενδιαφέροντος δια τα κοινά, ή σχεδόν αποκλειστική εξυπηρέτησις της αρχούσης τάξεως υπό της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, εις βάρος της μεγίστης πλειονοψηφίας του λαού, καθιστά ανεπαρκή και επιπολαίαν οιανδήποτε αλλαγήν προσώπων ή θεσμού.

Ταύτα πάντα θεωρώ συμπτώματα της παρακμής μιας τάξεως. Η αστική τάξις απέδωκεν-και εις θαυμαστήν ποσότητα και ποιότητα-ό,τι ηδύνατο εις την σκέψιν, εις την τέχνην, εις την επιστήμην, εις την πράξιν. Επάλαισεν εναντίον της προηγούμενης της Φεουδαλικής ιδεολογίας, ενίκησεν, εδημιούργησεν, εξετέλεσεν τον προορισμόν της-αρχίζει ν’ αποσυντίθεται και να βαίνει εις εξαφάνισιν.

Τοιούτος υπήρξε πάντοτε ο ρυθμός της ιστορίας. Μια τάξις, εκάστοτε εναλάσσουσα-οι βασιλείς, οι ευγενείς, οι αστοί-γεννάται, παλαίει, νικά, δημιουργεί, και εξαφανίζεται. Και άλλη τάξις την διαδέχεται, διαγράφουσα και αυτή, εις την πάροδον των αιώνων, την ιδίαν μοιραίαν τροχιάν.

Ζώμεν, ακλονήτως πιστεύω, το τέλος μιας κοινωνικής τάξεως, της αστικής.

ΙΙ- Ποία τάξις θα την διαδεχθή; Η τάξις των εργαζομένων-είτε εργάται είνε ούτοι, είτε αγρόται, είτε πνευματικοί παραγωγοί.

Η τάξις αύτη διήλθε προς ενός ήδη αιώνος, το πρώτον στάδιον της πορείας της, καθ’ ό προσεπάθει να εξεγείρη τις τας τάξεις των αστών το αίσθημα της φιλανθρωπίας και δικαιοσύνης, υπέρ των πεινώντων και αδικουμένων και ικέτευεν εξ ονόματος υψηλών ηθικών αρχών, να βελτιωθούν οι όροι της ζωής.

Ταχέως όμως σαφώς αντελήφθη ότι η πάλη των τάξεων είνε νόμος ιστορικός, αναπόφευκτος και όπως τα άτομα ούτω και οι λαοί, ούτω και αι κοινωνικαί τάξεις, διατρέχουν μοιραίως τα στάδια της γεννήσεως, της ακμής και της φθοράς.

Ουδεμία τάξις έμενε δια παντός εις την εξουσίαν. Η αστική τάξις θ’ ακολουθήση και αυτή, τον απαράγραπτον φυσιολογικόν νόμον και τότε η τάξις των εργαζομένων μοιραίως θα την διαδεχθή.

Η επίγνωσις αύτη κατέστη η αφετηρία μιας νέας όλως βαθυτέρας, αντιλήψεως των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων της τάξεως των εργαζομένων. Αντελήφθη δια πρώτην φοράν ότι χρέος έχει να οργανωθεί, να μορφωθή, να διατυπώση ωρισμένον πρόγραμμα, αφού είνε κεκλημένη, από ιστορικήν ανάγκην αργά ή γρήγορα να διαδεχθή την άρχουσαν σήμερον αστικήν τάξιν.

Τοιουτοτρόπως συγάσσονται, συνειδητά πλέον, αναγκασμέναι από τον ιστορικόν ρυθμόν, τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα.

Τον ρυθμόν τούτον επετάχυνεν απροσδοκήτως ο εκραγείς παγκόσμιος πόλεμος. Ο πόλεμος ούτος μετέβαλε την ψυχικήν ατμόσφαιραν του κόσμου ότι θ’ απήτει γενεά ολόκληρος δια να γίνη καταληπτόν έπειτα από την φοβεράν ταύτην δοκιμασίαν της ανθρωπότητος, αμέσως όχι μόνον γίνεται ιδέα αντιληπτή, αλλά και αγωνίζεται να μετουσιωθή εις πράξιν.

Η ψυχική αύτη μεταπολεμική αγωνία η οξεία συναίσθησις πως είνε ανάγκη πλέον να εξευρεθή μια λύτρωσις από την οικονομικήν αυτήν κοινωνικήν πολιτικήν και πνευματικήν αθλιότητα, αποτελεί σήμερον την Μεγάλην παγκόσμιον Πραγματικότητα.

ΙΙΙ- Απέναντι της Μεγάλης ταύτης παγκοσμίου Πραγματικότητος, έχομεν την Μικράν πραγματικότητα την καθαρώς τοπικήν της Ελλάδος.

Ποία είνε η Ελληνική αύτη πραγματικότης και ποία κατ’ ανάγκην ανακύπτει η σχέσις μεταξύ της Μεγάλης και της Μικράς Πραγματικότητας;

Μόνον εάν σαφώς απαντήσωμεν εις το ερώτημα τούτο θα ημπορέσωμεν ν’ αντιληφθώμεν το σύγχρονον ημών χρέος ως Ελλήνων και ως ανθρώπων.

Εις την Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη εις τόσην οξύτητα και έντασιν όσον εις άλλους βιομηχανικώς ή πνευματικώς περισσότερον προηγουμένας χώρας, η σαφής διαγραφή της πάλης των τάξεων. Εν τούτοις, σήμερον, με τα μέσα της συγκοινωνίας, με τα βιβλία, με τας εφημερίδας, με τας διαλέξεις, με την εργατικήν παγκόσμιον αλληλεγγύην, με την φοβεράν και γονιμωτάτην πείραν του μακροχρονίου πολέμου, μία Ιδέα δεν δύναται να εντοπισθή εις μίαν χώραν, αλλά υπερπηδά ταχύτατα τα σύνορα και διατρέχει όλην την γην.

Δια τούτο, είτε θέλομεν είτε μη, είτε είμεθα ώριμοι είτε μη, η παγκόσμιος αύτη Ιδέα, η οποία εις πολλάς ήδη χώρας ήρχισε να μεταβάλλεται εις τεραστίαν δύναμιν-θα παρασύρη και την Ελλάδα, χωρίς να την περιμένει να ωριμάση Βιομηχανικώς ή πνευματικώς. Η μικρά τοπική πραγματικότης θα παρασυρθή από την Μεγάλην.

Ποίον λοιπόν είναι το χρέος μας; Πιστεύω βαθύτατα ότι το χρέος των δυνάμενων να έχωσιν επίδρασιν εις τον τόπον μας, είτε επί του πεδίου της σκέψεως είτε επί του πεδίου της δράσεως είναι τούτο:

Να προσαρμόσωμεν την μικράν μας Πραγματικότητα εις την Μεγάλην. Πώς; Μορφώνοντες, φωτίζοντες τον λαόν, τονώνοντες τας ανωτέρας ηθικάς Αρχάς που απομένουν ακόμη, καταδεικνύοντες όχι μόνον πλέον τα δικαιώματα, αλλά και τας υποχρεώσεις άς έχει μία τάξις ήτις μέλλει ν’ αναλάβη ευθύνας.

