Διαλύεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Eίναι γεγονός πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια φθίνουσα πορεία, αφού, ειδικότερα οι τελευταίες κυβερνήσεις, το χρησιμοποίησαν σαν μέσο ρουσφετιού, μικρομματικών συμφερόντων και διασπατάλησης Δημοσίου χρήματος, του προέκυψε και ο «Καλλικράτης»: Η μεταφορά της αρμοδιότητας για τη λειτουργία των μονάδων υγείας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού.

Η ένταξη του ΕΣΥ στον «Καλλικράτη» και η εκχώρηση της ευθύνης λειτουργίας των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων στους νέους δήμους θα αποτελέσει το τέλος του ΕΣΥ, που μέχρι τώρα γνωρίζαμε, αφού οι αρμοδιότητες που εκχωρήθηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ουδέποτε συνοδεύτηκαν από τη μεταφορά και των αντιστοίχων πόρων, παρά τη ρητή συνταγματική επιταγή.

Εάν σε αυτό προσμετρήσουμε και το γεγονός ότι ο «Καλλικράτης» είναι όρος του Μνημονίου και ότι από την εφαρμογή η κυβέρνηση και το ΔΝΤ προσδοκούν οικονομία, καθώς και το γεγονός ότι ήδη φέτος κόπηκε η χρηματοδότηση των Δήμων κατά 35% τότε εύκολα συνειδητοποιεί κανείς το μέγεθος του προβλήματος.

Οι «Καλλικράτειοι» δήμοι, αδυνατώντας να στηρίξουν οικονομικά την λειτουργία των κέντρων υγείας, πολύ δε περισσότερο των νοσοκομείων, τα οποία θα λειτουργούν στον χώρο ευθύνης τους θα έχουν τρεις επιλογές: Η μία θα είναι το κλείσιμο των μονάδων υγείας, η δεύτερη θα είναι η μερική ιδιωτικοποίηση των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, με την επιβολή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων που θα διέπουν την λειτουργία τους και η τρίτη η υποβάθμιση της παραχόμενης ιατρικής περίθαλψης με ότι αυτό συνεπάγεται στην ποιότητα ζωής των πολιτών.

Αυτό σημαίνει ότι οι μονάδες υγείας της περιφέρειας, που στήριζαν τόσα χρόνια την υγεία των πολιτών, ιδιαίτερα μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα, θα είναι προσβάσιμες σε όσους έχουν να πληρώσουν ιδιωτικές ασφάλειες ενώ οι περισσότεροι πολίτες που κάνουν σήμερα χρήση αυτών των υπηρεσιών υγείας, ειδικά με την κρίση που βιώνει η Ελλάδα και η ύπαιθρος, θα είναι ουσιαστικά χωρίς υγειονομική κάλυψη.

Το έργο του αείμνηστου Γεννηματά, ο νόμος του ΕΣΥ, ο οποίος στο πρώτο του άρθρο έλεγε ότι «το κράτος έχει την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών, ισότιμα και ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική και επαγγελματική τους κατάσταση, μέσα από ενιαίο και αποκεντρωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας» θα χαθεί μέσα από τις επιταγές του ΔΝΤ με την συνεργασία των κομμάτων που το έφεραν στην Ελλάδα.

Σε ότι αφορά την τύχη των εργαζομένων στο ΕΣΥ, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι με την υπαγωγή τους στους δήμους, χάνουν την οργανική τους σχέση με το δημόσιο και ανοίγει ο δρόμος για μαζικές απολύσεις, που είναι και το ζητούμενο του Μνημονίου.

Μήπως λοιπόν μαζί με τις εκλογές του Νοεμβρίου διαλύεται και το Εθνικό Σύστημα Υγείας;