Μια κρίση αξιών και πολιτισμού

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις που διάβασα τελευταία ήταν και αυτή του έλληνα αστροφυσικού Μάνου Δανέζη, ο οποίος πολύ εύστοχα θέτει το ζήτημα «Το κύριο ερώτημα μέσα από το οποίο διαφαίνεται η κρίση αυτή είναι: θα δομήσουμε ένα σύστημα αξιών, που μέσω της οικονομικής ανάπτυξης, θα στοχεύει στη δόμηση της κοινωνίας «ανθρώπων» ή θα πρέπει η οικονομική ανάπτυξη να είναι αυτοσκοπός, στο βωμό της οποίας θα πρέπει να θυσιάσουμε μέρος ή και το όλον των ανθρωπίνων αξιών;»

Σκεπτόμενη τα λόγια του έλληνα αστροφυσικού, αναρωτιέμαι εάν η κρίση αυτή, μπορεί εν τέλει να μας βγάλει από το λήθαργο της μέχρι τώρα αποχαυνωτικά καταναλωτικής μας ύπαρξης και να μας ωθήσει στο να συγκροτήσουμε ένα νέο σύστημα αξιών πιο κοντά στο αποκαλούμενο «ευ ζην», με την έννοια της ποιότητας και όχι αναγκαστικά της ποσότητας, ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης το οποίο να θέτει νέους κανόνες και αρχές με γνώμονα την κοινωνική υπευθυνότητα. Η κρίση λοιπόν δεν είναι αποκλειστικά οικονομική.

Είναι κρίση αξιών, προτύπων, κρίση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η ανάκαμψη ας αρχίσει από εδώ. Και αν πιστεύετε πως τα παραπάνω δε μετριούνται με αριθμούς, κάνετε μεγάλο λάθος. Ίσως να το αποφεύγουμε γιατί τότε θα είχαμε προ πολλού χρεοκοπήσει.

Φιλικά, Χ. Εξάρχου
Πρόεδρος Δ.Σ. QualityNet Foundation