Μόνον εάν τοιουτοτρόπως προπαρασκευάσωμεν τον λαόν, θα είμεθα εις θέσιν, όταν θα έλθη η μοιραία κρίσιμος στιγμή, να προσαρμόσωμεν την σημερινήν παγκόσμιον ορμήν προς αναδημιουργίαν με τας ιδιαιτέρας συνθήκας του τόπου μας, με την ειδικήν ψυχολογίαν της ιστορίας και του λαού μας.

Ο αγών, όπως τον αντιλαμβάνωμαι, δεν είναι απλώς οικονομικός. Η οικονομική χειραφέτησις είναι μόνον μέσον προς ψυχικήν και πνευματικήν χειραφέτησιν του ανθρώπου. Δεν ζητούμεν ν’ ανατρέψωμεν την θρησκείαν, την οικογένειαν, την Πατρίδα, αλλά να δώσωμεν ανώτερον, βαθύτερον περιεχόμενον εις την θρησκείαν, εις την οικογένειαν, εις την Πατρίδα.

Ολοι, όσοι πονούμεν τον άνθρωπον, έχομεν χρέος α) να μην ανεχώμεθα πλέον την αδικίαν και την ανηθικότητα της συγχρόνου κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής β) να διασώσωμεν και να τονίσωμεν το δικαίωμα, το οποίον έχει ο λαός να θέλη να βελτιώση την θέσιν του. Και όχι μόνον το δικαίωμα αλλά και την δύναμιν να υψώση το επίπεδον της όλης ζωής του.

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσωμεν μίαν ανωτέραν ηθικήν, να φέρωμεν δικαιοσύνην εις τον κόσμον, να δώσωμεν βαθυτέραν έννοιαν εις την αρετήν, εις την τιμήν, εις την ανθρωπότητα.
http://www.theinsider.gr
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Σηκώνουν τα πανό και ξεκινάνε;

Tου Πασχου Μανδραβελη
Εντάξει! Μπορούμε να καταλάβουμε την επιμονή του διαιτητή να κατέβει το πανό των Παναθηναϊκών που έγραφε «Πολιτικοί λαμόγια. Βουλή βολεμένων. Θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων». Αυτό προβλέπουν οι κανονισμοί της ΟΥΕΦΑ και μακάρι το ελληνικό ποδόσφαιρο να λειτουργούσε σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου ή έστω των κανονισμών που προβλέπουν οι διοργανωτές του αθλήματος. Από την άλλη πλευρά, όμως, έπρεπε να γίνει ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση για να βρεθεί το «βέβηλο» πανό και να οδηγηθούν οι κάτοχοί του στην Αστυνομική Διεύθυνση; Και -ωραία! - βρέθηκαν εκείνοι που είχαν το πανό. Για ποιο πράγμα θα κατηγορηθούν; Για κατοχή και διανομή παράνομων λέξεων;

Η απαγόρευση της ΟΥΕΦΑ για ανάρτηση πανό με ρατσιστικά και πολιτικά συνθήματα είναι κατανοητή. Εχει την εμπειρία συγκρούσεων στα γήπεδα σε χώρες με εθνοτικές διαφορές, συγκρούσεις που πιθανώς πυροδοτήθηκαν από συνθήματα ή πανό με «πολιτικό» υπό την ευρεία έννοια περιεχόμενο. Αυτό προφανώς είναι το πνεύμα του κανονισμού, αλλά ουδείς μπορεί να ψέξει τον διαιτητή διότι θέλησε να εφαρμόσει και το γράμμα. Αντιθέτως, μπορεί να προβληματιστεί κάποιος για την αποτελεσματικότητα των διωκτικών αρχών που δεν είχαν καμιά δυσκολία να ανακαλύψουν το πανό, αλλά δυσκολεύονται να ανακαλύψουν όσους πετούν φωτοβολίδες ή άλλα πυρομαχικά στα γήπεδα.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς και την αντίθετη υπερβολή. Σε μια χώρα όπου όποιος περνάει έξω από ένα υπουργείο μπορεί ανεμπόδιστα να το καταλάβει, κάποιοι είδαν στην κατάσχεση του πανό την απόδειξη ότι ζούμε σε «χούντα». Χειρότερα. Υπήρξαν πολιτικοί αναλυτές που χειροκρότησαν την πολιτικοποίηση των φιλάθλων, οι οποίοι προφανώς ανάμεσα στα συνθήματα για τη μάνα και την αδελφή του διαιτητή, είχαν την πολιτική επιφοίτηση για τη «Βουλή των βολεμένων».

Φυσικά, όπου γάμος και πανό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος ο οποίος ανακάλυψε τη νέα επαναστατική μάζα που θα ανατρέψει το σύστημα. Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του «κάποιοι επιθυμούν έναν αθλητισμό ξεκομμένο από τα κοινωνικά δρώμενα, έναν αθλητισμό που να ευνουχίζει συνειδήσεις, να αποχαυνώνει και να δημιουργεί ψευδεπίγραφες οπαδικές διαχωριστικές γραμμές. Η ομοθυμία των φιλάθλων ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές ταράζει τα νερά». Ωρα είναι να δούμε και ποδοσφαιρικές συνιστώσες στο κόμμα της παρελθούσης προόδου. Ή έστω μια «θύρα ΣΥΡΙΖΑ» στο ΟΑΚΑ.

Ο λόγος πρέπει να είναι ελεύθερος, αλλά να το παίζει κάποιος πολιτικά με τα πάθη των φιλάθλων μπορεί να έχει ανεξέλεγκτες δευτερογενείς επιπτώσεις. Αυτό το έμαθε όλος ο κόσμος (και η ΟΥΕΦΑ) τον Μάιο του 1990, όταν ο ποδοσφαιρικός αγώνας Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου έγινε η πρώτη πράξη του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία. Στην Ελλάδα, βέβαια, δεν υπάρχει εμφύλιος, αλλά η ανάμειξη της πολιτικής με το ποδόσφαιρο δεν προοιωνίζεται κατ’ ανάγκην πολιτικοποίηση των μαζών. Κι αυτό γιατί ο χουλιγκανισμός που αναπτύσσεται στα γήπεδα δεν έχει ούτε κοινωνική ούτε πολιτική ούτε καν ποδοσφαιρική επεξεργασία. Αφορμές ψάχνει για να εκδηλωθεί. Δεν είναι ώρα να ανοίξουμε κερκόπορτες που δεν ξέρουμε τι στίφη θα φέρουν στην πολιτική αντιπαράθεση.

http://www.kathimerini.gr

H κρίση λειτουργεί απελευθερωτικά για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας

Ο νέος νόμος για την κοινωνική οικονομία που δημοσιεύτηκε ήδη σε ΦΕΚ από την 3η Οκτωβρίου και ειδικότερα το άρθρο 18 για τις κοινωνικές Αναπτυξιακές Συμπράξεις, αλλάζει, σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα σε σχέση με τον ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών στις κοινωφελείς δραστηριότητες της οικονομίας, στη προνοιακή πολιτική της της τοπικής Αυτοδιοίκησης και της διαχείρισης των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Ο Βασίλης Τακτικός ως συντονιστής των μελετών αλλά και των καταλυτικών παρεμβάσεων του «Παρατηρητηρίου» για να αντιμετωπιστεί το θεσμικό έλλειμμα στη χώρα μας σε σχέση με την αντίστοιχη κοινοτική νομοθεσία , έχοντας αναπτύξει μια ξεχωριστή δραστηριότητα για τα θέματα αυτά για μιλάει την νέα δυναμική της κοινωνίας πολιτών που παρουσιάζεται μέσα από την πανελλήνια οριζόντια κοινωνική δικτύωση.
Μιλάει για τα δυνατά και αδύνατα σημεία στη συγκρότηση της οριζόντιας συνεργασίας, για τα εμπόδια του κρατισμού και της ατομιστικής νοοτροπίας στη χώρα μας αλλά και για την αδήριτη ανάγκη προσαρμογής στο ευρωπαϊκό κεκτημένο της κοινωνικής οικονομίας.
Σε περίοδο κρίσης ψηφίστηκε πολύ πρόσφατα ένας καινούργιος νόμος ο οποίος αφορά τις Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών κι αναφέρεται στη κοινωνική οικονομία και τις αναπτυξιακές συμπράξεις. Γιατί είναι τόσο σημαντικός αυτός ο νόμος; Και πως μπορούν να επωφεληθούν οι οργανώσεις από αυτόν;
Από όλον τον νόμο το για την κοινωνική οικονομία, το σημαντικότερο κομμάτι, είναι το άρθρο 18 που αφορά τις αναπτυξιακές συμπράξεις. Τα υπόλοιπα άρθρα στην ουσία δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να επικυρώνουν μια πρακτική που ούτως ή άλλως προϋπήρχε. – Αναφέρομαι στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις και στους φορείς υλοποίησης προγραμμάτων κοινωνικής οικονομίας με τη συμμετοχή του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα, ένα κράμα το οποίο τελικά ήταν κάθε τι άλλο εκτός από κοινωνική οικονομία–
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Αυτό που γινόταν μέχρι σήμερα, ήταν να υλοποιούνται προγράμματα που αφορούσαν τη Κοινωνία Πολιτών χωρίς στην ουσία να υπάρχει κοινωνική επιχειρηματικότητα, χωρίς να αξιοποιείται ούτε στο ελάχιστο το κοινωνικό κεφάλαιο και φυσικά, χωρίς να υπάρχουν πραγματικές κοινωνικές επιχειρήσεις με συνέπεια και συνέχεια στον χρόνο.
Δυστυχώς τα περισσότερα τα προγράμματα που πραγματοποιηθήκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια, με τη χρηματοδότηση και τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, για να μην πω όλα και θεωρηθώ υπερβολικός, πήγαν στον αέρα χωρίς να αφήσουν τίποτα πίσω τους. Η κοινωνική οικονομία ή καλύτερα ο όρος «κοινωνική οικονομία» χρησιμοποιήθηκε σαν έννοια χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα προκειμένου να συγκαλύψει μια «μηχανή απορρόφησης κονδυλίων» και μοιρασιάς μεταξύ κάθε είδους ημετέρων.
Να τονίσω εδώ, ότι αρχικά ο νόμος για τον οποίο συζητάμε ο (4019) αυτό ακριβώς προσπάθησε να κάνει. Να νομιμοποιήσει αυτή τη μηχανή και να της δώσει υπόσταση προκειμένου να συνεχιστεί το φαγοπότι. Για να γίνει δε αυτό χρησιμοποιήθηκε το γνωστό κράμα ΔΕΚΟ, άλλων φορέων του δημοσίου, ιδιωτικών επιχειρήσεων, ΟΤΑ και κυρίως συνδικαλιστικών οργανισμών οι οποίοι είναι δοκιμασμένες, κι εξαιρετικά καλές μηχανές απορρόφησης χωρίς τελικά να προσθέτουν τίποτα στη παραγωγική διαδικασία και στο σύνολο της κοινωνίας.
Να κάνω μια μικρή παρένθεση και να τονίσω με την ευκαιρία ότι, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως σκοπός της πραγματικής κι υγιούς κοινωνικής οικονομίας είναι η παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου γενικά, ενώ αντίθετα σκοπός των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι η ικανοποίηση κλαδικών και συντεχνιακών αιτημάτων κι αναγκών. Ο συνδικαλισμός αν και ξεκίνησε με στόχο την διασφάλιση εργατικών κι εργασιακών δικαιωμάτων για τη καλυτέρευση της θέσης εργατών και εργαζομένων, τελικά λόγω της εξέλιξης της κοινωνίας και των μέσων παραγωγής και κυρίως λόγω της στενής επαφής του με τη κρατική μηχανή κατέληξε μια κρατικοδίαιτη μηχανή η οποίο τρέφει στους κόλπους της κάποιους είδη βολεμένους, εξασφαλίζοντάς τους επιπλέον επιδόματα και προνόμια, πολλές φορές εις βάρος των συναδέλφων τους.
Ο συνδικαλισμός, για εμένα, έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Κάποτε ήταν η πρώτη γραμμή πυρός ενάντια στις αυθαιρεσίες εργοδοτών και κράτους. Σήμερα, διεφθαρμένος και διαπλεκόμενος όχι μόνον δεν έχει πλέον αντικείμενο αλλά αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες της κρίσης και του κρατικού καπιταλισμού. Το γεγονός ότι, στους δήμους για παράδειγμα, είχαμε σχεδόν διπλάσιο αριθμό εργαζομένων από αυτούς που πραγματικά χρειάζονταν με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός να παίρνει απλά τον μισθό χωρίς στην ουσία να παράγει έργο, ήταν αποτέλεσμα του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού. Το γεγονός ότι το έργο που παράγουν οι δημοτικές επιχειρήσεις κοστίζει το τριπλάσιο από ότι στον ιδιωτικό τομέα λέει πολλά.
Και για να επανέλθω. Η κοινωνική οικονομία έχει νόημα εάν κι εφόσον οι κοινωνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται είναι βιώσιμες και μάλιστα σε τομείς όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη αλλά δεν αναπτύσσεται άλλου είδους επιχειρηματικότητα. Δηλαδή είτε σε τομείς όπου το λειτουργικό κόστος για το δημόσιο είναι πολύ ακριβό είτε σε τομείς όπου δεν υπάρχει οικονομικό κέρδος κι επομένως οι ιδιώτες επιχειρηματίες δεν επενδύουν. Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι βασικό χαρακτηριστικό της κοινωνικής οικονομίας είναι η μείωση του κόστους παραγωγής και του κόστους συναλλαγών με ταυτόχρονη παροχή υψηλού επιπέδου κοινωνικών υπηρεσιών κι αγαθών σ’ ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο.
Στον τομέα της κοινωνικής αλληλεγγύης, για παράδειγμα, όπου σε άλλες χώρες σχεδόν το 40% των παρεχομένων υπηρεσιών ανήκει στην κοινωνική οικονομία, παρέχεται με χαμηλό κόστος ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου γενικά και των κοινωνικά αδύναμων ειδικότερα. Ο «κοινωνικός επιχειρηματίας» καλύπτει τα λειτουργικά του κόστη, κερδίζει ένα αξιοπρεπή μισθό αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πλουτίζει ούτε και μπορεί να πλουτίσει από αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα.
Δηλαδή, όταν μιλάμε για κοινωνική οικονομία, μιλάμε υποχρεωτικά για κάποιες μικρές μη κερδοφόρες ή ελάχιστα κερδοφόρες επιχειρήσεις οι οποίες επιχειρούν με γνώμονα το «κοινό καλό» και στοχεύουν στη παροχή κοινωνικού έργου καλύπτοντας μόνο το λειτουργικό τους κόστος.
Να επανέλθουμε στον νέο νόμο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο τι δυνατότητες προσφέρει στις Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών;
Μετά από πίεση αρκετών φορέων και μεταξύ αυτών του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, με την επισήμανση ότι αν δεν τηρηθεί η στοχοθεσία του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, το Ελληνικό κράτος θα έχει νομικά προβλήματα από την μη ορθή χρήση και διανομή των πόρων του ΕΚΤ, τους οποίους καταχρηστικά διαχειρίζεται, αναγκάστηκε να συμπεριλαμβάνει στον νέο νόμο τον μη κερδοσκοπικό τομέα της οικονομίας. Έτσι, ενώ αρχικά εξαιρούνταν οι ΜΚΟ και η δυνατότητα να υλοποιούν προγράμματα δίνονταν μόνο στους συνεταιρισμούς, τελικά το άρθρο 18 βάσει του οποίου δίνεται δυνατότητα στο 3 τομέα να λειτουργήσει μαζί με το κράτος και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Βέβαια, εδώ υπάρχει ο κίνδυνος οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να επιχειρήσουν να καπελώσουν όλη αυτή την διεργασία, όπως προσπάθησαν να κάνουν και με το πρόγραμμα για τη κοινωφελή εργασία, αλλά από την άλλη η πλευρά δίνεται η δυνατότητα στις αυθεντικές οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών που κάνουν ήδη πράξη τον εθελοντισμό και παράγουν ήδη ουσιαστικό έργο, είτε αυτές είναι στον τομέα υγείας είτε είναι στον τομέα της κοινωνικής οικονομίας, να συμμετέχουν με σημαντικό ρόλο μέσα σ’ αυτά τα σχήματα. Είναι δηλαδή στο χέρι τους να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους σε τοπικό κυρίως επίπεδο σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση.
Θα πρέπει επομένως οι ΟΚΠ να αναδιπλωθούν και να αντιληφθούν ότι ο ρόλος τους αλλάζει και μαζί μ’ αυτόν το πλαίσιο εργασίας τους;
Θα πρέπει να στοχαστούν –κι εκεί υπάρχει έλλειμμα μέχρι τώρα- και να αντιληφθούν ότι εκεί που μέχρι σήμερα προσπαθούσαν κατά μόνας ο καθένας να επιβιώσει μέσα στο σύστημα, πρέπει να καταλάβουν ότι μόνον με τη συνεργασία θα επιβιώσουν πολλές από αυτές.
Με τον νέο νόμο προσφέρεται και θεσμοθετείται μια ευκαιρία συμπράξεων και συνεργασιών με μια προνομιακή θέση που τους προσφέρει όχι ο νόμος αυτός καθ’ αυτός αλλά η στοχοθεσία που απορρέει από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο που τελικά δεν κατάφεραν να αποφύγουν εντελώς οι διαχειριστές του ΕΚΤ στην Ελλάδα και οι πολιτικοί. Επομένως οι ΟΚΠ έχουμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, για πρώτη φορά στην εξέλιξη της Ελληνικής πραγματικότητας να παίξουν καθοριστικό ρόλο.
Όμως ο νέος νόμος βάζει συνδικαιούχους στην ίδια πίττα τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως τις ονομάζει, στις οποίες δεν συμμετέχουν ΟΚΠ. Μήπως τελικά όλοι αυτοί οι κρατικοδίαιτοι κι ήδη διαπλεκόμενοι συνδαιτυμόνες «φάνε» τη μερίδα του λέοντος οπότε οι ΟΚΠ θα αποκλειστούν για μια ακόμα φορά από τα κονδύλια του ΕΚΤ τα οποία προορίζονται αποκλειστικά και μόνον γι’ αυτές, αλλά εδώ στην Ελλάδα υφαρπάζονται συστηματικά;
Ο νόμος δίνει το προβάδισμα στις ΟΚΠ. Αρκεί επομένως να κάτσουν όλοι στο ίδιο τραπέζι, οπότε αναγκαστικά θα διαφανεί και θα αναγνωριστεί ο ρόλος εκείνων που διαθέτουν ήδη τη τεχνογνωσία όσον αφορά θέματα περιβάλλοντος, οικολογίας, υγείας, κοινωνικής αλληλεγγύης, δια βίου μάθησης κλπ. Ακόμη κι οι ίδιοι οι δήμοι, οι οποίοι σαν θεσμός βρίσκονται πιο κοντά στην κοινωνία από όλους τους άλλους, δεν έχουν τη τεχνογνωσία πάνω σ’ αυτά τα θέματα κι αναγκάζονται να τη ζητούν από τις ΟΚΠ που είχαν χρόνια το πάθος να ασχολούνται με ένα αντικείμενο σαν κι αυτά και να είναι εθελοντές. Και βέβαια δεν θα πρέπει καθόλου να αγνοηθεί το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα που προσφέρει στις ΟΚΠ η Πανελλήνια οργάνωση και δικτύωση που ήδη προσφέρει το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ.
Μη παραβλέπουμε το γεγονός ότι πλέον ζούμε κι επιχειρούμε σε περίοδο κρίσης γεγονός που μεταβάλλει άρδην το περιβάλλον δουλειάς για όλους. Δεν θα αναφερθώ στις δυσκολίες γιατί αυτές τις βιώνουμε όλοι. Θα αναφερθώ όμως στις ευκαιρίες που προσφέρονται και πολύ συχνά παραβλέπονται.
Η κρίση λειτουργεί απελευθερωτικά για εκείνους που αντιλαμβάνονται τα μηνύματα των καιρών κι αναγκάζει τον καθένα να σκεφτεί ότι μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Επομένως το κλίμα έχει αλλάξει και όλο και περισσότεροι βλέπουν με καλύτερο μάτι τη δικτύωση, τη συνεργασία και τελικά τη σύμπραξη.
Επίσης, η κρίση πέταξε έξω το πελατειακό σύστημα διότι οι βουλευτές, οι κομματικοί μηχανισμοί κλπ δεν έχουν πια τη δυνατότητα , να χρηματοδοτούν κατά το δοκούν κάποιες συντεχνίες, γεγονός που πρώτα ήταν σχεδόν αποκλειστικό τους προνόμιο και πλέον ότι πόροι υπάρχουν διαθέσιμοι από την ΕΕ είναι εξ ίσου διαθέσιμοι για όλους. Από τη στιγμή μάλιστα που οι ΟΚΠ αναγνωρίζονται ως βασικός συντελεστής στη κοινωνική οικονομία είναι στο χέρι τους να διεκδικήσουν με γνώση και συνέπεια αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει.
Η Κοινωνία Πολιτών έχει πλέον αποκτήσει ταυτότητα, οντότητα και φωνή και είναι κοντά η στιγμή που θα αποκατασταθεί η ισορροπία και θα σταματήσει αυτή η παρανομία με δεδομένο μάλιστα ότι η Κοινωνία Πολιτών βρίσκεται ένα βηματάκι κοντά, από τη ίδια τη φύση του αντικειμένου της διότι όλα αυτά τα χρόνια οι ΟΚΠ ιδιαίτερα αυτές που αναγκάζονται να αντλούν πόρους από τον ιδιωτικό τομέα μέσω των χορηγιών αναγκάζονται να επινοούν δράσεις οι οποίες από την μια είναι βιώσιμες κι από την άλλη τους αναγκάζουν να κινούνται μέσα την αγορά και όχι μόνο σε αντίθεση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις οι οποίες έχουν μάθει να παίρνουν μόνον από τα έτοιμα και συνήθως με αδιαφανή τρόπο. Άρα οι ΟΚΠ που είχαν μάθει στα δύσκολα θα τα καταφέρει καλύτερα.
Με την ευκαιρία να τονίσω κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Έχει ωριμάσει πια το πεδίο ώστε οι ΟΚΠ να μπορούν να διεκδικήσουν από την ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την απ’ ευθείας εκπροσώπησή τους στην ΟΚΕ (Οικονομική Κοινωνική Επιτροπή) ως ισότιμος κοινωνικός εταίρος και συνομιλητής, ρόλο που μέχρι σήμερα παίζουν αποκλειστικά και μόνον οι συνδικαλιστές, οι οποίοι κακώς και παρατύπως εκπροσωπούν ολόκληρη τη κοινωνία αφού ρόλος και στόχος τους είναι η προάσπιση κλαδικών δικαιωμάτων και η προβολή κλαδικών αιτημάτων.
Πάντως, αυτό που τρομάζει στο συγκεκριμένο νόμο είναι η ίδια η φύση του Έλληνα ο οποίος είναι μοναχικός λύκος και δεν μπορεί εύκολα να δουλέψει ομαδικά. Δουλεύει για λίγο, διαπρέπει και μόλις έρθει η επιτυχία ο καθένας τραβάει για τη δική του κορυφή.
Αυτό ανατρέπεται εάν δει κανείς πως ο έλληνας διαπρέπει στο εξωτερικό. Μεταξύ άλλων είναι σαφώς θέμα πλαισίου και κανόνων. Έναν λειτουργούσαν στην Ελλάδα οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Όμως κι εδώ το πρόβλημα είναι το ίδιο το κράτος, ο κρατισμός κι η κρατική ιδεολογία. Οι έλληνες έχουν πολύ ψηλά τον κρατισμό και το ζητούμενο της ελληνικής οικογένειας ήταν πάντοτε το πώς θα μπορέσει να πιαστεί από κράτος ώστε όλα του τα προβλήματα να λυθούν με τον λιγότερο δυνατό κόπο. Έμαθε επομένως να δρα μοναχικά κι απέκτησε ατομιστική κουλτούρα, εν μέρει γιατί έπρεπε να εκμεταλλευτεί ο ίδιος κι όχι κάποιος άλλος τα όσα πλεονεκτήματα του προσέφερε το κράτος και το πελατειακό σύστημα.
Όλα αυτά μπορούν να ξεπεραστούν αν οι έλληνες αποδεχτούμε ότι η Ευρώπη ως θεσμός είναι πιο προχωρημένη από εμάς. Από την στιγμή που θα αναγνωριστεί αυτό και θα επιτρέψουμε στην Ελλάδα την εισαγωγής τεχνογνωσίας από το Ευρωπαϊκά Κοινωνικό Ταμείο, με τη μορφή θεσμών και νόμων, το περιβάλλον θα δουλειάς θα αλλάξει άρδην. Κι ο νέος νόμος αυτό ακριβώς στοχεύει. Στην αλλαγή του περιβάλλοντος.
Η κρίση λειτουργεί ευνοϊκά στο να αντιληφθούμε τα όρια μας. Μέσα στην επίπλαστη ευημερία ο καθένας νόμιζε ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα και να ανταπεξέλθει καλύτερα. Για παράδειγμα, ο καθένας νόμιζε ότι μπορούσε να γίνει παίκτης του χρηματιστηρίου κι επομένως δεν είχε καμία ανάγκη να δουλέψει πόσο μάλλον να συνεργαστεί και να συνεταιριστεί. Τώρα αυτό το όνειρα γκρεμίστηκε και πλέον ο καθένας καλείται να ανακαλύψει που μπορεί να είναι αποδοτικός και που όχι. Επομένως οι συνθήκες μέσα στη κρίση είναι ευνοϊκές προκειμένου να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η συνεργασία, ο συνεργατισμός και η κοινωνική οικονομία και κυρίως να τα διεκδικήσουμε.
Κι επανέρχομαι. Το ζήτημα είναι ότι πρέπει να δημιουργήσουμε θεσμούς που να παράγουν γνώση. Πρέπει σαν λαός και κυρίως σα Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών, να αρχίσουμε και πάλι να στοχαζόμαστε. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι το επίπεδο είναι πολύ χαμηλότερο των προσδοκιών όσον αφορά τη παραγωγή σκέψης κι ιδεών. Μπορεί να λέμε ότι εμείς σαν έλληνες πολιτικολογούμε, στην ουσία όμως αυτό που κάνουμε είναι να αναλωνόμαστε σε κουβέντες «καφενείου», χωρίς ορθολογισμό, χωρίς στοχασμό και κυρίως χωρίς να εμβαθύνουμε. Και για να το ειδικεύσω. Όσον αφορά τις ΟΚΠ έχουμε τεράστια παραγωγή διατριβών, πονημάτων, εργασιών, μελετών κλπ οι οποίες οι περισσότερες είτε δεν αντέχουν στο χρόνο και τη κριτική, είτε δεν στέκουν, είτε δεν προσφέρουν στοχασμό πάνω στον οποίο μπορούν να αντιμετωπιστούν τα σύγχρονα ζητήματα. κ
Τελικά η Κοινωνία Πολιτών πρέπει αναγκαστικά να δημιουργήσει ένα κίνημα προκειμένου να ανατρέψει νοοτροπίες, συστήματα κι υποσυστήματα που έχουν δημιουργηθεί και πάνω απ’ αλλά να ανατρέψει το τέρας του κρατισμού που έχει μπει στο μεδούλι του κάθε πολίτη. Ένας κρατισμός ο οποίος είναι αντιπαραγωγικός και τελικά η κύρια αιτία της κρίση αφού όπως είπαμε, πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι εξακολουθούν να κατεργάζονται τρόπους προκειμένου να λαφροβιώσουν παρά να σκεφτούν πώς να λειτουργήσουν συνεργατικά και να παράγουν. Επομένως, όλο αυτό το σκηνικό μόνο κινηματικά, με έμπνευση και στοχασμό, μπορεί να ανατραπεί.
Αν δεν πιέσει η ανάγκη δεν στέκεται κανείς να σκεφτεί θεσμικά και να παράγει θεσμική σκέψη. Δηλαδή να σκεφτεί αν αυτό που κάνουμε σήμερα οδηγεί κάπου στο μέλλον.
Αν είναι καλό για τα παιδιά μας, αν είναι καλό για η πατρίδα μας, το περιβάλλον κλπ. Να δει δηλαδή τα πράγματα λίγο πιο ολιστικά και πιο σφαιρικά. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι άνθρωποι κινούνται μέσω της ανάγκης.
Όλα αυτά ακούγονται σαν να απαξιώνουν τις ΟΚΠ και τις κάνουν να φαίνονται χωρίς όραμα και χωρίς στόχους. Είναι πράγματι έτσι;
Οι περισσότερες οργανώσεις δυστυχώς έχουν περιορισμένο όραμα κι όχι συνολικό. Φροντίζουν και περιποιούνται με επιμέλεια η καθεμιά το δικό της δέντρο με αποτέλεσμα σα κοινωνία να έχουμε πολλά καλοφροντισμένα δέντρα κι ένα απεριποίητο δάσος. Κι αν για κάποιο λόγο πρέπει να βάλουμε μπροστά αυτό που λέμε κίνημα, είναι για να μπορέσουμε να δούμε και να νοιαστούμε γι ολόκληρο το δάσος. Να δούμε δηλαδή το όλον.
Και για να επανέλθουμε στις συμπράξεις. Εδώ πραγματικά πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα προκειμένου να υπάρξει ένα υπόβαθρο για σωστές, δημιουργικές , παραγωγικές αναπτυξιακές συμπράξεις ώστε οι ΟΚΠ που είναι ο μοχλός κίνησης να ταρακουνήσουν τη τοπική αυτοδιοίκηση που από τη μια μεριά είναι ο θεσμός εκείνος που βρίσκεται κοντά στο πολίτη από την άλλη όμως είναι ένας διεφθαρμένος θεσμός με ιδιοτέλεια, στη μη συμμετοχή που αντί να διευκολύνει, εμποδίζει τα πράγματα. Άρα, προκειμένου να κινητοποιηθεί η τοπική αυτοδιοίκηση και να πάνε μπροστά οι συμπράξεις, χρειάζεται ένα συνολικό όραμα, το οποίο θα έπρεπε να είναι το πρώτο καθήκον του συνόλου των ΟΚΠ.
Εκ των πραγμάτων κι από την ιδιοσυστασία τους όλοι αυτοί οι θεσμοί που ασχολούνται εθελοντικά και μη κερδοσκοπικά με τα περιβαλλοντολογικά και κοινωνικά θέματα, αποτελούν ένα σημαντικό κοινωνικό κεφάλαιο το οποίο όμως είναι κατακερματισμένο και δεν συγκεντρώνεται. Και εκεί βρίσκεται το ευαίσθητο σημείο. Αυτό το δυναμικό πρωτογενές κεφάλαιο πρέπει να συστηματοποιηθεί ώστε να αποτελέσει ενιαία δύναμη ανατροπής και κυρίως αλλαγής των πραγμάτων επί της ουσίας. Κι ο δρόμος γι αυτή τη αλλαγή περνάει μέσα από μια κοινωνική επιχειρηματικότητα με συνέπεια και συνέχεια. Σήμερα όταν μιλάμε για εθελοντισμό μιλάμε για μια διαδικασία με διάρκεια κι όχι για κάποια φιλανθρωπία η οποία εκφράζεται εφ’ άπαξ όπως στο παρελθόν.
Και για να συνοψίσουμε. Η κάθε μια οργάνωση δεν θα πρέπει επομένως να περιχαρακωθεί μέσα σ’ αυτό το οποίο έχει η ίδια επιλέξει ως έργο της αλλά θα πρέπει να ανοίξει τους ορίζοντές της και να συνεργαστεί με άλλες οργανώσεις και κοινωνικές επιχειρήσεις, ώστε από κοινού με τους φορείς εκείνους της τοπικής αυτοδιοίκησης που έχουν παρόμοια στόχευση να εξυπηρετηθεί ευρύτερα το κοινωνικό σύνολο, δεδομένης μάλιστα της οικονομικής κρίσης. Πρέπει δηλαδή κάθε οργάνωση να αναπροσαρμόσει το ίδιος της το όραμα και να αναλογιστεί πως θα είναι πιο αποδοτική. Μόνη της ή μέσω μια τοπικής κοινωνικής σύμπραξης όπου όλοι όσοι έχουν τον ίδιο πόθο και την ίδια επιθυμία συστρατεύουν τις δυνάμεις τους προς ένα κοινό σκοπό.
Σε τι διαφέρει ο καινούργιος νόμος κι οι συμπράξεις οριζόντιας συνεργασίας όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα, με τις αναπτυξιακές συμπράξεις όπως περιγράφονται στον καινούργιο νόμο;
Άλλο να οργανώνεται κανείς οριζόντια στο διαδίκτυο με στόχο την επικοινωνία και την ανταλλαγή εμπειριών ή καλών πρακτικών κι άλλο να οργανώνεται προκειμένου να ασκήσει επιχειρηματικότητα. Αυτό είναι ένα βήμα πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο ουσιαστικό και τελικά, η ουσία της συνεργασίας βρίσκεται ακριβώς εκεί. Στο σημείο δηλαδή, όπου το κοινωνικό κεφάλαιο συναντάται με τις δυνάμεις που το απαρτίζουν ι προκειμένου να γεννηθεί κάτι πολύ πιο ουσιαστικό το οποίο διαθέτει τη κατάλληλα δυναμική προκειμένου να αλλάξει πραγματικά τη τοπική κοινωνία. Για παράδειγμα: σήμερα υπάρχουν ακαλλιέργητες εκτάσεις στην ύπαιθρο , την ίδια στιγμή που κάποιοι στα αστικά κέντρα βουτάνε στους σκουπιδοτενεκέδες προκειμένου να βρουν να φάνε, και κανείς δεν κινεί καμιά διαδικασία ώστε να αμβλυνθεί αυτή η ανισότητα ή αν θέλετε παραδοξότητα. Μια κίνηση οριζόντιας παρέμβασης «παλαιού τύπου» θα ήταν η σίτιση αυτών των ανθρώπων. Μια κίνηση αναπτυξιακής σύμπραξης νέου τύπου θα ήταν η συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και ΟΚΠ ώστε να αξιοποιηθεί αυτός ο πρωτογενής πόρος της ακαλλιέργητης γης προς όφελος όλων.
Από το προηγούμενο παράδειγμα ορμώμενος, θα κάνω μια μικρή παρένθεση. Έχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγουμε γεωργικά προϊόντα, ενώ σήμερα η καλλιέργειά τους είναι πού εύκολη απ’ ότι κάποτε κι ένας γεωργός μπορεί να βγάλει πολύ καλό εισόδημα. Το πρόβλημα είναι πολύ πιο βαθύ και ξεκινάει από την αντίληψη και την ιδεολογία που έχει ο μέσος πολίτης, που δεν είναι άλλη απ’ αυτή του εύκολου πλουτισμού με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια και τη μέγιστη δυνατή κρατική προστασία. Κι εκεί είναι που χωλαίνει ολόκληρη η κοινωνία. Στο είδος των προτύπων που υιοθετεί.
Η Κοινωνία Πολιτών έχει τη δύναμη να αλλάξει ακόμα και τα πρότυπα. Να αλλάξει την αντίληψη του τι είναι σωστό και τι όχι, δημιουργώντας «μόδα». Αναλογιστείτε: Γιατί να αποτελεί πρότυπο για τους νέους ο εργαζόμενος στη πόλη κι όχι ο αγρότης; Γιατί να θεωρείται «τιμητική» μια υπαμειβόμενη δουλειά γραφείου που δεν καλύπτει ούτε καν τα βασικά έξοδα διαβίωσης του ίδιου του εργαζόμενου κι όχι μια πολύ καλύτερα αμειβόμενη αγροτική εργασία; Κατά την άποψή μας δεν υπάρχει σήμερα αξιοπρεπέστερο πρότυπο από εκείνο του αυτοαπασχολούμενου αγρότη ο οποίος καλλιεργεί τη γη του και πωλεί ο ίδιος μέσα από τα διαδίκτυο τη παραγωγή του, εξασφαλίζοντας μια άνετη ζωή σ’ ολόκληρη την οικογένειά του.
Και για να επανέλθω. Εκεί βρίσκεται ακόμη μια μεγάλη πρόκληση για τις ΟΚΠ. Να αποτελέσουν τον καταλύτη ο οποίος θα αλλάξει τα πρότυπα στην Ελληνική κοινωνία και θα δημιουργήσει νέα προστιθέμενη αξίας.
Έχει τόσο μεγάλη διεισδυτικότητα η Κοινωνία Πολιτών ώστε να μπορεί να αλλάξει πρότυπα;
Τεράστια. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κοινωνία Πολιτών με τη βοήθεια του διαδικτύου μπορεί να γίνει το μεγαλύτερο επικοινωνιακό σύστημα που υπάρχει σε μια χώρα. Έχει αποδειχθεί -κι άλλωστε υπάρχουν πολλά πρόσφατα παραδείγματα- ότι σε εξαιρετικές κι ακραίες περιπτώσεις η Οργανωμένη Κοινωνία Πολιτών έχει τη δύναμη ακόμα και να ανατρέψει κυβερνήσεις ή δικτατορίες.
Όμως εάν η Κοινωνία Πολιτών αναζητά ουσιαστικές και μόνιμες αλλαγές πρέπει να αλλάξει ολόκληρη τη κοινωνική πυραμίδα, δηλαδή και τη κορυφή της αλλά και τη βάση της.
Όσο κι αν ακούγεται στομφώδες, σήμερα μέσα από τη μοριακή διεργασία, είναι πιο εύκολο για τη Κοινωνία Πολιτών να αλλάξει τη κορυφή της πυραμίδας, να γκρεμίσει δηλαδή μια κυβέρνηση ή ένα καθεστώς παρά να αλλάξει τον ίδιο τον ανθρωπότυπο, την νοοτροπία του και τις παραγωγικές τους διαδικασίες παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο θα ήταν τελικά προς όφελος του ανθρώπου, αφού θα αξιοποιούσε πόρους που σήμερα λιμνάζουν. Σε μια τέτοια περίπτωση το διαδίκτυο μετατρέπεται σε χώρο διεργασίας νέων προτύπων, αντιλήψεων, ιδεών, διάδοσης τεχνογνωσίας, κλπ. Ενώ βασικό ρόλο καλούνται να παίξουν τα άτομα οι οργανώσεις ι που έχουν την δυνατότητα να συλλάβου, να επεξεργαστούν και να κατανοήσουν το μήνυμα ώστε να αποτελέσουν δέκτη αλλά και πομπό του νεωτερισμού αλλάζοντας τη νοοτροπία ολόκληρης της κοινωνίας.
Από τη στιγμή που ένα τέτοιο σύστημα είναι ανοικτό στη κοινωνία και οι ιδέες κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο χωρίς να υπάρχουν κανενός είδους στεγανά -αυτό δηλαδή που κάνει το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ- ο καθένας μπορεί να πάρει ή να δώσει ελεύθερα και χωρίς αντάλλαγμα. Έτσι, μέσω της διάχυσης το πλεονέκτημα της γνώσης δεν πριμοδοτεί τη δημιουργία κάποιων προνομιούχων τάξεων ή οργανώσεων, αλλά παράγει στοχασμό προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.
Ποια είναι η συγκεκριμένη δυναμική των κοινωνικών συμπράξεων την περίοδο που διανύουμε;
Η δυναμική των κοινωνικών συμπράξεων στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία είναι ότι μπορεί να μειώσει το κόστος κοινωφελών υπηρεσιών κατά 50%, και να δημιουργήσει τοπική απασχόληση εκεί που αδυνατεί το κράτος και η αγορά.
Η μείωση του κόστος συναλλαγών και του εργατικού κόστους είναι ακριβώς το κλειδί για να γίνουν βιώσιμες κοινωνικές και κοινωφελείς υπηρεσίες που σήμερα αποδυναμώνονται και είναι αναγκασμένο να καταργήσει το κράτος λόγω της δημοσιονομικής πίεσης του χρέους.
Η εξοικονόμηση του 50% του λειτουργικού κόστους εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα υπηρεσιών εκεί που με τις συνθήκες της κρατικής λειτουργίας δεν υπάρχει άλλη διέξοδος παρά να καταργηθούν.
Για παράδειγμα η φύλαξη ενός ατόμου με κινητικά, νοητικά και άλλα προβλήματα υγείας κοστίζει σε συνθήκες παροχής υπηρεσιών απο το κράτος, 1400 ευρώ. Σε συνθήκες μιας κοινωνικής επιχείρησης που μπορεί να υποστηριχθεί μέσω κοινωνικών συμπράξεων το κόστος μπορεί να μειωθεί στα 700 ευρώ και αρκετές φορές με ποιοτικότερη παροχή υπηρεσιών.
Πού οφείλεται αυτή η πολύ μεγάλη διαφορά;
Οφείλεται στη δραστική μείωση του διαχειριστικού κόστους, διοικητικών και άλλων στελεχών που στις κοινωνικές επιχειρήσεις καλύπτεται από εθελοντική προσφορά στον κοινωνικό έλεγχο της εργασίας που γίνεται πολύ αποδοτικότερη κατά μονάδα, καθώς ο υπάλληλος/εργαζόμενος λογοδοτεί άμεσα στην τοπική κοινωνίας και στους ίδιους τους ενδιαφερόμενους, αντίθετα με τη νοοτροπία των αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων. Έχουμε χιλιάδες παραδείγματα κρατικών και δημόσιων οργανισμών που η αργομισθία ήταν για πολλά χρόνια καύχημα και οι παροχές προς τον πολίτη ανύπαρκτες. Αυτά συμβαίνουν λ.χ. με γηροκομεία, παιδικούς σταθμούς και δημόσιες υπηρεσίες υγείας/ πρόνοιας
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα δεδομένα της κοινωνικής οικονομίας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα οποία μας δείχνουν με αριθμητικούς δείκτες πλέον την καταλυτική συμβολή στο ΑΕΠ αλλά και την κοινωνική συνοχή της κοινωνικής οικονομίας.
Για να επιστρέψουμε στο αρχικό μας θέμα και να κλείσουμε. Οργανωτικά, μέσα από το ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ πως προβλέπετε να προχωρήσουν οι αναπτυξιακές συμπράξεις;
Υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός οργανώσεων σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, που έχουν ήδη κατανοήσει τον μηχανισμό και την αναγκαιότητα των συμπράξεων κι είναι σε θέση να αναλάβουν τις αναγκαίες πρωτοβουλίες με τη βοήθεια κάποιων υποδειγμάτων που είναι ήδη επεξεργασμένα. Είναι επομένως δικό τους έργο το να έρθουν άμεσα σε επαφή με όλες τις άλλες ενδιαφερόμενες οργανώσει αλλά και τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών προκειμένου να κατεβάσουν άμεσα, τώρα, συγκεκριμένες προτάσεις συνεργασίας. Άλλωστε, αυτή είναι μια από τις σπάνιες φορές που οι πρωτοβουλίες του είδους θα επιβραβευτούν άμεσα μέσα από τα προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.
Το στοίχημα για τις ΟΚΠ είναι να κινηθούν άμεσα, δυναμικά και συντεταγμένα προκειμένου να δημιουργήσουν βιώσιμες συμπράξεις ώστε τελικά, τα κονδύλια του ΕΚΤ για τη κοινωνική οικονομία, να απορροφηθούν με τον σωστό τρόπο από γνήσιες, αυθεντικές κοινωνικές συμπράξεις κι όχι κρατικίστικες μηχανές απορρόφησης πόρων όπως επιχειρήθηκε με τα προγράμματα για την κοινωφελή εργασία που προσπάθησαν να πιάσουν τις ΟΚΠ στον ύπνο. Επομένως αυτό που αναμένει κανείς είναι μέσα από την ίδια τη κοινωνία και τις μαζικότητές της, να αναδειχθούν κάποιες οργανώσεις οι οποίες θέλουν και μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες με στόχο, αρχικά τη συσπείρωση και στη συνέχεια την ενημέρωση σε βάθος. Κι εδώ έρχεται ο ρόλος του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ, το οποίο με δωρεάν ενημερωτικά σεμινάρια διαδραματίζει ρόλο προκειμένου να γίνει απόλυτα κατανοητή η απαιτούμενη οργανωτική τεχνογνωσία και να διαχυθεί στις υπόλοιπες οργανώσεις.
Να σας εκμυστηρευτώ, ότι αισθάνομαι πως όλοι εμείς που αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούμαστε προς την κατεύθυνση των αναπτυξιακών συμπράξεων, είμαστε αυτόπτες μάρτυρες, αν όχι συντελεστές μια πραγματικής μικρής επανάστασης εν τω γενάσθαι! Διότι οι νέες υγιείς, δραστήριες και παραγωγικές τοπικές κοινωνικές συμπράξεις που θα προκύψουν κρατούν στα χέρι τους τη δάδα της πρωτοπορίας κι έχουν τη δυναμική να αλλάξουν άρδην όλα τα μέχρι σήμερα δεδομένα αφού μέσω των συμπράξεων θα πολλαπλασιαστεί δραστικά η συμμετοχικότητα των πολιτών προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, το δε κοινωνικό κεφάλαιο που θα προκύψει σε κάθε επίπεδο -γνώσης, συμμετοχής, ιδεών, κινητοποίησης κλπ- θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο.
Διαδικαστικά, εφόσον ολοκληρωθεί ολόκληρος ο κύκλος των σεμιναρίων και των συζητήσεων με τα τοπικά ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ τελικά θα καταλήξουμε σε ένα πανελλαδικό συνέδριο -αλλά αυτό πρέπει να μπει σας στόχος για το επόμενο εξάμηνο.
Και για να κλείσω. Οι θέσεις, οι σκέψεις κι οι στοχασμοί όλων θα πρέπει να γίνονται συνεχώς γνωστές και να κοινοποιούνται ανελλιπώς με υπομνήματα είτε προς την τοπική αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς της είτε προς τα ίδια τα υπουργεία. Παρεμβαίνουμε πολύ περισσότερο από παλαιότερα. Αλλά όχι αρκετά, συστηματικά και με συνέχεια. Κάθε μάχη που κερδίζεται μας δημιουργεί μεγαλύτερες ευθύνες και την ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση, αποτελεσματικότητα και παρεμβατικότητα .
Ο Βασίλης Τακτικός είναι διευθυντής Μελετών εκ των Συντονιστών του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Η συνέντευξη αυτή δημοσιεύεται παράλληλα από περιφεριακές εφημερίδες σε όλη την χώρα και από τα blogs των περιφερειακών Παρατηρητηρίων.
http://www.qualitynet.gr